Jesteś tym, w co wierzysz. Proste kroki, które odmienią twoje życie

Tytuł oryginału: You Are What You Believe. Simple Steps to Transform Your Life

Przekład: Małgorzata Małecka

Projekt okładki: Ola Kulik

Redakcja i korekta: Halina Tchórzewska-Kabata, Michał Kabata

Copyright © 2016 by Hyrum W. Smith

Copyright © for the Polish edition

by Wydawnictwo Studio EMKA Warszawa 2018

Wszelkie prawa, łącznie z prawem do reprodukcji tekstów w całości lub w części, w jakiejkolwiek formie – zastrzeżone

Wydawnictwo Studio EMKA

wydawnictwo@studioemka.com.pl

www.studioemka.com.pl

ISBN 978-83-65068-31-6

Skład i łamanie: WERS

Skład wersji elektronicznej:

konwersja.virtualo.pl

Dedykacja

Jestem niemal pewien, że każdy z nas w swoim życiu spotkał taką osobę, a nawet kilka osób, które w znaczący sposób przyczyniły się do tego, kim jesteśmy obecnie. Na ogół byli to nauczyciele, trenerzy, rodzice, rodzeństwo, przyjaciele z dzieciństwa, koledzy z pracy, osoby duchowne, ale też inni ludzie, którzy pojawili się w naszym życiu w ważnej chwili i wskazali nam odpowiedni kierunek.

Dla mnie jedną z takich osób jest Jerry Pulsipher. Poznałem go w roku 1962, a rok później spotkałem ponownie w Londynie. Od tamtego czasu wielokrotnie współpracowaliśmy przy różnych projektach – pomógł mi napisać kilka książek. Staliśmy się członkami zespołu, który odkrył Model Rzeczywistości, i to Jerry przyczynił się do tego, że uwierzyłem w moc tego modelu.

Dedykuję tę książkę właśnie Jemu. Największym szczęściem dla człowieka jest posiadać – jak najtrafniej ujął to William Watson – pełną harmonii i równowagi czystą duszę i zaraz na drugim miejscu stawiać przyjemność, jaką jest przebywanie w towarzystwie człowieka taką duszą obdarzonego.

Jerry jest szlachetnym, wspaniałym człowiekiem, bez którego nie powstałaby ta książka. Dziękuję ci, Jerry, że wskazałeś mi drogę.

Przedsłowie

Spotkałem Hyruma Smitha ponad trzydzieści lat temu, kiedy zdarzyło się nam dzielić scenę podczas jednodniowego seminarium poświęconego doskonałości kierowniczej. Wkrótce staliśmy się pokrewnymi duszami, bo szybko odkryliśmy, że obaj wierzymy, iż skuteczne życie i przywództwo to rezultat przyjęcia kilku prostych prawd. W trakcie naszych karier, dążąc do podniesienia jakości życia nie tylko swego, ale też innych ludzi, staraliśmy się zatem określić, jakie są te proste prawdy. To właśnie temu służyć miał z mojej strony The One Minute Manager1 oraz, mam nadzieję, wszystkie pozostałe książki przeze mnie napisane.

Chęć pomocy ludziom w lepszym funkcjonowaniu kierowała z pewnością Hyrumem i jego zespołem w trakcie prac nad planerem Franklina oraz związanymi z nim seminariami dotyczącymi zarządzania czasem. Hyrum wraz ze swą wspaniałą żoną Gail założyli Franklin Quest, a później, dzięki przejęciu firmy Covey Leadership Center, stworzyli Franklin Covey.

