Jak pisać pracę magisterską?

Maria Węglińska

Jak pisać pracę magisterską?

Poradnik dla studentów

Kraków 2013

Wprowadzenie

Do opracowania niniejszego poradnika skłoniły mnie własne doświadczenia związane z pracą na uczelni wyższej, gdzie wielekroć pełniłam rolę promotora oraz recenzenta magisterskich prac.

Przygotowanie materiału merytorycznego i jego przekazanie w od- powiedniej formie nastręcza wiele problemów, szczególnie kiedy przed tym zadaniem stoimy po raz pierwszy, a w takiej sytuacji znajdują się studenci.

Publikacja składa się z trzech części. Pierwsza zawiera głównie wybrane definicje podstawowych pojęć, zwłaszcza metodologicznych (np. metoda, technika, narzędzie badawcze itp.), z różnych źródeł. Będą one pomocne zarówno na etapie konceptualizacji i planowania badań empirycznych, jak i w trakcie redagowania pracy. W części tej zawarte są także ważne elementy wiedzy metodologicznej, związane z klasyfikacją metod badań, rodzajami badań, grupami czynników różnicujących oraz procedurą badawczą. Wiedza ta zawarta jest w różnych opracowaniach, nie zawsze dostępnych nauczycielom studiującym zaocznie (utrudniony kontakt z czytelnią ze względu na miejsce zamieszkania).

Istotne znaczenie dla wyobrażenia sobie struktury pracy magis- terskiej mogą mieć treści zawarte w drugiej części, bowiem ukazują one konstrukcję pracy jako całości i poszczególnych jej elementów. W tej części zawarte są także inne treści związane ze stroną formalną i językową pracy.

Część trzecia zawiera zestaw wyrażeń i zwrotów związanych z rozpoczęciem, zakończeniem różnych rozdziałów pracy, z prezentacją i analizą danych empirycznych.

Jestem przekonana, że jeśli Czytelnik zrozumie istotę problemów związanych z pisaniem pracy, to pomysłów mu nie braknie. I właśnie temu celowi służą trzy części poradnika, ponieważ ukazują:

różnorodność definicji (istnieje możliwość ich porównania i wybrania najodpowiedniejszych dla celów badawczych własnej pracy lub korzystania z jeszcze innych źródeł);strukturę pracy od strony formalnej (zgodną z aktualnymi wymaganiami);możliwość zastosowania w redagowaniu pracy różnych wyrażeń i zwrotów.

Uważam, że ukazana wielość podejść od strony aparatury pojęciowej, formalnej i językowej, zachęci nie tylko do korzystania z wybranych wzorów, przykładów, ale także do szukania własnych rozwiązań.

Jak korzystać z poradnika? Przede wszystkim należy zapoznać się z nim w całości jeszcze przed rozpoczęciem redagowania pracy. Następnie trzeba zastanowić się nad wyborem określonego wzoru, jeśli oczywiście nie został on wcześniej ustalony w ramach seminarium magisterskiego. Na koniec wypada jeszcze wspomnieć o korzystaniu z różnych słowników oraz książek naukowych bądź popularnonaukowych, które pogłębią wiedzę i pomogą w szukaniu innych rozwiązań, niepodanych w poradniku.

Niniejszą pracę pisałam głównie z myślą o moich seminarzystach na kierunku nauczanie początkowe.

Pragnę na koniec podkreślić, że wszystkie uwagi, które umieściłam w tym poradniku, mają charakter życzliwych wskazówek – nie zaś sztywnych i bezwzględnie obowiązujących norm.

Maria Węglińska

Część I

Aparatura pojęciowa związana z metodologiąTemat pracy

W ujęciu W. Pytkowskiego temat „to myśl główna, którą trzeba rozwinąć”. Autor dalej stwierdza: „Tematy” mogą doszukiwać się pożądanych zmian w otaczającej nas rzeczywistości lub wprowadzać ład w nagromadzonych wiadomościach. A tytuł to informacja o temacie” (W. Pytkowski, 1985, s. 225). Zdaniem Z. Skornego, ustalając temat pracy, należy określić jej zakres. Może on być szerszy lub węższy. Przy „szerokim ujęciu tematu badania dotyczą bardzo licznej klasy procesów lub zjawisk. Jeżeli zakres tematu jest zawężony, wówczas badania obejmują stosunkowo nieliczne zjawiska. Zaznacza się to w temacie za pomocą takich sformułowań, jak: Niektóre przyczyny…, Niektóre rodzaje…, Wpływ niektórych cech osobowości na…” (Z. Skorny, 1984, s. 26).

