Laryngologia alternatywna. Konchowanie uszu i inne terapie naturalne

Re­dak­cja: Ma­riusz War­da

Skład: To­masz Piłasie­wicz

Pro­jekt okładki: Piotr Pi­siak

Zdj­cie na okładce: © Kze­non – Fo­to­lia.com

Wy­da­nie I

Białystok 2014

ISBN 978-83-7377-696-8

© Co­py­ri­ght for this edi­tion by Stu­dio Astrop­sy­cho­lo­gii, Białystok 2014

All ri­ghts re­se­rved, in­c­lu­ding the ri­ght of re­pro­duc­tion in who­le or in part in any form.

Wszel­kie pra­wa za­strzeżone. Żadna część tej pu­bli­ka­cji nie może być po­wie­la­na

ani roz­po­wszech­nia­na za po­mocą urządzeń elek­tro­nicz­nych, me­cha­nicz­nych,

ko­piujących, na­gry­wających i in­nych bez pi­sem­nej zgo­dy po­sia­da­czy praw au­tor­skich.

Po­czy­nio­no wszyst­kie sta­ra­nia, aby upew­nić się, że in­for­ma­cje za­war­te w tej książce są pełne i dokładne. Nie­mniej jed­nak, ani wy­daw­ca, ani au­tor nie zaj­mują się udzie­la­niem pro­fe­sjo­nal­nych po­rad po­szczególnym czy­tel­ni­kom. Po­mysły, pro­ce­du­ry i su­ge­stie za­war­te w tej książce nie mają na celu zastąpie­nia kon­sul­ta­cji z le­ka­rzem. Wszyst­kie spra­wy do­tyczące zdro­wia wy­ma­gają nad­zo­ru me­dycz­ne­go. Ani au­tor, ani wy­daw­ca nie po­noszą od­po­wie­dzial­ności za ja­kie­kol­wiek szko­dy, rze­ko­mo wy­ni­kające z ko­rzy­sta­nia z in­for­ma­cji i su­ge­stii za­war­tych w tej książce.

15-762 Białystok

ul. An­to­niuk Fabr. 55/24

85 662 92 67 – re­dak­cja

85 654 78 06 – se­kre­ta­riat

85 653 13 03 – dział han­dlo­wy – hurt

85 654 78 35 – www.ta­li­zman.pl – de­tal

sklep fir­mo­wy: Białystok, ul. An­to­niuk Fabr. 55/20

Więcej in­for­ma­cji znaj­dziesz na por­ta­lu www.psy­cho­tro­ni­ka.pl

Skład wersji elektronicznej:

Virtualo Sp. z o.o.

W swo­jej pra­cy zaj­muję się przy­wra­ca­niem har­mo­nii

i równo­wa­gi w cie­le, uzdro­wie­nie po­zo­sta­wiam Bogu.

Re­ko­men­da­cje

Sza­now­ny Czy­tel­ni­ku! W na­szym współcze­snym życiu bar­dzo bra­ku­je nam ta­kiej wie­dzy, jaka za­war­ta jest w tej książce. Je­steśmy przy­zwy­cza­je­ni do szyb­kie­go i najczęściej ob­ja­wo­we­go le­cze­nia. Znam za­sa­dy me­dy­cy­ny Wscho­du, więc wiem, jak ogrom­ne zna­cze­nie ma wza­jem­na współzależność or­ganów wewnętrznych przy wie­lu do­le­gli­wościach.

W tej książce bar­dzo do­brze po­ka­za­ne są struk­tu­ry or­ganów słuchu. Kon­cho­wa­nie, wraz z ener­ge­tycz­nym prze­ka­zem, ma wpływ nie tyl­ko na or­gany słuchu; w dużej mie­rze od­działuje także na pro­ce­sy tra­wie­nia oraz całą bio­che­mię narządów wewnętrznych. We współcze­snym życiu, gdzie do­mi­nu­je je­dze­nie w pośpie­chu, tra­wie­nie jest nie­do­sko­nałe, a nie­do­bo­ry skład­ników odżyw­czych w pożywie­niu po­wo­dują poważne za­chwia­nia równo­wa­gi or­ganizmu, ta właśnie książka po­ka­zu­je w pro­sty sposób, jak wspomóc narządy fil­trujące (ner­ki, wątro­ba), a tym sa­mym daje nam potężne narzędzie po­mo­cy, tak so­bie, jak i lu­dziom w na­szym oto­cze­niu.

