Strona główna » Literatura faktu, reportaże, biografie » Czarny Wrzesień

Czarny Wrzesień

4.00 / 5.00
  • ISBN:
  • 978-83-932630-6-6

Jeżeli nie widzisz powyżej porównywarki cenowej, oznacza to, że nie posiadamy informacji gdzie można zakupić tę publikację. Znalazłeś błąd w serwisie? Skontaktuj się z nami i przekaż swoje uwagi (zakładka kontakt).

Kilka słów o książce pt. “Czarny Wrzesień

Sławomir M. Kozak proponuje swoją najnowszą pozycję, zatytułowaną „Czarny Wrzesień”. Czytelnik znajdzie w niej dane, jakie na temat amerykańskiej tragedii 11 września 2001 roku, udało się autorowi zebrać w ciągu czterech lat żmudnych badań. Z racji ograniczeń edytorskich jest to wiedza o 9/11 dostarczona w pigułce.

Jest więc to książka w dużej mierze bazująca na wcześniejszych tekstach. Nie oznacza to jednak, że praca niniejsza jest tylko zbiorem uprzednio wydanych rozważań. Autor wyszedł naprzeciw oczekiwaniom zarówno tych osób, które innych jego opracowań nie znają, jak i swych stałych Czytelników, którym proponuje kilka nowych faktów. W książce pojawia się również odniesienie do katastrofy smoleńskiej, traktowane przez pryzmat  zadziwiających zbieżności obu tych dramatów.

Polecane książki

Autorka w niezwykle ciekawy sposób już od pierwszych kart książki przyciąga uwagę czytelnika. Li, tytułową piętnastoletnią bohaterkę, poznajemy z listów, które pisze do dziewczyny jej ciotka opiekunka. Ponieważ krewna nie umiała sobie poradzić z Li z powodu nagannego zachowania dziewczyny, w związku...
„Tom uśmiechnął się. Wiedział, że miesiąc razem szybko minie, lecz cieszył się, bo lubił towarzystwo Sary. Byli nie tylko parą wspaniałych kochanków, lecz i przyjaciół. Dorównywała mu pod każdym względem, intelektualnym i zawodowym. Pragnął spędzić z nią jeszcze kilka ...
Załamana poronieniem i oddalającą się wizją macierzyństwa, młoda rzeźbiarka Grania Ryan porzuca Nowy Jork i życiowego partnera, Matta. Po 10 latach nieobecności powraca do Irlandii, do rodzinnego domu położonego nad smaganą wichrami zatoką Dunworley. Pewnego dnia podczas spaceru brzegiem morza widzi...
Poradnik do gry Sid Meier's Civilization V: Nowy Wspaniały Świat zawiera szczegółowy opis wszystkich nowości wprowadzanych przez dodatek. Znalazły się wśród nich takie elementy jak szlaki handlowe, ideologie, turystyka czy nowe rozwiązania dyplomatyczne. Sid Meier's Civilization V: Nowy Wspaniały Św...
Zrób sobie prezent! Zabierz ze sobą ,,Magię Szczęścia" i ciesz się każdym dniem! Książka zawiera proste i skuteczne wskazówki ułatwiające utrzymanie zdrowych i korzystnych dla samopoczucia nawyków. Pozbądź się niepotrzebnego stresu i spraw, aby Twoje życie nabrało kolorów. Idealny gadżet antyst...
    Głowa Niobe – to kolejny, po Ofierze Polikseny (debiucie Guzowskiej), kryminał z archeologią w tle – nowość na polskim rynku powieści kryminalnych! Przed nami drugi tom przygód aroganckiego Maria Ybla, światowej sławy antropologa, któremu towarzyszy specjalistka z Centralnego Biura Kryminalistyc...

Poniżej prezentujemy fragment książki autorstwa Sławomir M. Kozak

© Sławomir M. Kozak, Warszawa 2015

Pierwsza edycja wersji e-bookna bazie książki „Czarny wrzesień”wydanej w formie tradycyjnej w roku 2011.

Skład i łamanieOFICYNA AURORA

ISBN978-83-932630-6-6

WydawcaOficyna „Aurora”Sławomir M. Kozakhttp://www.oficyna-aurora.ple-mail:oficyna_aurora@o2.pl

Skład wersji elektronicznej:

Virtualo Sp. z o.o.

Bezimiennym świadkom Historii, anonimowym tropicielom prawdy, samobójcom, ofiarom wypadków i wszystkim innym, wierzącym w Boga

dedykuję.

WSTĘP

Ta książka powstała z potrzeby chwili. Miałem w roku 2011 wydać rzecz o zupełnie innej tematyce, ale z różnych powodów, pomysłu tego nie udało się zrealizować. Pochłonięty pracą nad tamtą książką, ważniejszą w moim przekonaniu dla polskich czytelników, zdecydowałem o 9/11 nie pisać. Jednak to przecież w tym właśnie roku minęła dekada od zamachu na Amerykę. A do tego, okazało się, że nakład książki „Oko Cyklopa” wyczerpał się właśnie w czasie największego nią zainteresowania, czyli w dziesiątą rocznicę wydarzeń 11 września. Kończy się również nakład pierwszej mojej książki noszącej tytuł „Operacja Dwie Wieże”. Nie chcąc robić dodruku uznałem, że muszę napisać rzecz edytorsko nową, zachowując jednak treści pozycji cieszących się największą, spośród innych moich książek, poczytnością. I tak powstał „Czarny Wrzesień”. Jest więc to książka w dużej mierze bazująca na znanych już tekstach. Z uczciwości wobec osób, które wezmą ją do ręki, zachowałem nawet oryginalne podtytuły z książek wcześniejszych. Nie oznacza to jednak, że praca niniejsza jest tylko zbiorem uprzednio wydanych rozważań. Sądzę, że udało mi się wyjść naprzeciw oczekiwaniom zarówno tych osób, które wcześniejszych opracowań nie znają, jak i moich stałych Czytelników, którym proponuję kilka nowych faktów.

Od czasu, kiedy Amerykanie zrobili kiczowaty i nieprawdziwy film o tragedii w Shanksville, zatytułowany „Lot 93”, zacząłem podświadomie myśleć o tym, jak można byłoby zrobić o 9/11 rzetelny film fabularny. Było to oczywiście myślenie życzeniowe i czysto hipotetyczne, ponieważ nikt nigdy takiego filmu nie wyprodukuje. Jednak siłą rzeczy począł rysować się w moich myślach szkic takiego obrazu, przekładając się z wolna na mającą w niesprecyzowanej przyszłości powstać książkę, na której napisanie nie potrzeba przecież zgody Hollywood. Myślałem o kolejnych rozdziałach, a pamięć przywoływała natrętnie przeróżne, na ogół o klasę lepsze, amerykańskie filmy, których tytuły układały się na spis treści owej książki.

I tak oto powstał jej szkielet. Leżał niewykorzystany w zakamarkach pamięci, bym mógł po niego sięgnąć właśnie teraz. Uznałem, że wskazanym byłoby zaprezentowanie tej pozycji na XV Targach Książki w Krakowie, odbywających się w listopadzie. Czasu miałem niewiele, bo ledwie dwa miesiące. Mam nadzieję jednak, że nie wpłynęło to negatywnie na jej wartość merytoryczną. Ocenę pozostawiam Wam, drodzy Czytelnicy.

UCIECZKA Z NOWEGO JORKU

„Ucieczka z Nowego Jorku” (Escape From New York), to film science fiction z roku 1981, w reżyserii Johna Carpentera. Film przedstawia wizję przyszłości, w której dzielnica Nowego Jorku – wyspa Manhattan staje się zamkniętym, otoczonym murem więzieniem, strzeżonym od zewnątrz przez specjalne jednostki policji. Więźniowie znajdujący się na wyspie są pozostawieni samym sobie, a dzielnica przeznaczona na więzienie jest ciągle przez nich dewastowana. Akcja filmu rozpoczyna się od porwania prezydenta Stanów Zjednoczonych, przelatującego samolotem właśnie nad Nowym Jorkiem. Terroryści, którzy dostali się na pokład samolotu próbują zabić prezydenta. Tymczasem maszyna rozbija się o jeden z wieżowców Manhattanu, a prezydent wykorzystując kapsułę ratunkową, cudem uchodzi z życiem. Zostaje jednak szybko schwytany przez kryminalistów na ziemi. Szef więzienia, którego gra Lee Van Cleef, zleca uwolnienie głowy państwa skazańcowi, byłemu komandosowi, w którego postać wcielił się inny znany aktor – Kurt Russell. Rzecz cała rozgrywa się w odległym dla twórców, roku 1997. W rzeczywistości, cztery lata później, w roku 2001, na nowojorskie drapacze chmur, runą aż dwa samoloty. I nie będzie to żadna filmowa fikcja. Samoloty te, po starcie z Bostonu, będą zmierzały do Los Angeles, choć nigdy tam nie dotrą.1

Prezydent w tym czasie będzie przebywał bezpieczny, w oddalonej o wiele kilometrów szkole podstawowej, siedząc wśród uczących się w niej amerykańskich dzieci. Ucieczka z Nowego Jorku?

Opowiedzmy jednak rzecz całą od początków owego dnia.

11 WRZEŚNIA 2001 – LINIA CZASU

00:00Rozpoczyna się Międzynarodowy Dzień Pokoju Organizacji Narodów Zjednoczonych.2

00:45Willie Brown, burmistrz San Francisco, odbiera telefon przez który dowiaduje się od wpływowej osoby (późniejsze informacje wskazywać będą, że była nią Condoleeza Rice), że Amerykanie powinni być ostrożni podczas podróży lotniczych 11 września. Burmistrz Brown miał tego dnia polecieć z San Francisco do Nowego Jorku.

05:33Porywacze Mohamed Atta i Abdulaziz Alomari wymeldowują się z motelu Comfort Inn, w Portland, w stanie Maine, w którym spędzili noc i o

05:40dojeżdżają wypożyczonym Nissanem na parking lotniska Portland, a o

05:43odprawiają się przy stanowisku US Airways.

06:00 Atta i Alomari odlatują do Bostonu na pokładzie 19-sto osobowego samolotu dyspozycyjnego Beechcraft 1900, rejsem Colgan Air Flight 5930.

06:00 Furgonetka prowadzona przez obywateli Bliskiego Wschodu podjeżdża do Colony Beach i Tennis Resort na Longboat Key, na Florydzie. Utrzymują oni, że mają przeprowadzić wywiad z prezydentem Bushem. Zostają zawróceni, bo brak jest potwierdzenia spotkania.

06:30Bush udaje się na sześcio i pół kilometrowy jogging dookoła pola golfowego Colony Beach i Tennis Resort.

06:45 Porywacze samolotu AAL 11, Waleed Alshehri, Wail Alshehri i Satam Al Suqami przybywają wynajętym w National Rental Car sedanem Mitsubishi na parking lotniska w Bostonie. To w tym samochodzie policja znajdzie później podręcznik szkolenia lotniczego w języku arabskim.

06:45 Dwie godziny przed pierwszym atakiem dwaj pracownicy firmy łącznościowej Odigo otrzymują wiadomości ostrzegające o ataku na WTC. Ta izraelska spółka ma swoje główne biuro dwie przecznice od WTC. Do dziś nie wykryto nadawcy tych informacji.

06:47System alarmowy w budynku WTC 7 załączony jest od 8 godzin w trybie „Test”, co zdarza się podczas przeglądów, a co skutkuje ignorowaniem wszelkich sygnałów wychodzących z tego budynku.

06:50Mahomet Atta i Abdulaziz Alomari lotem z Portland w stanie Maine przybywają bez opóźnień na lotnisko Logan w Bostonie.

