Ćwiczymy trudne głoski. Opowiadania logopedyczne
- Wydawca:
- Wydawnictwo e-bookowo
- Kategoria:
- Dla dzieci i młodzieży
- Język:
- polski
- ISBN:
- 978-83-7859-786-5
- Rok wydania:
- 2017
- Słowa kluczowe:
- ćwiczymy
- dzięki
- głoski
- innej
- każdą
- logopedyczne
- logopedycznych
- opowiadania
- poświęcona
- przeznaczona
- rodziców
- trudne
- wieku
- zainteresowanych
- została
- mobi
- kindle
- azw3
- epub
Jeżeli nie widzisz powyżej porównywarki cenowej, oznacza to, że nie posiadamy informacji gdzie można zakupić tę publikację. Znalazłeś błąd w serwisie? Skontaktuj się z nami i przekaż swoje uwagi (zakładka kontakt).
Kilka słów o książce pt. “Ćwiczymy trudne głoski. Opowiadania logopedyczne”
Książka zawiera kilkanaście opowiadań logopedycznych dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Każda z historyjek poświęcona jest poznaniu innej głoski, która została wyodrębniona innym kolorem, dzięki temu małym czytelnikom będzie łatwiej je zapamiętać. Publikacja przeznaczona jest dla rodziców, logopedów oraz wszystkich zainteresowanych prawidłowym rozwojem mowy dziecka.
Polecane książki
Poniżej prezentujemy fragment książki autorstwa Katarzyna Michalec
Katarzyna MichalecĆwiczymy trudne głoskiopowiadania logopedyczne
© Copyright by
Katarzyna Michalec & e-bookowo
Projekt okładki: Katarzyna Michalec
Ilustracje: Katarzyna Michalec
ISBN 978-83-7859-786-5
Wydawca: Wydawnictwo internetowe e-bookowo
www.e-bookowo.pl
Kontakt: wydawnictwo@e-bookowo.pl
Wszelkie prawa zastrzeżone.
Spis treściŻmijaPrzyjacieleWyścigZnaleziony jeżWielkie pieczeniePies zapominalskiCastingMyszkiNiedźwiadkiWyprawa SzymonaLucekDzięciołObózPowieść MaćkaPrzygoda HeńkaŁatekŻmija
Było już po burzy. Przestały strzelać grzmoty, a zza chmur wyjrzało słońce. Promienie szybko rozgrzały mokrą ziemię. Żmija wygrzebała się ze swojej kryjówki, przeciągnęła grzbiet i postanowiła ogrzać się w prażącym słońcu. Okrążyła dwa razy korzeń jarzębiny, aż wreszcie znalazła dogodne miejsce na drzemkę. Popatrzyła w kierunku pajęczyny krzyżaka, na której srebrzyły się przezroczyste krople deszczu. W końcu zmrużyła oczy. Do jej nozdrzy dochodził przyjemny zapach wrzosu i żywicy. Żmija rozmarzyła się, gdy nagle z drzewa spadł obok niej suchy patyk. Żmija podskoczyła jak poparzona wrzątkiem. Przestraszyła się nie na żarty i spojrzała w górę. Na gałęzi siedział orzeł trzymając się ostrymi jak żyletka pazurami i mrużył oczy. To nie wróżyło nic dobrego. Przerażona żmija żwawo podążała w stronę kryjówki. Jak dobrze, że w porę zdążyła się ukryć. Orzeł okrążył drzewo i ruszył w pościg za bażantem. Żmija ostrożnie wychyliła głowę z ukrycia i nie widząc w pobliżu żadnego zagrożenia, położyła się obok suchego patyka. Miała nadzieję, że w takim towarzystwie nikt jej nie dostrzeże. Ale to nie był najlepszy kamuflaż. Wkrótce obudziły ją dziwne chrzęsty i spostrzegła biegnącego w jej kierunku jeża. – Już chyba gorzej być nie może – zażartowała. Żmija ponownie dała susa do kryjówki i znowu uszła z życiem. Gdy wyszła na zewnątrz, natychmiast skryła się pod krzakiem jeżyny. Tam przecież nikt nie ośmieli się zajrzeć. – Ach jak dobrze – westchnęła – tutaj już nikt mnie nie zaskoczy. Niestety jej spokój szybko został zburzony przez żuka, którego bolał żołądek i tak głośno krzyczał, że zwabił w jeżyny żabę. A ta z kolei za wszelką cenę chciała go pożreć. – Co za dzień! – oburzyła się żmija – zmykajcie stąd, bo pożrę was oboje. I żaba z żukiem wzięli nogi za pas. A żmija spokojnie mogła wygrzewać się aż do zmierzchu.
Przyjaciele