Le­karz nauk me­dycz­nych i me­dy­cy­ny na­tu­ral­nej

Luba Wilcz­kie­wicz

Jako le­karz, czy­tając tę książkę, od­niosłam po­zy­tyw­ne wrażenie. Książka od­no­si się do ak­tu­al­nej wie­dzy, dokład­nie opi­sa­na zo­stała w niej ana­to­mia narządów słuchu i za­tok oraz ich działanie, toteż jest przy­dat­na zarówno tym, którzy mie­li już stycz­ność z me­dy­cyną, jak i nie­pro­fe­sjo­na­li­stom. Po­zwa­la zgłębić do­tych­czas nie­zna­ne ob­sza­ry al­ter­na­tyw­ne­go lecz­nic­twa. Oprócz działań do­tyczących za­biegów na tych oko­li­cach ciała, książka próbuje w ho­li­stycz­ny sposób łączyć je z od­mien­ny­mi me­to­da­mi, jak choćby z mu­dra­mi, zna­ny­mi mi z prak­ty­ki w Azji, działaniem na me­ri­dia­nach, aku­pre­surą i ziołolecz­nic­twem.

Moją szczególną uwagę zwrócił ko­deks bio­te­ra­peu­ty, po­dob­ny w swej for­mu­le do przy­sięgi Hi­po­kra­te­sa. Te­ra­peu­ta po­wi­nien kie­ro­wać się po­dob­nymi za­sa­da­mi co le­karz, gdyż w spo­so­bie trak­to­wa­nia pa­cjen­ta za­wie­ra się jed­no­cześnie po­zy­tyw­ny sku­tek le­cze­nia. Po­le­ciłabym tę książkę wszyst­kim chcącym pogłębić swoją wiedzę i za­dbać o zdro­wie.

Weźmy pod uwagę, że tak ob­szer­ne­go podręczni­ka nie ma na pol­skim ryn­ku, dla­te­go należy uważać tę pu­bli­kację za nie­zwy­kle cenną.

Prof. kli­nicz­ny, lek. in­ter­ni­sta,

spe­cja­li­sta me­dy­cy­ny ty­be­tańskiej

Tsat­sral Kha­tan­ba­atar

Od Au­to­ra

CZA­RY I GUSŁA CZY NA­UKA I WIE­DZA?

Pisząc tę książkę, miałam w myślach to py­ta­nie.

Pytałam samą sie­bie – Kto po­sta­wił gra­nicę pomiędzy me­dy­cyną kon­wen­cjo­nalną a al­ter­na­tywną? A ra­czej – cze­mu ta gra­nica ma służyć?

Czyż obie nie są po pro­stu od­po­wie­dzią na po­trze­by człowie­ka?

Nie­co później doszłam do wnio­sku, że oba te po­dejścia do za­gad­nie­nia zdro­wia pięknie ze sobą współgrają, po­ka­zują, jak wie­lopłasz­czy­zno­wy jest człowiek i jak wie­lo­wy­mia­ro­we są jego po­trze­by.

Książka w swo­im układzie ma cha­rak­ter dwu­dziel­ny.

Pierw­sza część jest podręczni­kiem do kon­cho­wa­nia i świe­co­wa­nia, gdzie czy­tel­nik za­po­zna­je się z pod­sta­wo­wy­mi ter­mi­na­mi, prze­bie­giem kon­cho­wa­nia, za­le­ce­nia­mi, tech­niką wy­ko­na­nia za­bie­gu oraz po­zna­je po­sze­rzo­ne me­to­dy uzdra­wia­nia z pa­le­niem konch na cie­le lub na miej­scach ener­ge­tycz­nie związa­nych z cho­rym narządem.

Przed­sta­wiam w sposób przystępny, jak funk­cjo­nu­je or­ga­nizm na po­zio­mie ener­gii w nim występujących, gdzie znaj­dują się naj­ważniej­sze cen­tra ener­ge­tycz­ne i jak ważną rolę od­gry­wają.

Wskazówki są bar­dzo prak­tycz­ne do za­sto­so­wa­nia i zna­leźć tam można od­po­wie­dzi na nur­tujące nas py­ta­nia do­tyczące zdro­wia. Wyjaśniam, jak konchą oczyścić ner­ki, dla­cze­go szu­my uszne mogą mieć swoją ge­nezę w za­bu­rzo­nym funk­cjo­no­wa­niu wątro­by, jak ma się nad­ciśnie­nie i cu­krzy­ca do jakości słysze­nia, czy też, co ma cho­ro­ba pro­sta­ty do in­fek­cji górnych dróg od­de­cho­wych.