07:15Majed Moqet i Khalid al Mihdhar, porywacze AAL 77 odprawiają się przy stanowisu American Airlines na lotnisku Dulles w Waszyngtonie. System komputerowy CAPPS (Computer Assisted Passenger Prescreening System) stosowany przez FAA3 wskazuje na nich, jako pasażerów wymagających dokładniejszego sprawdzenia. System wskazał obu mężczyzn ale tylko bagaż Moqed’a zostaje wstrzymany przed wniesieniem na pokład samolotu i poddany szczegółowej kontroli. Jednak niczego podejrzanego nie znaleziono. Nagrania z kamer ochrony ujawniają, że podczas późniejszego przechodzenia Moqed’a przez kolejną bramkę z czujnikiem metalu znowu włączyła się sygnalizacja i sprawdzano go detektorem ręcznym. Przepuszczono go jednak do samolotu. Pozostali trzej porywacze przeszli przez odprawę 20 minut później. W późniejszym dochodzeniu Komisja 9/11 stwierdziła, że paszport al Mihdhar’a powinien wzbudzić podejrzenie podczas odprawy ale nie ujawniono dlaczego. (Baltimore Sun – 27/01/2004).

07:45Mahomet Atta i Abdulaziz Alomari odprawiają się na lot American Airlines, rejs numer 11.

07:56:27Wieża Kontroli Lotniska Boston (BOS) wydaje instrukcję kołowania załodze samolotu American Airlines (AAL 11).

07:59Boeing 767–223ER, rejs numer 11, linii American Airlines (AAL 11), odrywa się z pasa numer 4 międzynarodowego lotniska Logan w Bostonie, stan Massachusetts kierując się do lotniska w Los Angeles w Kalifornii. Plan lotu przewidywał start na 07:45. Zatankowano 23,980 galonów paliwa. W samolociejest 181 miejsc. Leciały nim 92 osoby. Według listy opublikowanej na stronie http://www.CNN.com ofiar było 86.

Jest to charakterystyczne dla wszystkich czterech lotów feralnego dnia. Całkowita liczba pasażerów i członków załogi tych rejsów to 265 osób. Natomiast opublikowana lista ofiar zamyka się liczbą 229 nazwisk. Brakuje 36 ofiar, włączając w to 19 porywaczy.

Ani jedno nazwisko na tej liście nie jest arabskie.

http://911Timeline.net/36or37missingand70percentempty

Ażeby się o tym przekonać należy wejść na stronę http://www.AttackOnAmerica.net, otworzyć wykaz AAL 11 Passenger List, UAL 175 Passenger List, AAL 77 Passenger List i UAL 93 Passenger List. Nazwiska można policzyć.

Dwa samoloty Boeing 767 i dwa Boeing 757, o których mowa mogą łącznie zabrać na pokład 762 osoby. Owego dnia wykorzystanie miejsc w tych samolotach wyniosło niecałe od 20 do 50 proc., podczas gdy inne samoloty tego dnia miały obłożenie wahające się między 70 a 90 proc.Wnioski uzasadniające te dane można wyciągnąć wchodząc na strony:

http://www.boeing.com/commercial/767family/pf/pf seating charts.html orazhttp://www.boeing.com/commercial/757family/pf/pf seating charts.html.

08:00Larry Silverstein, właściciel WTC, zgodnie z umówioną wcześniej wizytą udał się do dermatologa, nie pojawiając się w swoim biurze. Jego dzieci, syn – Roger i córka – Lisa, pracujące w jego firmie, tego dnia spóźniły się na cykliczne spotkanie z dzierżawcami biur w WTC. Nie dojechały więc na ostatnie piętro Wieży Północnej, gdzie mieściła się restauracja „Windows On The World”, w której miało się odbyć spotkanie. 160 pracowników Silverstein’a pracowało tego dnia w kompleksie WTC, cztery osoby spośród nich zginęły.

08:01Boeing 757–222, rejs numer 93, linii United Airlines został wypchnięty od rękawa międzynarodowego portu lotniczego Newark w New Jersey, rozpoczynając podróż do międzynarodowego lotniska w San Francisco, w Kalifornii. Kołowanie i oczekiwanie na start zabrało mu następnych 41 minut. Dysponując maksymalną ilością 200 miejsc zabrał 44 osoby i 11,489 galonów paliwa. Oficjalna lista publikowana na http://www.CNN.com zawiera 33 nazwiska.

08:09:17AAL 11 nawiązuje łączność z Centrum Kontroli Obszaru Boston (ZBW).

–Boston Centrum, dzień dobry, tu AAL11, opuszczamy 190, wchodzimy do 230.

08:09:22Kontrola Boston potwierdza odbiór. Od tej pory do 08:13:31 łączność przebiega rutynowo. Sektor jest odpowiedzialny aktualnie za 6 samolotów, łącznie z AAL 11. Samolot otrzymuje polecenie wchodzenia do poziomu lotu 280, następnie do 290 i zakręt o 20 stopni dla ominięcia innego ruchu.

08:13:31Ostatnia łączność Kontroli Ruchu Lotniczego Boston z rejsem AAL 11:

– AAL 11, skręć 20 stopni w prawo.

Załoga odpowiedziała:

– 20 w prawo, AAL 11.

08:13:47Kontroler wydaje kolejne polecenie:

– AAL 11, wchodź i utrzymuj poziom lotu 350.

Instrukcja ta nie zostaje potwierdzona przez załogę samolotu. ZBW dwukrotnie powtarza polecenie, bez reakcji. Pomiędzy 08:13:47 a 08:24:53 kontrola ruchu próbuje kilkakrotnie nawiązać łączność z samolotem. Bez rezultatu.

08:14:45Kontrolerzy w Bostonie podczas koordynacji pomiędzy sobą dostrzegają, że AAL 11 skręca w prawo lecz nadal nie potwierdza zezwolenia na wchodzenie.

Między 08:14 a 08:20 samolot AAL 11 schodzi z kursu.

08:15Dwóch kontrolerów Kontroli Boston, Pete Zalewski i Lino Martins zastanawiają się wspólnie nad brakiem łączności z AAL 11. Zalewski uznaje, że w samolocie wysiadło radio.

08:14Boeing 767–200, rejs numer 175 (UAL 175), linii United Airlines, wystartował z międzynarodowego lotniska Logan w Bostonie, stan Massachusetts, kierując się do międzynarodowego lotniska Los Angeles w Kalifornii. Plan lotu przewidywał start o 07:58. Na pokładzie było 65 osób. Według opublikowanej na stronie http://www.CNN.com listy – zginęło 56 osób.

8:17 Porywacze z AAL 11 wstali z foteli, podeszli do jednego z pasażerów i podcięli mu gardło. Pasażerem tym był Daniel Lewin, 31–letni multimilioner będący w przeszłości członkiem wchodzącej w skład Izraelskich Sił Obrony tajnej jednostki antyterrorystycznej Sayeret Matkal. Lewin siedział naprzeciw trzech porywaczy w klasie biznes. Prawdopodobnie to właśnie Lewina będzie miała na myśli stewardesa przekazując w rozmowie telefonicznej o 08:21 informacje o zabójstwie swojej koleżance z American Airlines.4

08:17Dokładnie w tej chwili, po ponad 3 minutach od utraty łączności z załogą samolotu AAL 11, FAA powinna rozpocząć Standardową Procedurę Przechwytywania. Jej treść opublikowana jest przez FAA, dostępna jest również na stronie internetowej: http://www.StandDown.net/FAAStandardInterceptProcedures.htm.

08:17:59 Krótki, niewiadomego pochodzenia dźwięk (prawdopodobnie krzyk) zostaje usłyszany w ZBW.

08:20Ustaje odbiór sygnału transpondera samolotu AAL 11. Oznacza to, że kontrola ruchu lotniczego utraciła identyfikację samolotu i wskazania takich parametrów, jak prędkość czy wysokość. To poważny problem dla kontroli, zwłaszcza w najbardziej obciążonym sektorze USA, tak zwanym północnowschodnim korytarzu. Ta część Stanów Zjednoczonych to najruchliwszy obszar przestrzeni powietrznej na planecie. Każdy kontroler ma dokładnie wyznaczony sektor odpowiedzialności, ograniczony również w zakresie wysokości. Wszystkie samoloty pasażerskie w tym rejonie znajdują się pod kontrolą radarową, w stałej łączności z kontrolerami pracującymi nad utrzymaniem między nimi właściwej, stałej separacji. Utrata odczytu transpondera stwarza problem dla kilku sektorów nie mających pojęcia na temat wysokości danego samolotu.

W przypadku utraty odczytu transpondera, mając łączność radiową, kontrola natychmiast informuje o tym załogę. Pilot zgodnie z procedurą powinien zejść do 3,500 stóp (około 1100 m.) i powrócić do lotniska.

W przypadku utraty łączności procedura jest inna. Kontynuowanie lotu zgodnie z ostatnio wydanym zezwoleniem. Jeżeli samolot leci zgodnie z tą procedurą kontroler wie gdzie i w jakim czasie samolot powinien się znaleźć i ma możliwość utrzymania pozostałych samolotów w swoim rejonie odpowiedzialności w bezpiecznej z nim separacji.

Jeżeli jednak samolot nie mając łączności i na dodatek transpondera zaczyna zbaczać z założonej drogi – stanowi zagrożenie dla całego systemu. Wszystkie sektory stawiane są w stan pogotowia. Bardzo wiele wyjaśniłoby odsłuchanie taśm, na których nagrane są wszelkie rozmowy kontroli ruchu z załogami statków powietrznych. Niestety – wszystkie taśmy dotyczące czterech feralnych lotów skonfiskowało FBI.

Transponder przestał działać po ponad 6 minutach od utraty łączności. Władze miały obowiązek zareagować. FAA powinna była zgłosić ten fakt do NORAD5. Minęło kolejnych 26 minut zanim NORAD wysłał samoloty 102 Skrzydła Myśliwców z Narodowej Bazy Obrony Powietrznej OTIS w Falmouth, w stanie Massachusetts. Nastąpiło to dopiero o 08:46.

08:20Boeing 757–223, rejs numer 77, linii American Airlines (AAL 77) wystartował z międzynarodowego lotniska Dulles leżącego 30 mil na zachód od Waszyngtonu, kierując się do międzynarodowego lotniska w Los Angeles, w Kalifornii. Start był planowany na 08:01. Na pokładzie samolotu mającego 200 miejsc powinno znajdować się 64 pasażerów ale według listy opublikowanej na stronie http://www.CNN.com zginęło 56 osób.

08:21Kontroler z Bostonu, Pete Zalewski, mający pod swoją kontrolą AAL 11, widzi, że samolot zbacza z kursu, a jednocześnie zanika odbiór transpondera i łączność. Później Zalewski zezna, że zwrócił się do Supervisora i poprosił:

– Mógłbyś podejść? Myślę, że coś poważnego dzieje się z tym samolotem. Nie wiem co, ale chyba coś z mechaniką lub elektryką. Nie jestem pewien.

Zapytany, czy podejrzewa uprowadzenie odpowiada:

– Nie, na pewno nie. Nie ma mowy.

Według zapisu Komisji 9/11, „Supervisor polecił kontrolerowi postępować zgodnie z procedurą utraty łączności w chwili, kiedy stwierdził brak odczytu transpondera”. Inny kontroler, Tom Roberts, próbował poprzez załogę lecącego w pobliżu samolotu American Airlines skontaktować się z AAL 11 ale bezskutecznie. Samolot zmienia zdecydowanie kurs lecz według oświadczeń NORAD nadal nie jest o tym informowany. Stoi to w sprzeczności z zeznaniem kierownika zmiany kontroli ruchu, Glenna Michael’a, który twierdzi, że kontrola ruchu podjęła podejrzenie o porwaniu w chwili, w której zauważono brak wskazań transpondera.

08:21Betty Ong, stewardessa AAL 11 telefonuje z telefonu pokładowego do Vanessy Minter z rezerwacji American Airlines. Przekazuje, że dwie stewardesy zostały zaatakowane nożami, jedna jest pod tlenem. Pasażerowi podcięto gardło, wygląda na martwego, a porywacze dostali się do kokpitu. Stewardesa stara się zidentyfikować zajmowane przez nich miejsca i potwierdza, że samolot się zniża.