Z. Skorny uważa, że temat pracy magisterskiej powinien dotyczyć określonego, konkretnego, ale przy tym niezbyt wąskiego problemu. Stwierdza także, że tytuł powinien zwięźle, a przy tym „trafnie i jednoznacznie” określać temat pracy. I dalej pisze: „W tytule wymieniamy zmienne, będące przedmiotem prowadzonych badań (np. Popularność w grupie rówieśniczej a postępy w nauce) […]. Tytuł może zawierać również określenie rodzaju zależności zachodzących między zmiennymi (np. Zależność internalizacji norm moralnych od stylu pracy wychowawczej. Wpływ sukcesów i niepowodzeń na samoocenę […]).

Prócz zmiennych oraz zachodzących między nimi zależności w tytule pracy wymieniamy nieraz także badaną populację (np. Aspiracie społeczno-zawodowe młodzieży rozpoczynającej i kończącej studia […]).

„Jednym z kryteriów oceny prac magisterskich jest zgodność treści z tytułem. Treść całej pracy, zarówno części teoretycznej, jak empirycznej, powinna ściśle odpowiadać tematowi określonemu w tytule.

Przy braku tej zgodności praca jest „nie na temat”. Również zbyt liczne dygresje, podejmowanie problemów, które nie są związane z głównym tematem pracy, znacznie obniżają jej wartość” (Z. Skorny, 1984, s. 28–29).

Tytuł – w ujęciu W. Zaczyńskiego (1995, s. 45).

„Tytuł – jego sformułowanie jest początkiem i zarazem niezbędnym warunkiem powstania tekstu. Bez niego bowiem nie można podejmować działań skutecznych, których efektem jest tekst pracy, nie można przecież dokonać sensownego wyboru literatury, którą przecież nieprzypadkowo nazywamy literaturą tematu, nie można dokonać wyboru problemów i nadać im koniecznego słownego kształtu. Nic przeto dziwnego, że zadanie każdego pisemnego zadania rozpoczyna się od rozważań związanych ze sformułowaniem tematu. Sformułowanie tematu nie jest proste i dlatego pierwszą jego postać traktujemy z reguły jako sformułowanie robocze, które może w każdej chwili ulec udoskonalającym zmianom.

Trudność w sformułowaniu tytułu pracy wynika z kilku stawianych jemu żądań: ma być krótki, językowo poprawny, informacyjnie nośny i jednocześnie poznawczo intrygujący, czyli – budujący określone u czytelnika (słuchacza) i autora tekstu pożądane nastawienie”.

Cel badań

Przed przystąpieniem do badań formułujemy problem oraz określamy ich cel. Zdaniem Z. Skornego, wymaga to „uświadomienia sobie, po co podejmujemy badania oraz do czego mogą być przydatne uzyskane w nich wyniki”. W pracach badawczych wyróżnia się następujące kategorie celów:

a) teoretyczno-poznawcze, praktyczno-wdrożeniowe

b) poznawcze, teoretyczne, praktyczne.

Jeśli idzie o sposób prezentowania celów badań w pracy, to można wyróżnić dwa podejścia:

Wzór 1

Podajemy cel
badań

ale nie określamy jego
kategorii

Na przykład: Celem mych badań jest znalezienie odpowiedzi na następujące pytania:

Jaki jest stosunek uczniów w młodszym wieku szkolnym do nauki?Czy i jakie czynniki różnicują ich stosunek do nauki?Wzór 2

Podajemy cel
badań

i określamy jego kategorie:
– cel poznawczy
– teoretyczny
– praktyczny

Na przykład: Wyróżniono następujące cele poznawcze:

Zbadanie postaw czytelniczych dzieci w młodszym wieku szkolnym wobec różnych form słowa drukowanego.Ustalenie stosunku matek do czytelnictwa własnych dzieci.

Cele praktyczne podjętych badań to:

Ustalenie dyrektyw pedagogicznych kierowanych pod adresem nauczyciela pragnącego kształtować postawy czytelnicze dzieci w młodszym wieku szkolnym.Ustalenie dyrektyw pedagogicznych kierowanych pod adresem rodziców pragnących rozwijać zainteresowania czytelnicze u swoich pociech.

