Turystyka należy obecnie do najszybciej rozwijających się dziedzin działalności gospodarczej. Wynika to z jej dynamizującego wpływu na rozwój ekonomiczny krajów, regionów, obszarów recepcji turystycznej itp. (tzw. efekt mnożnikowy). Z branżą turystyczną ścisły związek wykazuje rekreacja. W liter...
Apokalypsis ‘89
4.00 / 5.00
- Wydawca:
- WAB
- Kategoria:
- Obyczajowe i romanse
- Język:
- polski
- ISBN:
- 978-83-7414-846-7
- Rok wydania:
- 2010
- Słowa kluczowe:
- apokalypsis
- drogę
- której
- legowisko
- podróży
- pracę
- schowany
- świata
- wakacji
- więcej
- zakładowej
- mobi
- kindle
- azw3
- epub
Jeżeli nie widzisz powyżej porównywarki cenowej, oznacza to, że nie posiadamy informacji gdzie można zakupić tę publikację. Znalazłeś błąd w serwisie? Skontaktuj się z nami i przekaż swoje uwagi (zakładka kontakt).
Kilka słów o książce pt. “Apokalypsis ‘89”
Mówiono na niego Frencz. Wszyscy w miasteczku znali jego matkę, nauczycielkę w miejscowej szkole, oraz schludnego i zasadniczego ojca, trębacza w zakładowej orkiestrze. Po studiach, w połowie lat osiemdziesiątych, Frencz zaczął pracę w zakładowym archiwum, spodziewając się doczekać tam w spokoju emerytury. Apokalypsis '89 pokrzyżowała mu plany. Rozpad rodziny i degrengolada ojca zbiegły się w czasie z rozpadem ustroju, a koniec komunizmu nastąpił kilka miesięcy przed śmiercią wycieńczonego alkoholizmem ojca.
Kolejne próby odnalezienia się w nowej rzeczywistości zawodzą, rodzina i przyjaciele stają się raczej przeszkodą niż wsparciem; nawet, kiedy rodzi mu się syn, Frencz nie potrafi stawić czoła życiu. Powoli wchodzi na drogę, którą przed laty przemierzył jego ojciec.
Opowieść o pewnym nieudaczniku nabiera w tej książce wymiaru symbolicznego i prowokuje do pytań. Gdzie w Polsce ostatnich dwudziestu lat było miejsce dla ludzi, którzy nie potrafili się przystosować?
Mój czas to lata osiemdziesiąte, to wydłubana w betonowej ścianie studni wnęka, w której umościłem legowisko. Niepotrzebny był mi haust świeżego powietrza, nie oczekiwałem więcej światła (...). Po cholerę mi blask zmuszający do zamknięcia oczu, po co bieganina przyprawiająca o ból mięśni, obłęd wymuszający nawet na ostatnich pierdołach babranie się w biznesie. (...) Byłem bezpieczny, schowany; czułem się niedostrzegany, niewidoczny, równy.
fragment
Z recenzji Haszyszopenków
Jarosław Maślanek nie posiłkował się wyeksportowanymi konceptami i stworzył dzieło oryginalne i niesztampowe.
Independent.pl
Haszyszopenki są dramatem chłopięcej wyobraźni, w której zainstalował się niewłaściwy mit wolności. Chcący uciec z niemożliwego świata chłopcy nie wiedzą jeszcze, że wszystkie drogi prowadzą do domu. Zamiast podróży sentymentalnej w rejony dziecięcej idylli lub kolejnego końca wakacji, czeka ich klaustrofobiczna wycieczka donikąd.
„Polityka"
Polecane książki
Miłość do ziemi, rachunek krzywd i demony nienawiści.Dwa narody, dwie ojczyzny, wspólna tragedia.Siedmioro świadków, trzech komentatorów, dziesiątki spisanych relacji. Ponad siedemdziesiąt lat po rzezi wołyńskiej (1943-44) wracają oni do tamtych wydarzeń, jako ciągle żywej traumy na poziomie jednost...
Gentryfikacja to słowo-klucz, niezbędne, aby zrozumieć dynamikę zmian w przestrzeni miejskiej. Dziś to jedno z najważniejszych zjawisk badanych przez urbanistów, proces głęboko zmieniający charakter kulturowy i społeczny dzielnic, w których zachodzi. Gentryfikację po raz pierwszy zaobserwowano i opi...
"Moje życie wierszem pisane"Moje życie wierszem pisane, gdy nie rozumiem, dlaczegowbrew rozsądkowi się staje coś nieprzewidywalnego.Diabeł ogonem zamiata i wystawia mnie na próbę,problemy, zawody, potyczki – jak ja tego nie lubię!A dzieje się to ciągle, z moją wolą i bez mojej woli.Poczytaj, a na pe...
Max Perkins to człowiek, dzięki któremu narodziły się prawdziwe gwiazdy literatury: F. Scott Fitzgerald, Ernest Hemingway i Thomas Wolfe. Sam pozostawał w cieniu swoich słynnych podopiecznych, służąc im jako redaktor, krytyk, doradca, kredytodawca, psychoanalityk, wreszcie przyjaciel. Niezwykle blis...
To był dla mnie nagły impuls. Musiałam wrócić do rodzinnego domu. Do małej mieściny, w której diabeł mówi dobranoc. W mieszkaniu zostawiłam nieporządek, na stole wystygłą kolację, a za sobą zdezorientowanego męża.Co zastałam w rodzinnym gnieździe? Emocjonalny kocioł porzucony pr...