08:21Amy Sweeney, inna stewardessa AAL 11, telefonuje do kierownika obsługi naziemnej American Airlines Michael’a Woodward’a i rozmawia z nim spokojnie aż do katastrofy samolotu.

08:24Kontroler radarowy z Bostonu widzi jak AAL 11 robi zakręt o 100 stopni na południe. Echo samolotu było obserwowane przez cały czas choć kontrola nie miała już wskazań wysokości ani prędkości samolotu. Jeszcze przed skrętem FAA oznaczyła echo samolotu na wskaźniku radarowym mogąc w ten sposób obserwować je w sposób ciągły. Również w głównej kwaterze American Airlines „wszystkie oczy obserwowały samolot kierujący się na południe. Na ekranie punkcik rysował zakrzywioną linię po skręcie nad Albany, która wkrótce się wyprostowała”. (Wall Street Journal 15/10/2001).

Kontroler z Bostonu, Mark Hodgkins, powie później:

– Obserwowałem echo AAL 11 przez całą drogę. (ABC News, 06/09/2002).

Jednakże NEADS miało inny radar. Kiedy im wreszcie powiedziano o samolocie – nie potrafili go zlokalizować. Kontrola w Bostonie od czasu do czasu telefonicznie przekazywała im dane o pozycji statku powietrznego do chwili, kiedy NEADS ustaliło ją u siebie, na parę chwil przed uderzeniem w WTC. (Aviation Week And Space Technology, 03/06/2002).6

08:24:38W kokpicie samolotu AAL 11 uruchomiony zostaje włącznik nadawania i kontrola ruchu lotniczego słyszy:

– Mamy kilka samolotów. Po prostu bądźcie cicho i wszystko będzie dobrze. Wracamy na lotnisko. Niech nikt się nie rusza.

Prawdopodobne, iż jeden z porywaczy pomylił włącznik interkomu z mikrofonem stacji nadawczej.

Kontroler ruchu lotniczego zapytał:

– Kto próbuje mnie wołać?

08:24:57Kolejna transmisja, prawdopodobnie z AAL 11:

– Wszystko będzie w porządku. Jeżeli spróbujecie się ruszyć narazicie na niebezpieczeństwo siebie i samolot. Bądźcie spokojni.

08:25Kontrola ruchu lotniczego Boston orientuje się, że w grę wchodzi porwanie i powiadamia Centrum Operacji Regionalnych Nowej Anglii (ROC) i Centrum Dowodzenia Systemem Kontroli Ruchu Lotniczego (ATCSCC). Ponadto kontrolerzy informują o prawdopodobieństwie porwania własnymi łączami Centrum Kontroli Obszaru Nowego Jorku (ZNY). Określają ostatnio potwierdzony poziom lotu 290.Centrum w Bostonie utraciło łączność z tym samolotem 11 minut wcześniej. Co kazało im czekać tak długo? Dlaczego nie powiadomili w tym czasie NORAD? A może powiadomili?

Jeśli to uczynili o 08:25, a NORAD zgodnie z procedurą wydał rozkaz przechwycenia o, powiedzmy, 08:26 – dwa F 15 powinny być w powietrzu nie później niż o 08:32. Gdyby tak się stało miałyby co najmniej 14 minut i 26 sekund na dolot do wież WTC zanim samolot AAL 11 uderzył w północna stronę Północnej Wieży (WTC 1), co nastąpiło o 08:46:26.

Gdyby myśliwce leciały z maksymalna prędkością, wówczas 14 minut i 26 sekund byłoby dokładnie dwa razy dłużej niż trzeba im było na dolot. Myśliwcom tym powinno to zająć nie więcej niż 7 minut czyli do około 08:39. Nawet rzecznik Bazy Otis stwierdził, że ich F-15 powinny osiągnąć cel w 10 do 12 minut, co daje przedział czasu pomiędzy 08:42 a 08:44.

Myśliwce te z łatwością mogły przechwycić rejs AAL 11. Jeżeli oczywiście Centrum Kontroli Ruchu w Bostonie informując inne ośrodki o 08:25 o porwaniu, poinformowało również NORAD. Dlaczego miałoby tego nie zrobić? Zadaniem NORAD jest wiedzieć dokładnie co dzieje się w każdym miejscu i o każdej chwili nad terytorium USA więc musieli wiedzieć, że między 08:14 a 08:20 samolot AAL 11 został uprowadzony. Jak podała „Associated Press”, do 9/11 NORAD przechwyciło z sukcesem 67 samolotów.

08:26 AAL 11 zmierza w kierunku zachodnio-północno-zachodnim, znajduje się pomiędzy Albany a Lake George, w stanie Nowy Jork, kiedy nagle skręca o 100 stopni na południe i kieruje się dokładnie na Nowy Jork. AAL 11 odnajduje rzekę Hudson i rozpoczyna lot wzdłuż jej koryta lecąc cały czas na południe, aż do chwili uderzenia w Północną Wieżę.

Niecałe 65 kilometrów na północ od WTC, nad tą samą rzeką Hudson, znajduje się potencjalny cel numer 1 wszystkich ataków terrorystycznych w USA

– Indian Point, elektrownia atomowa z trzema reaktorami nuklearnymi, z których dwa są czynne. Te trzy reaktory, to składowane przez 65 lat odpady radioaktywne. Indian Point leży zaledwie 38 kilometrów na północ od granic miasta Nowy Jork. Jest otoczony najgęściej zaludnionym obszarem Ameryki – tak zwanym północnowschodnim korytarzem. Dlaczego AAL 11 przeleciał nad najlepszym celem ataku w USA i nie uderzył weń?

08:32Kawalkada samochodów z prezydentem Bush’em opuszcza The Colony Beach and Tennis Resort w Longboat Key na Florydzie zmierzając do Szkoły Podstawowej Emma E. Booker w Sarasota.

08:33:59Jeszcze jedna transmisja, prawdopodobnie z AAL 11:

– Niech nikt się nie rusza! Wracamy do lotniska. Nie róbcie żadnych głupich ruchów.

08:34:00Kontrola Boston kontaktuje się z ośrodkiem Radarowej kontroli Zbliżania Cape, zlokalizowanej w bazie sił powietrznych OTIS, prosząc o powiadomienie wojska o zaistniałej sytuacji.

08:36Według informacji rzecznika NORAD, majora Mike’a Snyder’a właśnie wtedy FAA poinformowała NORAD o uprowadzonym samolocie AAL 11, 10 minut przed tym zanim uderzył w WTC.

08:35:00 Centrum Operacji Regionalnych Nowej Anglii przekazuje informacjęo porwaniu AAL 11 do Centrum Operacyjnego Waszyngtonu (WOC).

08:36:00Centrum Operacyjne Waszyngtonu powiadamia Wydział Bezpieczeństwa Lotnictwa Cywilnego (ACI) i rozpoczyna konferencję z Centrum Operacji Regionalnych (ROC) i Centrum Dowodzenia Systemem Kontroli Ruchu (ATCSCC).

08:36 Stewardessa Betty Ong z AAL 11 donosi, że samolot przez cały czas pochyla się na jedną stronę po czym powraca do lotu poziomego.

08:36Stewardessa Amy Sweeney informuje swojego rozmówcę, że samolot rozpoczął gwałtowne schodzenie. Opisuje też porywaczy, jako obywateli Bliskiego Wschodu.

08:37AAL 11 wychodzi z rejonu Kontroli Boston i wchodzi w rejon Kontroli Nowego Jorku. Kontroler John Hartling przejmuje monitorowanie samolotu. Kiedy kolega informuje go, że samolot jest uprowadzony – nie dowierza – „…niewierzyłem mu. Nie wierzyłem, że takie rzeczy się jeszcze zdarzają, zwłaszcza w tym kraju”.

08:37Kontroler ruchu zapytał pilotów rejsu 175 linii United Airlines czy widzą samolot, z którym utracono łączność, AAL 11, około 15 kilometrów na południe. Odpowiedzieli, że go widzą. Polecono im nie zbliżać się do niego. Rozmowę tę pominięto w stenogramie łączności, jaki opublikowano w „New York Times”. Dlaczego?

08:38Przycisk nadawania, który był uruchamiany kilkakrotnie w samolocie AAL 11 od 08:14 zostaje wyłączony. Istnieje podejrzenie, że to właśnie wtedy któryś z porywaczy przejął stery od kapitana John’a Ogonowski’ego.

08:38:00Kontrola Boston powiadamia kontrolę Obszaru Nowego Jorku (ZNY)o prawdopodobnym porwaniu AAL 11.

08:38Kontrola Boston informuje NORAD o uprowadzeniu AAL 11.

08:39AAL 11 przelatuje dokładnie nad Indian Point, elektrownią atomową, której dwa reaktory są w ciągłym ruchu (jeden od 1973, a drugi od 1976 roku). Gdyby samolot uderzył w którykolwiek z nich nastąpiłoby uwolnienie substancji radioaktywnych na niebywałą skalę. Skażeniu uległoby prawdopodobnie 20 milionów ludzi przedwcześnie wskutek tego umierając. Cały północnowschodni korytarz od Nowego Jorku do Bostonu stałby się martwy na tysiąc lat.

Dlaczego AAL 11 narażał swoją misję lecąc przez kolejnych 7 minut, w czasie których mógł (i powinien) zostać zestrzelony przez siły powietrzne, kontynuując lot wzdłuż rzeki Hudson, by uderzyć w WTC?

Uderzyć w budynek pomiędzy 94 a 98 piętrem, powodując śmierć „zaledwie” 3056 osób, kiedy mógł uderzyć w swoich wrogów o wiele poważniej. Zagadkowe jest postępowanie „terrorystów” mogących ugodzić największą potęgę militarną świata tak boleśnie. Czy, gdyby planowali zniszczyć WTC, nie powinni poczekać do godziny 11-ej, kiedy budynki na ogół były pełne i liczba ofiar mogła wynieść 50 000? Ponadto, czy nie logicznym wydaje się uderzenie w wieże najniżej, jak można, by spowodować największe uszkodzenia, na wysokości mniej więcej 30 piętra?

Dlaczego więc „terroryści” zabili kilka tysięcy osób mogąc uśmiercić z łatwością dziesięciokrotnie więcej?

Podobnie rzecz się ma z atakiem na Pentagon. Dlaczego uderzono w tak zwaną „pokojową”, zachodnią stronę budynku będącą w trakcie prac budowlanych, a nie w przeciwną, wschodnią – z kwaterą dowództwa?

Jeśli jeden samolot nie mógł uderzyć w elektrownię atomową, to z pewnością dwa pozostałe mogły to uczynić. UAL 175 leciał również blisko niej, dosłownie o kilka minut drogi. Jeżeli i ten nie mógł wybrać tego celu, to z pewnością mógł to zrobić trzeci. Boeing 757, rejs UAL 93, trzy minuty później wystartuje z lotniska Newark kierując się do San Francisco. Newark leży 10 minut lotu od Indian Point.

Trzy samoloty mogły zaatakować Indian Point, w przeciągu zaledwie 13 minut, między 08:39 a 08:52. Dokonałyby zniszczeń odczuwalnych przez następne tysiąc lat

http://www.AttackOnAmerica.net/JetCouldWreckNuclearNRCAdmits.htm

08:40 Nasty i Duff, to kodowe imiona dwóch pilotów F-15 ze 102 Skrzydła Myśliwców Narodowej Bazy Obrony Powietrznej OTIS w Falmouth w Massachusetts, którzy mogli podążyć za UAL 175. Nasty powiedział, że dowiedział się wtedy od kolegi, iż samolot z Bostonu został porwany i że ma być w pogotowiu. Założyli ekwipunek i czekali.