Cel teoretyczny niniejszej pracy związany jest również ze sfor mułowaniem ogólnych założeń koncepcji metodycznej oddziaływań dydaktyczno-wychowawczych, związanych z rozwijaniem zainteresowania czytaniem.

J. Gnitecki(1989, s. 75) podaje przykłady sformułowania celu poznawczego:

„Zbadanie osiągnięć szkolnych uczniów klas … w wybranej dziedzinie dojrzałości szkolnej.Ustalenie poziomu prospołecznej aktywności uczniów na etapie wiedzy o potrzebach drugiego człowieka, gotowości niesienia mu pomocy oraz realizacji konkretnych jego potrzeb.Ustalenie czynników subiektywnych i obiektywnych, które różnicują osiągnięcia szkolne uczniów […].

Przykłady celów teoretycznych:

Opracowanie modelu lekcji stymulującej aktywność twórczą uczniów … w nauczaniu.Opracowanie modelu lekcji uwzględniającego strategię podającą i poszukującą.Sformułowanie teoretycznego modelu zajęć dydaktyczno-wychowawczych, uwzględniającego różne strategie nauczania i uczenia się itp. […].

Przykłady celów praktycznych:

Ustalenie dyrektyw pedagogicznych kierowanych pod adresem nauczyciela pragnącego rozwijać prospołeczną aktywność uczniów klas … w wybranej dziedzinie działalności szkolnej.Ustalenie dyrektyw pedagogicznych kierowanych pod adresem nauczyciela pragnącego rozwijać prospołeczną aktywność uczniów klas … w wybranej dziedzinie działalności szkolnej.Ustalenie przydatności metody problemowo-programowanej w nauczaniu … w klasie … szkoły … itp.” (J. Gnitecki, 1989, s. 76).Problem

problem – »poważne zagadnienie, zadanie wymagające rozwiązania, kwestia do rozstrzygnięcia«

problematyka– »całokształt zagadnień, ogół problemów dotyczący jakiejś dziedziny«

problematyzować – »ujmować zjawiska jako problemy, w kategoriach problemów, formułować problemy; doszukiwać się w czymś problemu, czynić z czegoś problem«

problemowy – »dotyczący problemu, problemów; poruszający, omawiający, zawierający problem; traktowany jako problem«

pytanie – »zdanie (lub równoważnik zdania) mające intonację pytajną, wypowiedziane w zamiarze dowiedzenia się czegoś, uzyskania zezwolenia na coś«l

J. Pieterstwierdza, że „[…] problemy badawcze są to pytania, na które szukamy odpowiedzi na drodze badań naukowych. Wysuwając je zadajemy pytanie »przyrodzie« i »otoczeniu«, a nie osobie drugiej. Staramy się znaleźć odpowiedzi na postawione przez nas pytanie poprzez własny wysiłek, nie zaś przez oczekiwanie gotowej odpowiedzi od innego człowieka” (Ogólna metodologia pracy naukowej, Wrocław – Warszawa 1967, s. 67).

J. Sztumskipisze: „Problemem badawczym nazywamy to, co jest przedmiotem wysiłków badawczych, czyli po prostu to, co orientuje nasze przedsięwzięcia poznawcze” (Wstęp do metod i technik badań społecznych, Warszawa 1984, PWN, s. 28).

S. Nowak: „Problem badawczy to tyle, co pewne pytanie lub zespół pytań, na które odpowiedzi ma dostarczyć badanie” (S. Nowak, Metodologia badań socjologicznych, Warszawa 1970, s. 214).

M. Łobocki: „Problemy badawcze są to pytania, na które szukamy odpowiedzi na drodze badań naukowych” (Metody badań pedagogicznych, Warszawa 1978, s. 56).

Rodzaje pytań

Pytania rozstrzygnięcia – zaczynają się od partykuły „czy…”

Pytania dopełnienia – zawierające pytajnik: „jaki…” , „kiedy…”, „w jakich warunkach…”, „w jakim stopniu…”

T. Pilch(1977, s. 66) podaje następujące przykłady formułowania problemów:

„Jaki wpływ na środowisko rodzinne ma powodzenie w nauce dziecka”. Jego zdaniem można to zagadnienie zmodyfikować i nadać mu inne brzmienie:„Wpływ środowiska społecznego na stosunek dziecka do nauki”. T. Pilch stwierdza, że zawiera ono jednak już inną treść i główny cel poznawczy przesuwa się na poznanie środowiska rodzinnego, rówieśniczego i dalszego w celu ich korygowania bądź odpowiedniego współdziałania. Pierwszy temat kładzie nacisk głównie na zależność między rodziną a wypełnianiem obowiązku szkolnego, a w konsekwencji odpowiedni dobór metod nauczania i wychowania dziecka.