Na pod­sta­wie wie­lo­let­nich doświad­czeń i pra­cy z pa­cjen­ta­mi stwo­rzyłam własną, nową me­todę pra­cy z kon­cha­mi o na­zwie Bo­dy­co­aning®.

Dru­ga część książki to tech­ni­ki uzdra­wia­nia, które wspo­ma­gają te­ra­pię kon­cha­mi. Są to prak­tycz­ne po­ra­dy dla każdego; w za­ci­szu swo­je­go domu można sku­tecz­nie sto­so­wać za­miesz­czo­ne tu prze­pi­sy.

Są to me­to­dy na­tu­ral­ne i dla­te­go, jeżeli po­da­ne za­le­ce­nia sto­su­je się z uważnością, nie ma ry­zy­ka ich szko­dli­wości.

Po­daję skład mie­sza­nek ziołowych do in­ha­la­cji, przy­mo­czek, kom­presów, za­miesz­czam również mapkę z ob­sza­ra­mi do masażu dłoni, opi­suję masaż aku­pre­su­ro­wy uśmie­rzający ból, po­le­cam też tzw. jogę palców, czy­li mu­dry, jako wspo­ma­ga­nie przy kon­kret­nych scho­rze­niach.

Moim za­mie­rze­niem jest, aby każdy, kto jest świa­do­my war­tości swo­je­go zdro­wia, mógł oso­biście sto­so­wać na­tu­ral­ne za­bie­gi, zarówno pro­fi­lak­tycz­nie, jak i w celu przy­spie­sza­nia pro­ce­su zdro­wie­nia, a przede wszyst­kim – utrzy­my­wa­nia or­ga­ni­zmu w do­sko­nałej for­mie.

Za po­mocą tej książki pragnę po­dzie­lić się swoją wiedzą, by zdro­wie stało się re­al­nym doświad­cze­niem wszyst­kich czy­tel­ników.

Elżbie­ta Kuc

Od Re­dak­cji

Tech­ni­ki świe­co­wa­nia i kon­cho­wa­nia do­tarły do na­sze­go kra­ju sto­sun­ko­wo nie­daw­no. Mogły, co praw­da, w lo­kal­nej for­mie i pod in­ny­mi na­zwa­mi, być zna­ne jako ele­ment lu­do­we­go lecz­nic­twa, jed­nak do­pie­ro wzor­ce za­gra­nicz­ne zna­lazły upo­wszech­nie­nie w tworzącym się nur­cie me­dy­cy­ny na­tu­ral­nej. Przez tych kil­ka­naście lat wy­kształciło się wie­lu pol­skich spe­cja­listów w tej dzie­dzi­nie, tech­ni­ki stały się bar­dziej roz­bu­do­wa­ne i zna­le­zio­no dla nich różno­rod­ne za­sto­so­wa­nia. Po­ja­wi­li się ro­dzi­mi pro­du­cen­ci świec i konch, ba­zujący na pro­duk­tach do­star­cza­nych przez do­brze u nas roz­wi­nięte psz­cze­lar­stwo.

Jed­nak po­mi­mo sto­sun­ko­wo sze­ro­kie­go roz­po­wszech­nie­nia za­gad­nie­nia i dużej dostępności ofert nie po­ja­wiło się, jak dotąd, na na­szym ryn­ku wy­daw­ni­czym osob­ne opra­co­wa­nie sku­piające się kon­kret­nie na tych tech­ni­kach i usiłujące ze­brać i uporządko­wać do­tyczącą ich wiedzę. Bra­ko­wało podręczni­ka po­moc­ne­go w na­uce przed­mio­tu, zaś za­in­te­re­so­wa­ni, po­szu­kujący na ten te­mat dokład­nych in­for­ma­cji, zmu­sze­ni byli sięgać do źródeł roz­pro­szo­nych.

Książka Elżbie­ty Kuc za­wie­ra w so­bie kom­plek­so­we opra­co­wa­nie te­ma­tu i jest po­trzeb­na zarówno dla tych, dla których – po­dob­nie jak i dla sa­mej au­tor­ki – dzie­dzi­na ta stała się ce­lem głównym, jak i dla tych, dla których będzie ona je­dy­nie do­dat­kową po­mocą.