08:40 FAA powiadamia NORAD o uprowadzeniu AAL 11. Nawet NORAD oficjalnie przyznało, że FAA powiadomiło ich o uprowadzeniu AAL 11 o 08:40. Jak wcześniej wspomniano, AAL 11 utracił łączność z Kontrolą Ruchu Lotniczego o 08:13:31, więc przez 26 minut i 29 sekund nie zrobiono nic. Transponder AAL 11 przestał pracować o 08:20:11 więc nawet od tego momentu, przez 20 minut nie zrobiono nic.

FAA powiadomiło więc NORAD o porwaniu AAL 11 i co zrobiło NORAD? Czy wysłało natychmiast myśliwce z Falmouth? Nie. Tę jakże istotną informację zatrzymali dla siebie.

Reakcja NORAD nastąpiła o 08:46.

Oświadczenie prasowe NORAD:

http://www.norad.mil/presrelNORADTimelines.htm

08:41:00Dowództwo Wojskowe (VACAPES) wydaje rozkaz przechwycenia AAL 11.

08:41UAL 175 wleciał w przestrzeń powietrzną Kontroli Nowego Jorku.

08:41:32Ostatnia łączność lotu UAL 175 z Centrum Kontroli Ruchu w nowym Jorku:

– Postanowiliśmy zgłosić to do was. Słyszeliśmy podejrzaną trnsmisję podczas naszego startu z Bostonu, brzmiącą jakby ktoś nacisnął mikrofon i powiedział aby wszyscy pozostali na miejscach.

Siedzący obok rozmawiającego z załogą Dave’a Bottoglia kolega podszedł do wskaźnika radarowego i wskazując na punkt na ekranie powiedział:

– Widzisz to echo? To AAL 11. Boston twierdzi, że został uprowadzony.

John Hartling obserwował porwany samolot AAL 11 od 08:37. Bottoglia towarzyszył mu w tym aż do chwili, gdy echo samolotu znikło nad Nowym Jorkiem. Przez kilka minut nie zwracał w ogóle uwagi na UAL 175.

08:42Boeing 757–222 linii United Airlines, rejs numer 93 (UAL 93), mogący zabrać 200 pasażerów i 11,489 galonów paliwa, oderwał się z międzynarodowego lotniska w Newark, w New Jersey. Start planowano na 08:01. Prawdopodobnie na pokładzie były 44 osoby choć oficjalna lista ofiar opublikowana na http://www.CNN.com mówi o 33 zabitych.

08:43FAA powiadomiła NORAD, że UAL 175 został porwany. NORAD oficjalnie potwierdziło tę informację. Więc NORAD wie o dwóch porwaniach. AAL 11 podąża w kierunku Nowego Jorku po swoim skręcie na południe o 08:26 i jest dokładnie 3 minuty od uderzenia w WTC. NORAD nie reaguje.7

08:44Pilot samolotu UAL 583 informuje niezidentyfikowanego kontrolera ruchu odnośnie rejsu UAL 175, że odebrał sygnał na międzynarodowej lotniczej częstotliwości awaryjnej 121,5 MHz lecz był on słaby i krótkotrwały. Minutę później to samo zgłosił inny pilot mówiąc, że sygnał był bardzo słaby. Kontroler ponoć odpowiedział: „OK, potwierdzili to ale nie jesteśmy jeszcze pewni”. Byłby to jedyny alarmowy sygnał jaki dotarł tego dnia od uprowadzonych samolotów. Prawdopodobne, że pochodził od AAL 11.8

08:44:00kierownik ZNY kontrolę Zbliżania Nowego Jorku (N90) o prawdopodobieństwie porwania AAL 11. N90 rozpoczyna koordynację wewnętrzną, z której wynika że samolot leci z kursem południowym, a ostatnio potwierdzona wysokość to poziom lotu 290.

08:44Sekretarz Obrony Rumsfeld, rozmawiąjąc w Pentagonie o zamachu mówi:

– Pozwólcie mi powiedzieć, byłem kilka razy wokół bloku, będzie coś jeszcze.

Później powtarza z naciskiem:

– Coś się jeszcze wydarzy.

08:46NORAD rozkazuje dwóm załogom myśliwców F 15 startować. Z oświadczenia 102 skrzydła Myśliwców o misji z 11 września 2001 roku:

„Nasze samoloty i ich załogi są w ciągłym 24-godzinnym, całorocznym pogotowiu, by strzec naszego nieba. Obszar odpowiedzialności 102 Skrzydła obejmuje 500 000 mil kwadratowych, 90 milionów ludzi i główne centra przemysłowe Bostonu, Nowego Jorku, Filadelfii i Waszyngtonu”.

NORAD mogło mieć informację o AAL 11 przez 8, może 10 minut (oświadczenie rzecznika NORAD, majora Mike’a Snider’a o 08:36), możliwe że nawet do 26 minut (o 08:20 ustał sygnał transpondera), a nie zapominajmy, że ostatnia łączność AAL 11 z kontrolą w Bostonie miała miejsce o 08:13:31 – więc może mieli tę informację nawet 32 minuty przed wysłaniem myśliwców.

Jak więc NORAD mogło czekać do uzyskania informacji o porwaniuo 08:40 i nie wysłać myśliwców natychmiast?

Jak, według ich własnego oświadczenia, mogli nie zrobić użytku z informacji o dwóch porwaniach przez pełne 3 i kolejnych 6 minut zanim uruchomili myśliwce? Czekali, wiedząc, że Nowy Jork i Waszyngton są głównymi potencjalnymi celami terrorystów.

Ponadto, nie polecono siłom powietrznym z Bazy w Langley wystartować o 08:46, by chronić Waszyngton. NORAD oświadczyło, że poleciło Langley zareagować o 09:24. Minęło 38 minut do chwili, gdy ktoś rozkazał myśliwcom bronić Waszyngtonu.

Oświadczenie prasowe NORAD:

http://www.norad.mil/presrelNORADTimelines.htm

08:46:31Zobrazowanie pierwotne AAL 11 ustaje.

08:46:35AAL 11 uderza w Północną Wieżę, „ … spowodował wibrację, która została przeniesiona przez budynek, fundamenty, aż do samej ziemi”. Te wibracje, jak wskazały sejsmografy w Lamont-Doherty i innych miejscach odpowiadały sile o wartości 0,9. Zbyt małej, by ją odczuć.

Dwaj francuscy filmowcy robili właśnie zdjęcia do dokumentalnego filmu o pracy strażaków około 10 przecznic od WTC. Jeden z nich słysząc ryk silników spojrzał w tamtym kierunku i zdołał zrobić dalekie ujęcie pierwszego uderzenia. Filmowcy kontynuowali zdjęcia przez wiele godzin i ich materiał jako pierwszy pokazano tego wieczoru w CNN.

08:46–08:50 Rick Tepper, kontroler ruchu lotniczego na wieży Newark w New Jersey spoglądając na leżący po drugiej stronie rzeki Hudson Nowy Jork, zauważył eksplozję spowodowaną uderzeniem samolotu AAL 11 w WTC. Inny kontroler próbując dowiedzieć się co się stało – skontaktował się z La Guardia, kontrolą lotniska Kennedy i wieżą Teterboro pytając czy nie zgubili samolotu. Nikt nie wiedział co to mógł być za samolot. Połączył się więc z Kontrolą Obszaru umiejscowioną na Long Island w Nowym Jorku. Od nich usłyszał, że Kontrola Boston straciła Boeing’a 767 American Airlines. Kontroler z New Jersey, Bob Varcadapane, powiedział do kolegi z Long Island:

– Ja mam tu płonący budynek, a ty zgubiłeś samolot. Dziwna zbieżność.

Kontrolerzy w Nowym Jorku i Bostonie szybko zrozumieli, że to właśnie ten samolot. Wiadomość ta błyskawicznie rozeszła się po ośrodkach kontroli ruchu, jednak w Centrum Indianapolis dowiedziano się o tym dopiero o 09:20.

08:46Ustał sygnał transpondera samolotu UAL 175. Samolot znajdował się 90 kilometrów na północ od Nowego Jorku i kierował sie na Baltimore. Jednakże po około 30 sekundach transponder włączono ponownie ale ustawiono inny kod, który w ogóle nie pasował do żadnego samolotu będącego tego dnia w ruchu. Dało to możliwość śledzenia samolotu, jednak bez potwierdzonej identyfikacji.9

08:47 FAA poinformowała NORAD, że AAL 11 uderzył w WTC. NORAD nie przekazało tej informacji dwóm pilotom lecącym z zadaniem przechwycenia aż do 08:57. Dlaczego? Zwłaszcza, że kolejny uprowadzony samolot, UAL 175, tak blisko Nowego Jorku o 08:49 skręcił i skierował się wprost na miasto.

08:47 Szef nowojorskiego 7 Batalionu Straży Pożarnej, Joe Pfeiffer, nadał meldunek alarmowy świadczący o tym, że uderzenie AAL 11 w Północną Wieżę nie było zwykłym wypadkiem. Uderzenie samolotu było rozmyślnym atakiem, zamierzonym aktem masowego mordu i zniszczenia.

Operator filmowy i będący z nim strażacy, będący naocznymi świadkami uderzenia pędzili do miejsca zdarzenia.

Szef Pfeiffer ogłosił czerwony alarm przez radio i telefon, dokładnie zaznaczając, że to co widzieli było „bezpośrednim atakiem” i samolot został precyzyjnie skierowany na WTC, zdarzenie nie było z całą pewnością żadnym wypadkiem.

Między 8:47 i 10:29 wiele osób złapanych w pułapkę przez ogień i dym na wyższych piętrach obu wież WTC wyskakuje na pewną śmierć. Jedna z tych osób spada na stojącego na ulicy nowojorskiego strażaka, który również ponosi śmierć na miejscu.

08:48W TV i radio pojawiły sie pierwsze informacje mówiące, że w WTC mógł uderzyć samolot.

08:49UAL 175 zboczył z zadanej linii lotu. (Jeżeli o 08:49 kontrolerzy z Nowego Jorku i Bostonu wiedzieli, że AAL 11 uderzył w WTC, to w tej chwili musieli mieć pewność, że UAL 175 zamierza coś podobnego w Nowym Jorku. Zwłaszcza, że byli pewni, iż samolot ten jest również uprowadzony już od 6 minut.

08:50:51AAL 77 utracił łączność radiową, około 530 kilometrów na zachód od Pentagonu.

08:52Dwa F-15 Eagle wystartowały z Falmouth. F-15 ma prędkość maksymalną 3000 km/h. Baza OTIS znajduje się 280 kilometrów (według „New York Times”) na wschodniopółnocnywschód od WTC. Myśliwce wystartowały w ciągu 6 minut od rozkazu z 08:46. Więc 38 minut po tym, jak AAL 11 został porwany myśliwce znalazły się w powietrzu! Nadal jednak piloci nie wiedzą, że AAL 11 uderzył w WTC, jak również, że UAL 175 skręcił i kieruje się od 3 minut na Nowy Jork. Dlaczego?

08:53Kontroler mówi do innych samolotów w powietrzu o UAL 175 – „możemy mieć porwanie, mamy tu trochę problemów”.

08:55Barbara Olson, pasażerka AAL 77, znana dziennikarka telefonuje do swojego męża Theodora Olsona, Generalnego Radcy Prawnego w Departamencie Sprawiedliwości, który ogląda w TV wiadomości o WTC. Mówi do niego:

– Mają nożyki do kartonów i noże. Stłoczyli pasażerów w tyle samolotu. Co powinnam powiedzieć pilotowi by zrobił?

Rozmowę przerwano. Mąż zatelefonował do centrali Departamentu Sprawiedliwości, by zaalarmować o porwaniu. Żona zadzwoniła ponownie i powiedziała, że samolot zawraca. Jest to jedyna osoba lotu AAL 77, telefonująca do kogokolwiek. Dlaczego tylko ona?

08:56 Ustał sygnał transpondera samolotu AAL 77.