Chociaż oba te pomysły były znakomite, to najwspanialsze, moim zdaniem, dzieło Hyruma rozpoczęło się wtedy, gdy wraz z Jerrym Pulsipherem zaczęli opracowywać Model Rzeczywistości – koncepcję, która stanowi fundament niniejszej książki. Ponad dwadzieścia lat temu miałem okazję po raz pierwszy usłyszeć, jak Hyrum opowiada o Modelu Rzeczywistości. Zgodził się wtedy pełnić rolę praktyka w trakcie krajowego tournée, na które pojechałem z Donem Shulą, legendarnym trenerem niepokonanego składu drużyny futbolowej Miami Dolphins z 1972, żeby promować naszą wspólną książkę Everyone’s a Coach. Razem z Donem streszczaliśmy proste prawdy z naszej książki, a potem oddawaliśmy mikrofon Hyrumowi, który pomagał publiczności zrozumieć, w jaki sposób zawarte w niej koncepcje wcielać w życie. Tak pojawił się Model Rzeczywistości i jego jasne przesłanie: skuteczne życie zaczyna się i kończy na naszych przekonaniach na temat tego, w jaki sposób zaspokoić nasze podstawowe potrzeby. Kiedy Hyrum powiedział: „Jesteś tym, w co wierzysz”, ludziom rozbłysły oczy.

Muszę przyznać, że spośród trzech naszych wystąpień wypowiedź Hyruma oceniano najwyżej. To dlatego tak bardzo cieszy mnie publikacja tej książki. Jej główne założenie brzmi następująco: jeżeli w jakiejś dziedzinie życia nie dostajesz tego, czego oczekujesz, przyczyny tego tkwią w jakimś Twoim beznadziejnym przekonaniu.

Zabawnie było obserwować, jak Don Shula słucha ulubionych opowieści Hyruma – choćby tej o mężczyźnie, który, żeniąc się po raz czwarty, cały czas był przekonany o wyższości mężczyzn nad kobietami. Czyżby to przekonanie istotnie sprawdzało się w jego małżeństwie? Ba! Za każdym razem Don pękał ze śmiechu.

Model Rzeczywistości Hyruma okazał się dla mnie wielką pomocą kilka lat temu, kiedy doszło do tego, że moja waga przekroczyła dopuszczalną normę o piętnaście kilogramów. Któregoś dnia moja żona Margie spytała, jaką mam filozofię jedzenia w czasie wyjazdów – kiedy wykładam i doradzam. Powiedziałem, że ciężko wtedy pracuję, więc mogę chyba zjeść wieczorem to, na co mam ochotę. W odpowiedzi usłyszałem pytanie, jak ten pogląd sprawdza się w moim przypadku. Odwoławszy się do Modelu Rzeczywistości Hyruma, zdałem sobie sprawę, że jeżeli chcę zmienić uzyskiwane rezultaty, muszę zmienić swoje przekonanie. Nie tylko okazało się to kluczowe w poprawie mego stanu zdrowia, ale zaowocowało też książką – napisaną wspólnie z Timem Kearinem, moim trenerem fitness – Fit at Last: Look and Feel Better Once and for All.

Teraz Ty przeczytaj Jesteś tym, w co wierzysz i odmień rezultaty uzyskiwane w dziedzinie życia, która nie daje ci satysfakcji. Dziękuję, Hyrum, za to, że podzieliłeś się z czytelnikami prostymi prawdami stanowiącymi istotę Modelu Rzeczywistości. Twój model będzie zmieniał moje życie i życie wszystkich tych, którzy mają szczęście czytać tę książkę, a także ich rodzin i znajomych, z którymi zechcą się podzielić zawartymi w niej przemyśleniami.

Ken Blanchard

Współautor Jednominutowego menedżera

orazRefire! Don’t retire

Wstęp

Pod koniec ósmej dekady dwudziestego wieku rozwój przedsiębiorstwa Franklin Quest nabrał kosmicznego tempa. Planery firmy Franklin zaczęły się pokazywać na całym świecie. Planer oraz seminaria dotyczące zarządzania czasem, które go uzupełniały, wywierały znaczący i trwały wpływ na osoby, które szkoliliśmy.