Sto­so­wa­nie świe­co­wa­nia, jak i kon­cho­wa­nia, może być bo­wiem dwo­ja­kie. Na pla­nie ma­te­rial­nym jako fi­zycz­ny za­bieg od­działujący na oko­li­ce uszu i za­tok: w książce zo­stały również opi­sa­ne me­to­dy in­ne­go ro­dza­ju, ujęte pod ogólnym ter­mi­nem „la­ryn­go­lo­gii al­ter­na­tyw­nej”.

Zaś na pla­nie nie­ja­ko nie­ma­te­rial­nym, ener­ge­tycz­nym, jako narzędzie wspo­ma­gające inne tech­ni­ki, ta­kie jak sze­ro­ko pojęta bio­ener­go­te­ra­pia, sys­tem Re­iki itp. Po­sze­rza to za­kres przy­dat­ności ni­niej­szej pu­bli­ka­cji i po­ka­zu­je, że jest ona na­sta­wio­na na różno­rod­ne gro­no od­biorców.

Od­da­je­my za­tem tę książkę w ręce czy­tel­ni­ka, z na­dzieją, że będzie mu ona przy­dat­na.

Re­dak­cja

Kon­cho­wa­nie1. Hi­sto­ria

Kon­cho­wa­nie, lej­ko­wa­nie, tut­ko­wa­nie i świe­co­wa­nie to za­bie­gi co­raz mod­niej­sze i wy­ko­rzy­sty­wa­ne na całym świe­cie pod różnymi na­zwa­mi. Wy­ko­ny­wa­ne zarówno przez ple­mię In­dian Hopi, jak i przez sta­rożyt­nych Egip­cjan, ludy az­tec­kie i bar­dziej współcze­sne na­cje, jak Cy­ga­nie, Słowia­nie, sza­ma­ni sy­be­ryj­scy czy rdzen­ni miesz­kańcy Ha­wajów. Jest to spraw­dzo­na przez stu­le­cia re­we­la­cyj­na me­to­da na­tu­ral­ne­go le­cze­nia wszel­kich scho­rzeń la­ryn­go­lo­gicz­nych. Dla wy­bit­nych fa­chowców w dzie­dzi­nie ener­ge­ty­ki or­ga­ni­zmu, czy­li bio­te­ra­peutów i współcze­snych zna­chorów znających swój warsz­tat na po­zio­mie wir­tu­oze­rii, kon­cha jest nie­zastąpio­nym narzędziem w le­cze­niu wszyst­kich scho­rzeń. Odkąd człowiek pre­hi­sto­rycz­ny na­uczył się krze­sać ogień i z upo­rem po­zna­wał jego właściwości i za­sto­so­wa­nie, odtąd właśnie ogień to­wa­rzy­szył mu w ewo­lu­cji. Był on żywiołem oczysz­czającym, sym­bo­lem zni­we­cze­nia przeszłości i na­ro­dze­nia się z po­piołów no­we­go człowie­ka lub no­wych sy­tu­acji, czy­li dosłownie no­we­go domu – zarówno tego wewnętrzne­go, jak i zewnętrzne­go. Nie ma dymu bez ognia – za­tem jego pro­duk­tem oka­dza­no miesz­kania, od­czy­niając tym sa­mym złe sy­tu­acje, ja­kie nękały miesz­kańców, oka­dza­no też ziołami, które sto­so­wa­no bez­pośred­nio na uwikłaną w ener­ge­tycz­ne zapląta­nia osobę.