08:56 AAL 77 schodzi z kursu i rozpoczyna zakręt o 180 stopni na południe Ohio, a następnie północny wschód Kentucky.

08:57 FAA oficjalnie informuje wojsko, że AAL 11 uderzył w WTC. Aż do tej chwili piloci dwóch F-15 z OTIS nie wiedzieli, że samolot się rozbił. NORAD miało tę wiedzę już o 08:47. Dlaczego zwlekano aż 10 minut z powiadomieniem o tym pilotów? Czy piloci wiedzieli, że UAL 175 zmienił kurs i od 8 minut kierował się prosto na Nowy Jork?

08:59AAL 77 zakończył zakręt o 180 stopni i zaczął kierować się z powrotem prosto na Waszyngton i Pentagon, odległe o 600 kilometrów.

09:00 Operator UAL rozsyła do wszystkich załóg informację ostrzegającą swoich pilotów o potencjalnej możliwości „bezprawnego zawładnięcia kokpitem”. UAL 93, lecący nad Pensylwanią odpowiada „potwierdzono”.

09:00 Ostatni odczyt radarowy UAL 175, zaobserwowany na poziomie 180, w schodzeniu, z prędkością (ground speed) 880 km/h.

09:00 Pentagon podnosi o jeden stopień status alarmowy z normalnego na Alpha. Status ten utrzyma się do czasu, kiedy AAL 77 uderzy w Pentagon.

09:01George Bush wygłosi później następujące oświadczenie: „ … siedziałem przed klasą czekając na wejście i zobaczyłem samolot, który uderzył w wieżę – telewizor był z pewnością włączony – i pomyślałem – co za fatalny pilot. I powiedziałem – to musiał być potworny wypadek. Ale musiałem stamtąd zmykać, nie miałem zbyt wiele czasu na myślenie o tym”.

Bush nie mógł widzieć pierwszego samolotu (AAL 11), który uderzył w WTC, ponieważ jedyny materiał z pierwszego uderzenia, jaki się ukazał w telewizji tego dnia pokazano dużo później. Jak więc mógł to widzieć o tej porze? Dopiero ponad minutę później … o

09:02:54 UAL 175 uderza w południową stronę Południowej Wieży WTC, pomiędzy piętrami 78 a 84, z prędkością ponad 900 km/h.

Części samolotu, włączając w to silnik, wypadły z budynku po jego północnej stronie. Znaleziono je później na ziemi sześć przecznic dalej. Kiedy UAL175 uderzył w Południową Wieżę „… spowodował wibrację, która została przeniesiona przez budynek, fundamenty, aż do samej ziemi” – powiedział Lerner-Lam. Te wibracje, jak wskazały sejsmografy w Lamont-Doherty i innych miejscach miały siłę 0,7. NORAD twierdzi, że kiedy UAL 175 uderzył w WTC o 09:02:54, dwa F-15 z OTIS były nadal 130 kilometrów od niego. Oznacza to, że ich średnia prędkość podczas przechwytywania wynosiła zaledwie 27 proc. prędkości maksymalnej.

Jeżeli przyjmiemy, że OTIS jest 283 kilometry od WTC, a F-15 mają maksymalną prędkość około 3000 km/h, to po odjęciu 130 kilometrów pozostałych z 283 otrzymamy 153 kilometry. Pokonane w 11 minut od startu (od 08:52 do 09:03). 60 minut podzielone przez 11 minut daje 5,45. Mnożąc to przez 153 kilometry otrzymujemy 833 km/h. Dzieląc przez 3000 km/h otrzymujemy 0,27. Dlaczego myśliwce przechwytujące (!) poruszały się z prędkością blisko ¾ mniejszą od swoich maksymalnych możliwości?

Jedynym samolotem bez łączności i transpondera był w tym czasie już tylko AAL 77. Wykonał zakręt o 180 stopni z południowego kursu na Ohio w kierunku na północny wschód – Kentucky i od 08:59 zmierzał wprost na Waszyngton i Pentagon. Dlaczego więc dwa F-15, będące wtedy 130 kilometrów od WTC nie skierowały się bezpośrednio w tym kierunku, by przechwycić jedyne zagrożenie, jakie pozostało w powietrzu?

Dwa F-15 miały 34 minuty, by osiągnąć Waszyngton, zanim o 09:37 samolot uderzył w Pentagon. Zadaniem myśliwców z Bazy OTIS jest strzec rejon Waszyngtonu i nieba na północ od stolicy. F-15, osiągające maksymalną prędkość 3000 km/h, mogły przelecieć 500 kilometrów w 10 minut. Przy takiej prędkości mogły być w rejonie Pentagonu 24 minuty przed samolotem AAL 77. Mało tego, nawet lecąc z prędkością zbliżoną do wyliczonej poprzednio, czyli ¼ maksymalnej, powinny zdążyć.

Dlaczego myśliwce, których jedyne zadanie polega na ochronie stolicy państwa, nie skierowały się tam kiedy było pewne, że jedyny pozostający w powietrzu uprowadzony samolot leci w jej kierunku? Co lub kto kazał im czekać do09:26 w rejonie WTC zanim poleciały w kierunku Waszyngtonu?

O 09:26 samolot AAL 77 leciał z kursem na Waszyngton od 27 minut! Oświadczenie NORAD:

http://StandDown.net/NORADSeptember182001PressRelease.htm

Istnieje bardzo ciekawy fragment filmu, na którym zauważyć można obiekt podobny do F-15 przelatujący za WTC w chwili, w której w wieżę uderza UAL175. Jeżeli nawet to nie był F-15, ciekawe jest dlaczego nikt nie zajął się wyjaśnieniem tego, co to za obiekt?

http://www.MyCountryRightOrWrong.net/F-15.htm

09:03Centrum Kontroli Ruchu w Bostonie wstrzymuje cały ruch odlotowy mający wlecieć w przestrzeń kontrolowaną Nowego Jorku.

09:05Andrew Card podszedł do prezydenta Bush’a, przyglądającego się przedstawieniu szkolnemu w Szkole Podstawowej w Sarasota i szeptem poinformował go o sytuacji: „Drugi samolot uderzył w WTC. Ameryka została zaatakowana!”.

Prezydent Bush, głównodowodzący, szef państwa, po tej informacji słuchał występu dzieci przez kolejnych na pewno 7, a jak inne źródła podają nawet 18 minut.

Niezrozumiałym jest zachowanie prezydenta państwa, które znalazło się w bezpośrednim zagrożeniu. Zwłaszcza, że informacja, którą otrzymał nie mogła przesądzać o skali i zasięgu ataku!

Mało tego, Secret Service w takiej sytuacji powinna natychmiast wywieźć prezydenta ze spotkania, o którym wszyscy w kraju i (nie tylko) mogli się dowiedzieć. Ewakuować głowę państwa z publicznego miejsca do strzeżonej bazy.

09:05Kontrola ruchu w Zachodniej Wirginii odnotowała wlot w swoją przestrzeń powietrzną samolotu lecącego bez łączności i transpondera z kursem wschodnim. Nie mogli mieć pewności, że jest to AAL 77. Powiadomili NORAD po 19 minutach.10

09:06 Zakaz ruchu poszerzono o cały obszar na północny wschód od Waszyngtonu do Cleveland. FAA poinformowała wszystkie ośrodki kontroli ruchu lotniczego w kraju o prawdopodobnym uprowadzeniu samolotu AAL 11.11

09:06 FAA oficjalnie poinformowała wojsko o uprowadzeniu UAL 175.

09:08FAA nakazuje opuszczenie wszystkim samolotom przestrzeni powietrznej Nowego Jorku i poleca zatrzymać wszystkie planowane krajowe loty do Nowego Jorku na lotniskach.

09:10-09:20 UAL 93 zostaje uprowadzony.

09:11Dwa F-15 dolatują do WTC, pokonanie 280 kilometrów zabrało im aż 19 minut.

09:12FAA oficjalnie informuje wojsko, że UAL 175 uderzył w WTC.

09:15American Airlines wstrzymuje wszelkie starty swoich samolotów na terenie USA.

09:16–09:20 FAA informuje NORAD o porwaniu UAL 93 (Pittsburgh Post-Gazette podaje 09:20). Żadne myśliwce nie zostają uruchomione ani w tej ani w żadnej kolejnej minucie. Możliwe jest, że myśliwce wysłane za AAL 77 poleciały później w kierunku UAL 93.

09:17FAA zamyka wszystkie lotniska w rejonie Nowego Jorku.

09:20United Airlines wstrzymuje wszelkie starty w USA.

09:21Władze Nowego Jorku polecają zamknięcie wszystkich tuneli i mostów w mieście.

09:23 Bush prowadzi prywatną rozmowę z Dick’iem Cheney, Doradcą d/s Bezpieczeństwa Narodowego – Condoleezzą Rice, szefem FBI – Robertem Mueller’em i Gubernatorem Nowego Jorku – George’m Pataki. Przypomnijmy, że prezydent wiedział o ataku od 17 minut. Dlaczego czekał z tą rozmową aż do tej chwili nie wiadomo. Nie wiemy również dlaczego nadal nie polecił zestrzelenia żadnego z samolotów podejrzanych o współudział w zamachach.

09:23 Sejsmografy w południowej Pensylwanii odnotowały wstrząs około 110 kilometrów od Shanksville. Najprawdopodobniej był to odgłos myśliwca pokonującego barierę dźwięku.

09:24 FAA powiadamia NORAD o uprowadzeniu AAL 77. FAA utraciła kontakt z samolotem, kiedy przestał działać jego transponder o 08:55. Dlaczego tak późno? Po 29 minutach!12

09:24 NORAD wydaje rozkaz startu dwóm F-16 z 1 Skrzydła Myśliwców Bazy Sił Powietrznych Langley, w Hampton w stanie Virginia. Langley leży 240 kilometrów na południe od Waszyngtonu i Pentagonu. F-16 osiągają 2400 km/h.

Dlaczego nie poderwano maszyn z Langley o 08:20 lub 08:46, a w najgorszym wypadku o 09:02:54? Dlaczego musiało minąć długich 21 minut od chwili, w której UAL 175 uderzył w Południową Wieżę? Wysłanie samolotów 21 minut po drugim uderzeniu wydaje się być niepoważne.

09:25Kontrola ruchu lotniczego informuje Secret Service o tym, że AAL 77 zbliża się do Waszyngtonu.

09:26 FAA wstrzymuje wszystkie krajowe starty. Wszystkie samoloty międzynarodowe będące w powietrzu kierowane sa do Kanady.

09:26 Pasażerka samolotu AAL 77, Barbara K. Olson, telefonuje ponownie do swego męża, generała Teodora Olson’a z Departamentu Sprawiedliwości, by powiedzieć o porwaniu i o tym, że pasażerowie i piloci są przetrzymywani w tylnej części samolotu. Dziwnym wydaje się fakt, że udaje się jej, jako jedynej osobie z tego samolotu, wykonać połączenie i to dwukrotnie.

09:28Włączono nadawanie w samolocie UAL 93 i można było usłyszeć, jak ktoś w kabinie załogi mówi:

– Wyjdź stąd!

09:28Odebrane zostają pierwsze sygnały hałasu w kokpicie samolotu UAL 93. Kontrolerzy słyszą krzyki i trzaski. Słyszą też ludzi mówiących po arabsku. Mija 8 lub najdalej 12 minuta od chwili przejęcia kokpitu przez porywaczy.

09:29 Pasażer lotu UAL 93, Jeremy Glick, telefonuje do żony, opisuje porywaczy i dowiaduje się od niej o ataku na WTC.

09:29 Autopilot samolotu AAL 77 zostaje rozłączony. Samolot leci na 7000 stóp (2130 metrów) i jest 70 kilometrów na zachód od Pentagonu. Informacje uzyskane później z czarnej skrzynki wskazują, że dane wprowadzone do autopilota prowadziły maszynę na lotnisko Ronald’a Reagan’a w Waszyngtonie, niedaleko Pentagonu.