Ponad 90 procent z tych osób, które zaczęły używać planera firmy Franklin, co roku kupowało nowy wkład. Nieustannie próbowaliśmy dociec, dlaczego to robią. A potem pojawiło się prawdziwe pytanie: „Co powoduje trwałą zmianę zachowania?”. Zadawaliśmy je sobie tak długo, aż wreszcie pojawił się Model Rzeczywistości.

Oczywiście na początku nie nazywaliśmy go w ten sposób; był to po prostu poglądowy opis tego, co dzieje się w ludzkim życiu. Jerry Pulsipher, któremu zadedykowałem tę książkę, odegrał największą rolę w tym odkryciu. Nigdy bowiem nie uważaliśmy, że stworzyliśmy model czy też go wynaleźliśmy; byliśmy i jesteśmy przekonani, że go odkryliśmy.

Czułem się tak przejęty potencjalnymi korzyściami związanymi z naszym modelem, że zacząłem jeździć po całym świecie z wykładem zatytułowanym „Jesteś tym, w co wierzysz”. Pod koniec lat osiemdziesiątych poproszono mnie o wygłoszenie tego wykładu na inauguracji zajęć dla Securities Industry Institute, odbywających się w Wharton School of Business, w Filadelfii. Przez kolejne dwadzieścia siedem lat byłem tam zapraszany corocznie, aby wygłosić wykład dla nowego rocznika. Moje wystąpienie spotykało się z tak bardzo pozytywnymi reakcjami, że zdecydowaliśmy się napisać na jego podstawie książkę.

I oto ona. Jeśli chcesz się dowiedzieć, dlaczego postępujesz tak, a nie inaczej, i jak zmienić coś na trwałe, ta książka jest właśnie dla ciebie. A kiedy skończysz lekturę Jesteś tym, w co wierzysz, zechcesz pewnie zainwestować w sporą butelkę płynu do czyszczenia okien.

WprowadzenieModel Rzeczywistości – gwarancja

Po pierwsze chcę, abyś był świadomy tego, że z całą powagą traktuję twoją decyzję o lekturze tej książki. Zdaję sobie sprawę z wpływu, jaki może mieć na twoje życie stosowanie się do zasad w niej przedstawionych, dlatego proszę, abyś w trakcie lektury zrobił trzy rzeczy.

1. Sporządzaj notatki. Zapisz albo zakreśl wszystko, co do ciebie przemawia.

2. Kiedy skończysz czytać, poświęć kolejne trzydzieści sześć godzin, aby ocenić i rozważyć własne notatki. Zastanów się nad nimi.

3. W ciągu czterdziestu ośmiu godzin po lekturze tej książki przekaż jej treść jakiejś osobie. Może to być małżonek, znajomy, sąsiad, współpracownik, nastolatek albo ktoś w autobusie.

Jeżeli zrobisz te trzy rzeczy, gwarantuję, że dostrzeżesz znaczącą i wymierną zmianę w sposobie, w jaki podejmujesz osobiste i zawodowe decyzje. Wiem, że to zobowiązująca obietnica, tym bardziej, że składam ją, nim cokolwiek przeczytałeś, ale miałem już okazję podzielić się tymi treściami z wieloma osobami na całym świecie. Jestem pewny oddziaływania tej książki, pod warunkiem, że zrobisz te trzy rzeczy. Umowa stoi? A zatem czytaj dalej.

Rozdział 1Zmiana zachowania

Są trzy stałe w życiu: zmiana, wybór i zasady.

(PRZYPISYWANE DR. STEPHENOWI R. COVEYOWI)

Podstawowe zasady produktywności

Zastanów się nad poniższym stwierdzeniem.

Podstawowe zasady, które pomagają człowiekowi stać się bardziej produktywnym i skutecznym, nie uległy zmianie przez minionych sześć tysięcy lat.