J. Gnitecki(1989, s. 78–79) przytacza przykłady problemów istotnościowych i zależnościowych. Jako przykład problemu istotnościowego może służyć następujące pytanie:

Jakie czynniki subiektywne i obiektywne w stopniu istotnym różnicują osiągnięcia szkolne uczniów?

A oto przykład pytania ilustrującego problem zależnościowy:

Jaka istnieje zależność między poziomem aktywności twórczej uczniów a uzyskiwanymi przez nich osiągnięciami szkolnymi?

J. Gnitecki(1989, s. 120) podaje szereg przykładów problemów w procedurze diagnostycznej, np.:

„Jaki jest poziom osiągnięć szkolnych uczniów klas początkowych w uczeniu się języka polskiego?

Inne przykłady problemów badawczych: Jaki jest aktualny stan w zakresie…

Co wpływa na aktualny stan w zakresie… Jakie czynniki wpływają na aktualny stan…”.

Tak więc problemy diagnostyczne zawierają w sformułowaniu pytanie: „jak jest” oraz jakie są przyczyny istniejącego stanu rzeczy.

Na temat formułowania problemu badań Z. Skornypisze:

„W badaniach opartych na rozumowaniu indukcyjnym ich celem może być dokonanie opisu i klasyfikacji kreślonych zjawisk, procesów, czynności, cech osobowości. Problem badań może być wtedy ujęty w formie takich na przykład pytań: »Jakie metody wychowania stosują nauczyciele w szkołach podstawowych?«, »Jaka jest struktura rodzin młodzieży niedostosowanej społecznie?«, »Jakie rodzaje zachowań agresywnych występują u chłopców w wieku szkolnym?«, »Jakie procesy emocjonalne zachodzą u pacjentów oczekujących na zabieg chirurgiczny?«, »Jakie rodzaje zainteresowań występują u uczniów zasadniczych szkół zawodowych?«, »Jakie czynności wykonuje młodzież w czasie wolnym od zajęć szkolnych?«, »Jakie cechy osobowości charakteryzują pracowników ulegających częstym wypadkom przy pracy?«.

Badania oparte na rozumowaniu indukcyjnym mogą również zmierzać do poznania przebieguokreślonych procesów lub czynności. Oto przykłady tego rodzaju problemów: »Jak przebiega proces rozwiązywania tekstowych zadań matematycznych przez uczniów w wyższych klasach szkoły podstawowej?«, »Jaki jest przebieg bójek występujących u chłopców w starszym wieku szkolnym?«, »Jak przebiega proces powstawania pomysłów racjonalizatorskich?«.

Celem badań może być także wykrycie prawidłowości kierujących badanymi zjawiskami. Pytanie zawarte w problemie dotyczy wtedy różnych »warunków«, »przyczyn« lub »czynników« determinujących lub wpływających na powstanie i przebieg tych zjawisk. Problem jest wówczas zawarty w pytaniu zaczynającym się od słów: »Jakie są warunki…?«, »Jakie są przyczyny…?«, »Jakie czynniki wpływają na powstanie…?«. Pytaniową formę ujęcia problemu można zastąpić przez formę orzekającą. Na przykład problem zawarty w pytaniu: »Jaki jest wpływ motywacji na wyniki uczenia się?« można zastąpić skrótową formą: »Wpływ motywacji na wyniki uczenia się«.

Przy badaniu prawidłowości kierujących zachowaniem się może ono dotyczyć jego zależności od bliżej nie określonych warunków, przyczyn lub czynników. Oto przykłady tak ujętych problemów (można im nadać również formę pytaniową): »Warunki kształtowania się zainteresowań uczennic szkół medycznych«, »Przyczyny konfliktów dorastającej młodzieży z rodzicami«, »Przyczyny szkolnych niepowodzeń uczniów zasadniczych szkół zawodowych«, »Przyczyny powstawania wypadków drogowych«, »Czynniki wpływające na popularność w grupie dziecięcej«, »Czynniki określające stosunek do zawodu młodocianych pracowników«.

Przedmiotem badań mogą być zewnętrzne warunkilub