09:30 Dwa lub trzy F-16, nazwa kodowa Huntress, startują z bazy Langley kierując się na Nowy Jork. Po kilku minutach, jak zeznał generał Haugen, ktoś określający się mianem osoby z Secret Service włączył się na częstotliwość pilotów i powiedział, że chce aby za wszelką cenę bronili Białego Domu. F-16 przyjęły nowy kurs kierując się na Waszyngton.

Pozostaje zagadką dlaczego myśliwce wysłano pierwotnie w stronę Nowego Jorku skoro od 31 minut AAL 77 (nie mający łączności i transpondera od 34 minut) leciał w kierunku Waszyngtonu? W stronę Nowego Jorku ani gdzie indziej nie leciał już żaden samolot bez łączności i radia. Poza tym już o 09:25 kontrolerzy powiadomili Secret Service, że samolot zbliża się szybko do Waszyngtonu. Dlaczego więc najpierw skierowano myśliwce do Nowego Jorku?

09:30 Prezydent Bush przemawia do narodu ze szkoły w Sarasota na Florydzie mówiąc, że kraj ucierpiał w „wyraźnym ataku terrorystycznym”, mówi o „narodowej tragedii”. Przekonuje Amerykę i świat polecając odnaleźć „tych, którzy popełnili ten czyn”. Powiedział także „terroryzm wobec naszego narodu nie zwycięży”. Odwołał się w ten sposób do, najbardziej jego zdaniem udanego przemówienia swego ojca, który wygłosił podobne słowa parę dni po inwazji Iraku na Kuwejt w sierpniu 1990 roku.

Podczas tego przemówienia Bush obiecuje także przeprowadzenie dochodzenia mającego wykryć wszystkie fakty dotyczące ataku. Można dziś rzec, że zarówno on, jak i ludzie z jego otoczenia robią wszystko aby tych obietnic nie spełnić.

http://www.AttackOnAmerica.net/BushAtEmmaEBookerSchool.mov

09:30 Sekretarz Stanu, Collin Powell, przebywający w Limie, w Peru, po otrzymaniu informacji o drugim uderzeniu w WTC, przerywa śniadanie, które spożywa w towarzystwie prezydenta Peru i rozpoczyna przygotowania do powrotu do kraju. Swojemu asystentowi poleca: „ Załatw samolot i powiedz im, że wyjeżdżamy”. Przed sobą ma 7-mio godzinny lot.

09:30 United Airlines polecają wszystkim swoim samolotom będącym w rejonie powietrznym USA lądować.

09:32 Agenci Secret Service wpadają do biura Cheney’a w Białym Domu. Chwytają go pod pachy i niemalże wynoszą do zabezpieczonego bunkra w podziemiach budynku.

09:32 Nowojorska Giełda zostaje zamknięta.

09:33Według „New York Times” dopiero w tej chwili kontrolerzy w Waszyngtonie zauważają na swoich wskaźnikach szybko przemieszczające się echo i powiadamiają o tym Port Lotniczy Dulles w Waszyngtonie.13

09:35 UAL 93 zbacza z kursu niedaleko Cleveland, w stanie Ohio, gdzie robi zakręt o 135 stopni i leci na południowy wschód. Samolot znajduje się prawie 700 kilometrów od Newark w stanie New Jersey i ponad 500 kilometrów od miejsca, w którego kierunku właśnie leciał, od Waszyngtonu. „ABC News” podało, że z ich informacji wynika, jakoby ktoś na krótko przed zakrętem samolotu, poprosił FAA o możliwość złożenia nowego planu lotu z powietrza z portem docelowym Waszyngton. Jeśli tak było naprawdę, to był to wystarczający przyczynek do ogłoszenia alarmu albowiem samolot zgłaszający kłopoty na ogół kieruje się do lotniska najbliższego. Chyba, że lotnisko w Waszyngtonie było dla tego rejsu lotniskiem zapasowym, co jest wysoce nieprawdopodobne. Może jednak w ten sposób załoga chciała ostrzec kontrolę?

09:35 American Airlines nakazują wszystkim swoim samolotom wUSAlądować.

09:36Kontrola z lotniska Ronald’a Reagan’a w Waszyngtonie prosi załogę wojskowego C 130, który wystartował chwilę wcześniej z bazy Andrews, by zidentyfikowała AAL 77. Załoga melduje, że samolot to Boeing 767, leci nisko i bardzo szybko.

09:37AAL 77 znika z ekranów radarowych i uderza w zachodnią stronę Pentagonu. Część budynku, w którą uderzył samolot mieściła w większości świeżo odnowione i nie zajmowane biura. Rzecznik Pentagonu twierdzi, że samolot uderzył w budynek o 09:37. Inne źródła podają czas pomiędzy 09:40 a 09:43. „The New York Times” podaje nawet 09:45.

NORAD twierdzi, że F-16 z Langley były wtedy nadal prawie 200 kilometrów i 12 minut drogi od Pentagonu.

Langley leży 240 kilometrów od Pentagonu. F-16 osiągają 2400 km/h. Po odjęciu 200 kilometrów od 240 zostaje 40 kilometrów, pokonanie których zajęło im 7 minut (od startu o 09:30 do 09:37). 60 minut podzielone przez 7 daje 8,57, które z kolei pomnożone przez 40 kilometrów daje 342 km/h. Podzielone przez 2400 daje w przybliżeniu 14 proc. prędkości maksymalnej. Jak można przechwytywać samolot z prędkością nie przekraczającą 1/7 prędkości maksymalnej? Nawet fakt, że początkowo kierowali się do Nowego Jorku nie tłumaczy sprawy, bo wkrótce po starcie zostali skierowani do Waszyngtonu, a oba te miasta leżą na tym samym północnym kursie od Langley.

Oświadczenie NORAD:

http://StandDown.net/NORADSeptember182001PressRelease.htm

09:38UAL 93 kończy zakręt o 135 stopni i kieruje się bezpośrednio na Waszyngton.

09:40 Ustaje sygnał transpondera samolotu UAL 93.

09:40 Sekretarz d/s Transportu, Norman Y. Mineta, wezwany przez Biały Dom do schronu, rozmawia przez zestaw głośnomówiący z Centrum Operacyjnym FAA, które monitoruje AAL 77 przesuwający się w kierunku Pentagonu w skokowym rytmie odświeżanym co 7 sekund kolejnym obrotem anteny radaru. Podawane są kolejne dystanse: 90 kilometrów, 50, 20 aż do chwili, w której samolot uderza w budynek.

Mineta krzyczy przez telefon do Monte’go Belger’a z FAA:

– Monte, posadź wszystkie samoloty na ziemi!

Jest to polecenie bezprecedensowe. W powietrzu jest dokładnie 4546 samolotów. Belger przypomina przełożonemu, że w lotnictwie stosowana jest w tego typu przypadkach zasada zezwolenia pilotom na działanie według ich własnego uznania.

– Pieprzyć ich uznanie – wrzeszczy Mineta – Posadź te cholerne samoloty na ziemi!

FAA wstrzymuje wszelkie operacje w amerykańskich portach lotniczych i poleca wszystkim samolotom w powietrzu lądować na najbliższych lotniskach. Żaden cywilny samolot nie ma prawa wzbić się w powietrze. Jest to pierwszy przypadek w historii USA, kiedy zatrzymany zostaje cały ruch komercyjny. Zezwolenie na lot otrzymują tylko samoloty wojskowe i medyczne.

09:42Pasażer UAL 93 Mark Bingham telefonuje do swojej matki:

– Mamo, tu Mark Bingham – zaczął nerwowo – chcę żebyś wiedziała, że cię kocham. Dzwonię z samolotu. Porwano nas. Jest ich trzech i mówią, że mają bombę.

09:45Kawalkada Bush’a opuszcza szkołę w Sarasota kierując się do samolotu Air Force One czekającego na lotnisku międzynarodowym Sarasota-Bradenton.

09:45–09:48 Odbywa się ewakuacja Kapitolu i Białego Domu.

09:45–09:58 Pasażer UAL 93 Todd Beamer próbuje dodzwonić się do rodziny ale zostaje połączony z kierownikiem zmiany Verizon. Przekazał, że kapitan i drugi pilot prawdopodobnie nie żyją, dwóch porywaczy jest w kokpicie, jeden pilnuje klasy biznes, a drugi 27 pasażerów z tyłu samolotu. Powiedział też, że przegłosowali próbę obezwładnienia porywaczy i zanim się rozłączył, kierownik zmiany usłyszał:

– Jesteście chłopcy gotowi? Ruszamy!

09:45Tom Burnett telefonuje do swojej żony Deeny po raz trzeci. Powiedziała mu o uderzeniu samolotu w Pentagon. Tom mówi o wspomnianej przez niego wcześniej bombie:

– Nie sądzę, żeby ją mieli, myślę, że tylko nam tak mówią.

09:47Dowódcy amerykańscy na całym świecie otrzymują rozkaz podniesienia poziomu gotowości bojowej jednostek amerykańskich o 4 stopnie, do najwyższego poziomu – „Delta”. Sekretarz Obrony, Donald Rumsfeld, podniósł stan gotowości bojowej Stanów Zjednoczonych na DefCon 3, najwyższy od czasu wojny arabsko-izraelskiej w 1973 roku. Ponadto, przedstawiciele rządu wysłali wiadomość Rosjanom planującym ćwiczenia wojskowe niedaleko Alaski, żeby zmienili plany.

09:49F-16 z Langley dolatują wreszcie nad Waszyngton i rozpoczynają lot patrolowy nad miastem. Dotarcie z Langley do odległego o 240 kilometrów na południe Waszyngtonu zajęło im 19 minut.

Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych Ameryki są technicznie najbardziej zaawansowane spośród wszystkich armii świata. Stanowią największą potęgę bojową znaną człowiekowi. Jak w związku z tym jest możliwe aby tego ranka nie było w promieniu prawie 2000 kilometrów od Nowego Jorku i Waszyngtonu żadnych lotów patrolowych czy ćwiczebnych? Znający choć trochę lotnictwo wojskowe stwierdzą, że jest to niemożliwe. Gdzie więc podziały się te wszystkie samoloty?

09:49Ewakuowana jest wieża kontroli ruchu na międzynarodowym lotnisku w Pittsburgu.

09:55 Prezydent Bush dojeżdża do lotniska w Sarasota i wchodzi na pokład Air Force One.

09:55 W schronie Białego Domu adiutant pyta Cheney’a:

– Samolot jest 150 kilometrów stąd. Mamy w rejonie myśliwiec. Czy powinniśmy go zestrzelić?

– Tak – Cheney odpowiedział natychmiast.

Kiedy myśliwiec zbliżył się do UAL 93 Cheney usłyszał pytanie jeszcze dwukrotnie i za każdym razem odpowiedział: „Tak”.

09:58Na pokładzie UAL 93 dochodzi do starcia pasażerów z porywaczami. Operator pogotowia w Pensylwanii odbiera połączenie telefoniczne od pasażera samolotu, od którego słyszy: „zostaliśmy porwani”. Pasażer przekazał, że zamknął się w toalecie. Operator ten, Glen Cramer, powiedział później agencji Associated Press, że pasażer mówił przez minutę. „Jesteśmy porwani, jesteśmy porwani”.

Operator opowiadał:

– „Potwierdziliśmy to z nim kilkakrotnie. Był bardzo zdenerwowany, był przekonany, że samolot spada. Usłyszał jakąś eksplozję i zobaczył biały dym w samolocie ale nie wiedział skąd się on wydobywał. Później straciliśmy z nim kontakt”.

Jest to ostatnie połączenie z telefonu komórkowego, jakie tego dnia odebrano z uprowadzonych samolotów.