Trzydzieści trzy lata temu założyliśmy wraz ze znajomymi firmę sprzedającą planery Franklina. Od tamtej pory miałem okazję poprowadzić na całym świecie wiele seminariów poświęconych zarządzaniu czasem. Przez lata przyzwyczaiłem się, że zawsze ktoś podchodzi do mnie przed wykładem lub po jego zakończeniu, rozgląda się, chcąc się upewnić, że nikt nie słyszy, i zniżając głos mówi:

– Wie pan, żałuję, że nie żyłem sto lat temu, kiedy ludzie mieli więcej czasu.

– Naprawdę? – dziwię się. – A o ile więcej czasu mieli sto lat temu?

– No, dużo więcej.

To błędne przekonanie jest niezwykle powszechne. Czy wiesz, jaka jest jedyna różnica między dniem dzisiejszym a tym, co było sto lat temu? Dzisiaj mamy więcej możliwości. A dlaczego? Ponieważ robimy wszystko szybciej. Jako cywilizacja zaawansowana technologicznie nabraliśmy niezłej prędkości.

Jeżeli mój dziadek spóźniłby się na pociąg, nie robiłby z tego dramatu. Poczekałby dwadzieścia cztery godziny i wsiadł do następnego. Gdyby mój ojciec spóźnił się na samolot, nie robiłby z tego dramatu. Poczekałby pięć godzin i poleciał kolejnym rejsem. Jeżeli mnie nie uda się wcisnąć w drzwi obrotowe, nim przesunie się najbliższe skrzydło, wpadam we wściekłość. I ty także. A dlaczego? Bo stawiamy na szybkość. Czy byłbyś w stanie znosić dzisiaj prędkość komputerów sprzed piętnastu lat?

Podstawowe zasady, które pomagają człowiekowi stać się bardziej produktywnym i skutecznym, nie uległy zmianie przez minionych sześć tysięcy lat.

Powiedz to głośno. Zapisz to sobie.

Zasady te muszą być odkrywane na nowo przez każde pokolenie. Nadajemy im nowe nazwy; piszemy o nich. Mój dobry znajomy, Stephen Covey, napisał książkę 7 Habits of Highly Effective People2. Ja napisałem książkę What Matters Most3. Przeczytaj którąkolwiek z nich. Nie znajdziesz w nich ani jednego oryginalnego pomysłu. Czemu to mówię? Ponieważ to, czym mam zamiar podzielić się w tej książce, to też nic nowego; po prostu nabrało aktualności. Cała magia siedmiu nawyków polega na tym, że Steven zebrał ich siedem. I na tym, w jaki sposób przedstawia się je w XXI wieku. Natomiast ich podstawowe zasady mają za sobą długą historię.

Czemu to podkreślam? Co nie zmieniło się podczas ostatnich stu lub nawet tysiąca lat? Ty i ja. Nie zmieniliśmy się jako ludzie. Nadal musimy kilka razy dziennie chodzić do toalety. Wkładamy spodnie wciągając najpierw jedną, potem drugą nogawkę. Człowiek się nie zmienił. A co się zmieniło? Nasze środowisko. I nadal się zmienia z kosmiczną prędkością. Szybkiej zmianie ulegają także narzędzia, których używamy do wdrażania tych zasad. Jednak podstawowe zasady, które pomagają nam stawać się lepszymi, wspanialszymi ludźmi, od długiego czasu się nie zmieniły.

Proces uczenia się tych zasad jest wciąż na nowo odkrywany w każdym pokoleniu przez jednostki i organizacje. Badaliśmy tę kwestię we Franklin Quest, firmie zajmującej się zarządzaniem czasem, którą założyłem w latach osiemdziesiątych XX wieku.

Rozumienie trwałej zmiany zachowania

Jak już wspomniałem, we Franklin Quest głowiliśmy się nad pytaniem „Co powoduje trwałą zmianę zachowania?”. Noszenie ze sobą planera było zmianą zachowania. Dlaczego zdecydowało się na to sześć milionów ludzi ze 170 krajów?

Kiedy się nad tym zastanawialiśmy, pojawiła się koncepcja, którą wszyscy mogliśmy zaakceptować. Nazwaliśmy ją Modelem Rzeczywistości.

W