Od za­ra­nia dziejów człowiek, żyjący w bez­pośred­niej bli­skości z na­turą, uczył się od niej i pil­nie ob­ser­wo­wał me­cha­ni­zmy rządzące przy­rodą. Na tych ob­ser­wa­cjach oparł za­sto­so­wa­nie konch. Naj­pierw naj­praw­do­po­dob­niej mogły być to świe­ce, po­tem, sto­sując je, uspraw­niał swo­je narzędzie, by było bar­dziej sku­tecz­ne i spe­cja­li­stycz­ne. Jed­no­znacz­ne stwier­dze­nie czy świe­ca była pierw­sza, czy kon­cha, jest nie­możliwe, po­nie­waż wy­na­la­zek ten, kru­chy z ra­cji nie­trwałych ma­te­riałów, z ja­kich był wy­ko­na­ny, na prze­strze­ni dziejów nie za­cho­wał się w żad­nej po­sta­ci. Ar­che­olo­gicz­ne ba­da­nia nie od­no­to­wały ta­kich zna­le­zisk, nie za­cho­wała się żadna ska­mie­niała kon­cha, żadna świe­ca odciśnięta w ska­le. Jeżeli używa się po­wszech­nie ter­mi­nu „kon­cho­wa­nie me­todą In­dian Hopi”, jeśli na dy­plo­mach i cer­ty­fi­ka­tach wid­nie­je po­dob­ny na­pis, to za­wdzięcza­my go Ada­mo­wi Wiśnio­wiec­kie­mu, który w roku 1992 wiedzę otrzy­maną bez­pośred­nio od żyjących ak­tu­al­nie w re­zer­wa­cie członków ple­mie­nia Hopi przy­wiózł do Pol­ski i roz­pro­pa­go­wał. Zwy­cza­jo­wo ra­czej po­wie­la się in­for­ma­cje, że me­tody tej używa­li In­ko­wie i Az­te­ko­wie, a biorąc pod uwagę fakt, iż przod­ko­wie In­dian Hopi przywędro­wa­li z Ame­ry­ki Południo­wej na kon­ty­nent Ame­ry­ki Północ­nej, to wiel­ce praw­do­po­dob­ne jest, iż ich an­te­na­ci na tychże zie­miach byli Az­te­ka­mi. Oso­biście do­mnie­my­wam, iż z tego typu wy­na­laz­ka­mi, które za­dzi­wiają swoją pro­stotą i lo­giką, jest tak, że zo­stają powołane do życia w wie­lu umysłach ludz­kich na całym glo­bie nie­za­leżnie od sie­bie i nie­ko­niecz­nie w tym sa­mym cza­sie. Mo­to­rem ich ist­nie­nia jest PO­TRZE­BA. A po­trzebą było usu­nięcie bólu ucha i jak naj­do­sko­nal­sze słysze­nie, by móc do­brze orien­to­wać się w te­re­nie – wszak od tego nie­kie­dy zależało życie. Za­uważono, że efekt ko­mi­no­wy wy­sy­sa po­wie­trze do góry i umożli­wia usu­nięcie przeszkód z miejsc trud­no dostępnych, za­tem w kon­se­kwen­cji za­sto­so­wa­no go tam, gdzie trud­no dostępne miej­sce po­trzebuje usu­nięcia prze­szko­dy. Kon­cho­wa­nie jest sto­so­wa­ne na całym glo­bie, a sposób, w jaki jest wy­ko­ny­wa­ne, zależy od tego, jaki ma­te­riał był dostępny, ja­kie­go używa­no do bu­do­wy świec lub konch. I tak sza­ma­ni sy­be­ryj­scy używają do­brze wy­pra­wio­nej skóry zwierzęcej, de­li­kat­nej jak per­ga­min, nasączo­nej ole­jem lub tłuszczem (trud­no dostępne są ule psz­cze­le i wosk!). Ha­waj­czy­cy wy­ko­rzy­sty­wa­li do ry­tuału kon­cho­wa­nia muszlę śli­ma­ka i stąd iden­tycz­na na­zwa musz­li – kon­chy. Taka musz­la, osy­pa­na po brze­gach ziołami i ma­gicz­ny­mi olej­ka­mi, spa­lała się tyl­ko po wnętrzu, wy­sy­sając na­gro­ma­dzoną wo­sko­winę i na­sy­cając wnętrze ucha leczącymi opa­ra­mi ziół. Egip­cja­nie za­pew­ne używa­li do tych celów nasączo­ne­go pa­pi­ru­su, Słowia­nie – lnia­ne­go płótna na­sma­ro­wa­ne­go wo­skiem psz­cze­lim. Współcze­sne kon­chy wy­ko­rzy­stują już spraw­dzo­ne drogą wie­lo­let­nich doświad­czeń inne ma­te­riały, ale me­cha­nizm działania zo­stał za­cho­wa­ny i jest „iden­tycz­ny z na­tu­ral­nym”. Wszak wia­do­mo, że parę stu­le­ci wstecz nie zna­no fo­lii alu­mi­nio­wej jako za­bez­pie­cze­nia przy wlo­cie ucha ani wkładki bawełnia­nej dającej większą ochronę przed skap­nięciem wo­sko­winy do wewnątrz.

Za­tem bu­do­wa kon­chy nie­co się zmie­niła na prze­strze­ni lat. Czy­tel­ni­ka odsyłam na ko­niec książki, gdzie za­miesz­czo­ne są opi­sy różnych ro­dzajów konch i świec oraz ich pro­du­cen­ci.