09:59 Air Force One startuje z Sarasota na Florydzie kierując się do Waszyngtonu. Co zaskakujące, leci bez osłony myśliwców. Jest to tym dziwniejsze, że na Florydzie stacjonują tego dnia dwie spośród siedmiu jednostek wojskowych mających strzec nieprzerwanie bezpieczeństwa kontynentu amerykańskiego. Baza lotnicza Homestead oddalona jest o 340 kilometrów od Sarasoty, a Baza Tyndall w Panama City o 435 kilometrów. Myśliwce z tych baz powinny otrzymać rozkaz startu o 08:20 lub 08:40. Bądź o 08:43 lub 08:46:26. Albo też o 09:02:54, a już w najgorszym wypadku o 09:24. Przy zachowaniu maksymalnej prędkości myśliwce z obu tych baz byłyby w Sarasota po 20 minutach czyli ostatecznie około 09:44, by chronić samolot z głową państwa na pokładzie.

Tak się nie stało i jest to niepojęte. Nawet gdyby wiedziano, że nie istnieje już żadne zagrożenie (?), to Air Force One nie miał prawa polecieć bez osłony. Jak pisało 30 sierpnia 2002 roku BBC: Natychmiastową reakcją myśliwców po ataku terrorystycznym powinien być start i obrona Ameryki z powietrza przed ewentualnością dalszych ataków. Ich zadaniem było chronić prezydenta Bush’a i przechwycić wszelkie uprowadzone samoloty. (http://news.bbc.co.uk/1/hi/ world/americas/2 222 205.stm).

09:59:04Południowa Wieża WTC wali się na ziemię.

10:00 Kontroler ruchu prosi pilota lecącego awionetką o rozejrzenie się po okolicy. Pilot dostrzega UAL 93 w odległości około pięciu kilometrów, na tyle blisko by zauważyć znaki linii lotniczej. Kontroler pyta o wysokość obserwowanego samolotu po czym poleca pilotowi awionetki oddalić się natychmiast z tego miejsca i lądować. Pilot, zanim odleciał zauważył, że samolot pochylił sie trzy lub cztery razy do przodu i do tyłu.

10:00 NRC poleca wszystkim elektrowniom atomowym przejście na najwyższy stopień alarmu.

10:01FAA poleca myśliwcom F-16 start z bazy w Toledo w stanie Ohio. Jako, że w bazie nie ma samolotów w gotowości bojowej, mysliwce startują po 16 minutach, 10 minut po tym, kiedy rozbił się ostatni porwany samolot.

10:02Po weryfikacji nagrań radarowych stwierdzono, że w tym momencie UAL 93 został wykryty niedaleko Shanksville w Pensylwanii.

10:03 Niepotwierdzony alarm pożarowy w Departamencie Stanu w Waszyngtonie. Później ustalono, że nie była to prawda.

10:03 Według danych sejsmicznych, UAL 93 rozbija się niedaleko Shanksville w stanie Pensylwania, w hrabstwie Somerset, około 150 kilometrów na południowy wschód od Pitsburgh’a. To także 230 kilometrów lub 15 minut drogi (dla prędkości 800 km/h) od Waszyngtonu.

Naoczny świadek twierdzi, że widział biały samolot krążący nad miejscem zdarzenia.

F-16 z Langley pojawiły się w Waszyngtonie o 09:49. Z maksymalną prędkością myśliwiec ten mógłby przechwycić UAL 93 w ciągu 5 do 8 minut w zależności od momentu decyzji. Kiedy o 09:37 wiadomym było, że Pentagon został trafiony, a w powietrzu pozostawał tylko jeden samolot bez odczytu transpondera, zmierzający do Waszyngtonu, logicznym było skierowanie myśliwców w jego kierunku. Czynniki oficjalne zaprzeczają tej wersji.

10:07Załoga policyjnego śmigłowca przekazuje przez radio, że Północna Wieża WTC zaczyna się przechylać i za chwilę runie.

10:08Agenci Secret Service uzbrojeni w karabiny automatyczne ustawiają się w Parku Lafayette, naprzeciw Białego Domu.

10:10 FAA poleca wszystkim samolotom lądować na najbliższych lotniskach.

10:10 Ewakuowana jest siedziba FBI.

10:10 Część budynku Pentagonu, tzw. „Sekcja E” zawala się.

10:13Blisko 12 000 osób zostaje ewakuowanych z budynku ONZ.

10:152000 samolotów ląduje na lotniskach USA, po tym jak o 09:40 nakazała to FAA

10:17Startują dwa F-16 z 180 Skrzydła Mysliwców w Toledo, w stanie Ohio, kierując się na wschód.

10:22W Waszyngtonie, Departamenty – Sprawiedliwości i Stanu są ewakuowane, wraz z Bankiem Światowym.

10:24FAA informuje, że cały przylotowy ruch lotniczy do Stanów Zjednoczonych zostaje skierowany do Kanady.

10:28:31Północna Wieża WTC upada.

10:32Cheney telefonuje do Bush’a lecącego z Florydy do Waszyngtonu, by powiedzieć, że Biały Dom otrzymał informację z pogróżką dotyczącą prezydenckiego samolotu Air Force One. Rozmówca użył kodowego określenia samolotu, „Angel”, sugerując, że terroryści mają informatora. Card dowiedział się, że samolot może mieć eskortę w ciągu 40 do 90 minut.

Bush mówi doradcy, że Air Force One będzie następnym celem. Jest w złym nastroju:

– Dowiemy się, kto za tym stoi. – mówi do Cheney’a – i skopiemy im tyłki.

10:35Policja waszyngtońska otrzymuje informację, jakoby w samochodzie przed Departamentem Stanu miała się znajdować bomba. Późniejsze raporty nie potwierdzają tej informacji.

10:41Air Force One leci nadal w kierunku Waszyngtonu, kiedy ponownie telefonuje Cheney. Tym razem przekonuje prezydenta, by ten nie wracał. Doradca Rice zgadza się z tym i odradza powrót. Według Cheney’a zachodzi obawa, że terroryści zaplanowali zabicie członków rządu. Bush zgadza się z argumentacją.

10:43Air Force One skręca ostro w lewo kierując sie na zachód, do bazy sił powietrznych Barksdale w Luizjanie.

10:45Ewakuowane są wszystkie budynki federalne w Waszyngtonie.

10:48Policja potwierdza informację o wypadku dużego samolotu w hrabstwie Somerset w Pensylwanii.

10:50Pięć pięter Pentagonu zapada się z powodu pożaru.

10:53Odwołane zostają lokalne wybory planowane na ten dzień w Nowym Jorku

10:54 Izrael ewakuuje wszystkie misje dyplomatyczne 10:57 Gubernator Nowego Jorku, George Pataki, informuje o zamknięciu wszystkich urzędów stanowych.

11:00W kilku miastach rozpoczyna się ewakuację drapaczy chmur i zamyka główne obiekty turystyczne, jak Walt Disney World, Liberty Bell, Independence Hall, Space Needle w Seattle czy Gateway Arch w St Louis.

11:02Giuliani przekonuje nowojorczyków do pozostania w domach i zarządza ewakuację obszaru na południe od Canal Street.

11:08Kanada zamyka wszystkie swoje lotniska.

11:15Pojawiają się, nie potwierdzone później, informacje, że F-16 zestrzelił coś nad Waszyngtonem.

11:16CNN podaje, że na wszelki wypadek przygotowywane są ekipy ratunkowe z Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorób.

11:17Linie American Airlines ogłaszają oficjalnie, że straciły dwa samoloty, Boeing 767, rejs numer 11 z Bostonu do Los Angeles, z 81 pasażerami i 11 osobami załogi oraz Boeing 757, rejs 77 z Waszyngtonu do Los Angeles, z 58 pasażerami i 6 członkami załogi.

11:26Linie United Airlines ogłaszają, że rejs numer 93 z Newark do San Francisco, rozbił się w Pensylwanii, na południowy wschód od Pittsburga.

11:40Air Force One ląduje w bazie sił powietrznych Barksdale w Luizjanie.

11:45Prezydent Bush w bazie w Barksdale wygłasza krótkie przemówienie stwierdzając, że terroryzm nie będzie tolerowany na amerykańskiej ziemi i oświadcza, że „wolność, która została zaatakowana będzie chroniona”.

11:53Linie United Airlines potwierdzają, że ich samolot, rejs numer 175 z Bostonu do Los Angeles, rozbił się z 56 pasażerami i 9 członkami załogi.

11:55Na granicy z Meksykiem obowiązuje najwyższy poziom alarmowy lecz pozostaje ona otwarta.

12:02Afgański rząd Talibanu dementuje informacje o atakach.

12:04Międzynarodowy Port Lotniczy w Los Angeles, docelowe lotnisko AAL 11 i UAL 175 zostaje ewakuowane.

12:15 Międzynarodowy Port Lotniczy w San Francisco, docelowe lotnisko UAL 93 zostaje ewakuowane i zamknięte.

12:15 Służba Imigracyjna Stanów Zjednoczonych informuje, że granice z Kanadą i Meksykiem objęte są najwyższym poziomem alarmowym lecz nie podjęto decyzji o ich zamknięciu.

12:16FAA informuje, że wszystkie samoloty, którym polecono o 09:40 lądowanie są bezpieczne na ziemi.

12:30FAA informuje, że nadal 50 lotów odbywa się w przestrzeni powietrznej Stanów Zjednoczonych ale nie zgłoszono w ich przypadku żadnego zagrożenia.

12:36Bush pojawia się w wystąpieniu telewizyjnym nadawanym z pokoju konferencyjnego w Barksdale. Nie był to najlepszy widok. Mylił się spoglądając ze spuszczoną głową w zapiski. Twierdzi, że podjęto wszelkie środki bezpieczeństwa, w tym również w amerykańskich bazach wojskowych rozsianych po całym świecie. Prosi o modlitwy w intencji zabitych i rannych w atakach. Mówi: „nie popełnimy żadnej pomyłki, Stany Zjednoczone dopadną i ukarzą winnych tych tchórezliwych czynów”.

Całe wystąpienie zawierało dokładnie 219 słów. Nie przewidziano odpowiedzi na pytania z sali.

13:00W Pentagonie strażacy walczą z ogniem. Podjęte zostały próby zorganizowania akcji koordynacyjnej z Wojskowego Krajowego Centrum Dowodzenia lecz przerwano je, kiedy pomieszczenia wypełniły się dymem.

13:02Burmistrz Nowego Jorku Rudolph Giuliani poleca ewakuację Manhattan’u na południe od Canal Street.

13:27Burmistrz Waszyngtonu, Anthony A. Williams, deklaruje Stan Zagrożenia, przybywa Gwardia Narodowa.

13:44Pentagon rozkazuje pięciu niszczycielom i dwóm lotniskowcom (USS George Washington i USS John F. Kennedy) opuszczenie Norfolk w Wirginii w celu obrony wschodniego wybrzeża i zredukowania ilości okrętów w portach.

13:48Prezydent Bush opuszcza bazę sił powietrznych Barksdale w Luizjanie na pokładzie Air Force One i udaje się w niewiadomym kierunku. Leci do bazy Offutt w Nebrasce, by w bunkrze Dowodzenia Strategicznego skorzystać z bezpiecznego połączenia i poprowadzić naradę z Radą Bezpieczeństwa Narodowego w Waszyngtonie.

14:00CNN dowiaduje się od FBI, że cztery samoloty, które się rozbiły są elementem terrorystycznego ataku.

14:15Bush z pokładu Air Force One rozmawia z Cheney’em i zarządza na szesnastą naradę personelu bezpieczeństwa narodowego. Łączy się również z burmistrzem Giuliani’m i gubernatorem Pataki.

14:30 FAA informuje, że wstrzymane zostają wszelkie loty komercyjne do południa w środę.

14:30 Senator John Mc Cain określa atak jako „akt wojny”.

14:36W drodze do Offutt, Bush łączy się ze swoim ojcem:

– Gdzie jesteś?

Były prezydent odpowiada, że wraz ze swoją żoną Barbarą są w Milwaukee, w drodze do Minneapolis.

– Co robicie w Milwaukee?

– Uziemiłeś nasz samolot. – odpowiada były prezydent.

14:49Na konferencji prasowej Giuliani mówi, że w Nowym Jorku przywrócono ruch metra i wznowiono połączenia autobusowe.

14:50Bush, przed opuszczeniem pokładu Air Force One, mówi do szefa ochrony: „Musimy wrócić do Waszyngtonu. Nie pozwolimy się przestraszyć jakiemuś terroryście. Amerykanie chcą wiedzieć, gdzie jest ich prezydent”.

14:51Marynarka wysyła niszczyciele iinny sprzęt do Nowego Jorku iWaszyngtonu.

15:06Air Force One ląduje w bazie Offutt w Nebrasce. Prezydent zostaje przewieziony do pobliskiej kwatery dowództwa, do pokoju wypełnionego ekranami wideo, personelem wojskowym przy terminalach komputerowych wpatrzonych w satelitarne terminale monitorujące ruch wojsk na całym globie. Kiedy Bush wszedł śledzili właśnie samolot pasażerski lecący z Hiszpanii do USA, który uaktywnił sygnał niebezpieczeństwa mogący oznaczać porwanie. Dziwnym zbiegiem okoliczności, Warren Buffet, drugi pod względem zamożności człowiek świata, wraz z członkami zarządu swej korporacji spędzał czas w tej samej bazie Offutt przy partyjce golfa.

15:30Bush zwołuje pierwsze tego dnia zebranie Narodowej Rady Bezpieczeństwa, reszta uczestników będąca w Waszyngtonie, bierze w nim udział za pomocą łączy wideo.

Dyrektor CIA, Tenet, zameldował, że jest pewien, iż za atakami stoi Bin Laden i jego organizacja. Sprawdzenie list pasażerów porwanych samolotów ujawniło na pokładzie AAL 77, który uderzył w Pentagon, trzech członków Al Kaidy.14

Jeden z nich, Khalid Al-Midhar, zwrócił na siebie uwagę CIA rok wcześniej, kiedy udał się do Malezji, by spotkać się z kluczową postacią zamachu z roku 2000 na USS Cole. FBI wciągnęło go na swoją listę osób poszukiwanych lecz prześliznął się w jakiś sposób do Stanów i zniknął in z oczu. Tenet powiedział, że Al Kaida jest jedyną organizacją terrorystyczną na świecie, która byłaby w stanie przeprowadzić tak skoordynowane i precyzyjne ataki. Dodał też, że nasłuch wykazał wiele rozmów gratulacyjnych wewnątrz siatki wkrótce po zamachach. Wywiad namierzył również pięciu izraelskich agentów Mossadu gratulujących sobie sukcesu. Izrael jest jedynym państwem na świecie mogącym przeprowadzić taki atak i przerzucić jednocześnie winę na innych. Poinformował, że informacje spływały przed 11 września wskazując, że wydarzy się coś wielkiego. Jednak nigdy nie określono daty, czasu ani miejsca, w sposób który pozwoliłby CIA lub FBI zapobiec wypadkom.

– Słuchajcie – powiedział Bush – podstawowym zadaniem administracji jest ich namierzyć i złapać.

Cheney wyraził obawę, że może zostały uprowadzone jeszcze inne samoloty. Tenet odpowiedział, że wszystkie porwania miały miejsce przed 10 rano, jednak pewności mieć nie można. Dyrektor FBI, Mueller, wyznał, że Biuro nadalnie wie, w jaki sposób porywacze pokonali system ochrony lotnisk. Tenet zripostował, że to należało wiedzieć przed zamachami.

– Zapewnimy wszelkie środki bezpieczeństwa – odpowiedział Bush – ale nie pozostaniemy zakładnikami. Zaczniemy ponownie latać jutro w południe.

W rzeczywistości wznowienie lotów zabrało kolejne trzy dni, a i to przy bardzo ograniczonym rozkładzie.

Ktoś wspomniał, że urzędnicy w Nowym Jorku pytają czy pozwolić ludziom na powrót do pracy następnego dnia, przynajmniej pracującym w bankowości i na rynkach finansowych.

– Terroryści zawsze mogą zaatakować. – powiedział Rumsfeld. – Pentagon jutro wraca do pracy.

– Ludzie w Nowym Jorku powinni wrócić do pracy – dodał prezydent

– Banki powinny być jutro również czynne.

Bush pyta o możliwość powrotu do Waszyngtonu. Cheney sugeruje, by prezydent powrócił do bazy Andrews i stamtąd wygłosił orędzie do narodu. Secret Service odradza, twierdząc, że obciążone jest to zbyt wielkim ryzykiem.

– Wracam! – decyduje Bush.

Kiedy narada się kończy, Bush mówi:

– Znajdziemy tych ludzi. Zapłacą. I nie chcę, żebyście w to wątpili.

15:55 Karen Hughes, radca prawny Białego Domu, informuje, że prezydent jest w nieznanym miejscu, później dodaje, że znajduje się właśnie w bazie w Nebrasce i telefonicznie przewodzi spotkaniu z Narodową Radą Bezpieczeństwa. Wiceprezydent Dick Cheney wraz z Doradcą Bezpieczeństwa Narodowego Condoleezą Rice znajdują się w bunkrze Białego Domu natomiast Sekretarz Obrony Donald Rumsfeld przebywa w Pentagonie.

15:55 Giuliani informuje, że liczba poszkodowanych wzrosła o 200 i wynosi 2 100 osób.

16:00Korespondent CNN, David Ensor, bazując na „nowych i szczególnych” informacjach, które się pojawiły od momentu zamachu podaje, że oficjalne czynniki wymieniają Bin Ladena, jako człowieka zamieszanego w ataki.

16:06Gray Davis, Gubernator Kalifornii, wysyła jednostki poszukiwawczo-ratownicze do Nowego Jorku.

16:10pojawiają się pierwsze doniesienia o pożarze w budynku numer 7 kompleksu WTC.

16:20Senator Bob Graham z Florydy, przewodniczący senackiej komisji wywiadu wyznaje, że nie był „zdziwiony samymi atakami lecz ich specyficznością”. Mówi też, że jest „zszokowany rozmiarem tego, co się wydarzyło”.

16:25Amerykańskie ośrodki giełdowe informują o wstrzymaniu operacji do środy.

16:30NORAD wydaje oświadczenie, w którym odcina się od podejrzeń o zestrzelenie samolotu United Airlines, lot numer 93.

16:36Prezydent opuszcza bazę Offutt i na pokładzie samolotu Air Force One wraca do Waszyngtonu, tym razem wraz z eskortą F-16.

17:00Telewizja ogólnokrajowa pokazuje pierwsze zdjęcia z miejsca katastrofy UAL 93. Ujęcia są dalekie, widać na nich sześciometrowej średnicy lej w ziemi. Emisja materiału ma miejsce po 7 godzinach od wypadku!

17:15Korespondent wojskowy CNN – Jamie McIntyre donosi o ciągle palącym się gmachu Pentagonu. Brak informacji o ofiarach.

17:20:3347 – piętrowy budynek numer 7 kompleksu WTC zawala się.

17:30John Kings, korespondent CNN przy Białym Domu, informuje że czynniki oficjalne podejrzewają iż celem samolotu, który rozbił się w Pensylwanii mógł być jeden z trzech możliwych obiektów: Camp David, Biały Dom lub budynek Kapitolu.

18:00w Kabulu, w Afganistanie dochodzi do serii eksplozji. Podejrzewa się, że Afganistan jest bazą Bin Ladena, jednak czynniki amerykańskie nie potwierdzają swojego zaangażowania w żadne działania militarne w tym kraju.

18:10Mer Nowego Jorku, Rudolph Giuliani apeluje do mieszkańców o pozostanie następnego dnia w domach.

18:34Air Force One ląduje w bazie Andrews. Prezydent przesiada się do śmigłowca Marine One, który w drodze do Białego Domu przelatuje nad Pentagonem, by szef państwa mógł obejrzeć zniszczenia.

18:40Sekretarz Obrony, Donald Rumsfeld, przeprowadza w Pentagonie konferencję prasową, informując w ten sposób, że budynek funkcjonuje.

– Jutro będzie czynny – mówi.

18:54Bush dociera do Białego Domu i przygotowuje się do wygłoszenia orędzia do narodu przewidzianego na 20.30.

19:02Paula Zahn, reporterka CNN, informuje, że budynek hotelu Marriott w pobliżu WTC może wkrótce runąć oraz, że otwarte są mosty dla ruchu z Manhattanu.

19:17John Ashcroft, Prokurator Generaly, informuje, że FBI przygotowuje stronę internetową o wypadkach (http://www.ifccfbi.gov) i podaje ogólnokrajowy telefoniczny numer informacyjny dla rodzin i przyjaciół potencjalnych ofiar tragedii (1 800 331 0075).

19:30Rząd USA stanowczo zaprzecza doniesieniom o powiązaniach z eksplozjami w Kabulu.

19:45Departament Policji Nowego Jorku informuje o stracie co najmniej 78 funkcjonariuszy. Ratusz podaje, że przynajmniej połowa spośród 400 strażaków interweniujących w rejonie WTC nie żyje.

20:30Bush przemawia do narodu. Informuje, że urzędy w Waszyngtonie rozpoczną pracę jeszcze tego wieczoru, natomiast wszystkie pozostałe następnego dnia.

21:00Bush spotyka się z całą Radą Bezpieczeństwa Narodowego.

21:22Reporter McIntyre donosi, że Pentagon nadal płonie.

21:30Bush zwołuje zebranie doradców bezpieczeństwa w bunkrze pod Białym Domem. 13 godzin po ataku. Zastanawiano się czy siatka Osamy Bin Ladena jest powiązana z Talibami. Tenet twierdził, że tak. Bin Laden wspierał Talibów dziesiątkami milionów dolarów.

21:57Giuliani ogłasza, że szkoły będą w środę zamknięte oraz że nie potrzeba więcej ochotników do prac ratunkowych. Wyraża też nadzieję, że w ruinach znajdują się żywi ludzie. Wspomina, że zachodnia część Manhattan’u pozostaje bez prądu i informuje, że Departament Zdrowia nie odnotował żadnych chemicznych substancji, których należałoby się obawiać.

22:49Jonathan Karl, korespondent CNN przy Kongresie, informuje, że Prokurator Generalny Ashcroft powiedział członkom Kongresu, iż na pokładzie każdego uprowadzonego samolotu znajdowało się od trzech do pięciu porywaczy uzbrojonych tylko w noże.

22:56Zahn, reporter CNN donosi, że nowojorska policja przypuszcza, iż pod gruzami sąsiadujących z WTC budynków znajdują się żywi ludzie.

23:00 Narada gabinetu wojennego kończy się decyzją o podjęciu wojskowych działań przeciw Afganistanowi i kontynuacji walki z terrorem.

23:00 Pojawiają się doniesienia o ludziach, którzy przysypani gruzami budynków informują o tym za pomocą telefonów komórkowych. Pogłoski te nie znajdują jednak potwierdzenia w faktach.

23:08Bush mówi w Białym Domu: „ Myślimy, że to Osama Bin Laden”.

Kiedy po spotkaniu Bush udał się na spoczynek, agenci Secret Service wyrwali go wraz z żoną ze snu i sprowadzili do bunkra, ponieważ otrzymali informację o nadlatującym niezidentyfikowanym samolocie. Alarm okazał się jednak fałszywy.

23:54Frank Sesno, szef waszyngtońskiego biura CNN informuje, że dowiedział się od anonimowego przedstawiciela rządu, iż dzięki włączonemu mikrofonowi w kokpicie jednego z samolotów słyszana była wymiana zdań porywaczy.

23:59:59Kończy się Międzynarodowy Dzień Pokoju Organizacji Narodów Zjednoczonych.