Modlitewnik za przyczyną błogosławionego Jana Pawła II

Ojcu Świętemu
Benedyktowi

Wstęp

Zazwyczaj uciekamy się do pomocy świętych, gdy zanosimy do Boga modlitwy o zdrowie, o zgodę, pomyślne załatwienie trudnych spraw, o pokój w rodzinie. Jest to modlitwa pełna wiary, jak nazywa ją św. Jakub Apostoł (Jk 5,15). Błogosławiony Jan Paweł II może być dla nas mistrzem takiej modlitwy; mistrzem wiary, która jest w pełni świadoma tego, że Bóg jest dobry, troskliwy i gotowy zaradzić naszym potrzebom tu i teraz. Przede wszystkim jednak, jest on mistrzem takiej wiary, która skłania nas do proszenia o dobra ewangeliczne, podstawowe dla naszego zbawienia, którymi są owoce Ducha: „… miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie”(Ga 5,22).

Błogosławiony Jan Paweł II osobiście, jak czytamy w zbiorze tekstów zawartych w tym modlitewniku, praktykował modlitwę apostoła, tę, której Jezus nauczył swoich uczniów; tych, którzy potrzebowali ciągłego, codziennego nawracania się do Boga, lecz równocześnie byli świadomi swojej odpowiedzialności i solidarności z ludem wiernym i z całą ludzkością. Tych, którzy modlą się – jak w modlitwie Ojcze nasz – już nie w liczbie pojedynczej, ale w liczbie mnogiej, w perspektywie Królestwa Bożego na ziemi. Jak zwykł modlić się św. Paweł Apostoł: „Bogu mojemu dziękuję wciąż za was, za łaskę daną wam w Chrystusie Jezusie” (1 Kor 1,4). ­­„­Dziękuję Bogu mojemu, ilekroć was wspominam – zawsze, w każdej modlitwie, zanosząc ją z radością za was wszystkich” (Flp 1,3-4).

Modlitwa była dla bł. Jana Pawła II kontemplacją: stawaniem po stronie Boga i patrzeniem na świat Jego oczyma. Oznaczała włączenie się we współczucie i w miłosierdzie Boga, który patrzy na świat z miłością, obejmując go swoją stwórczą i ożywiającą mocą.

Jesteśmy wdzięczni bł. Janowi Pawłowi II za to, że jest naszym mistrzem na drodze osobistej modlitwy.

+ Celestino Migliore

Nuncjusz apostolski w Polsce

Modlitwa
o dobrą modlitwę

Błogosławiony Janie Pawle II, onieśmielałeś zwykłego człowieka swoją świętością. Ludzie nazywali cię wielkim, czcigodnym, dobrym… a ty w życiu kapłańskim i biskupim, a potem przez cały pontyfikat pokazywałeś Kościołowi i światu, że świętych i błogosławionych jest bardzo wielu wśród nas i w naszych czasach. Uproś mi odwagę modlitwy o moją świętość i prowadź przez życie aż do domu Ojca, gdzie czekasz na mnie we wspólnocie świętych i błogosławionych. Amen.

Modlitwa
o kanonizację bł. Jana Pawła II

Zachęceni przez Ojca Świętego Benedykta XVI do nieustannej modlitwy za wstawiennictwem bł. Jana Pawła II, chcemy z pokorą dzieci Bożych i ufni w jego orędownictwo przed tronem Miłosiernego Ojca nadal upraszać potrzebne łaski dla siebie i dla innych potrzebujących. W swoim testamencie Jan Paweł II prosił nas o modlitwę, więc odpowiadamy z wiarą na tę prośbę i powtarzamy słowa ofiarowane nam przez Kościół kilka tygodni po jego narodzinach dla nieba:

Boże w Trójcy Przenajświętszej,

dziękujemy Ci za to, że dałeś
Kościołowi papieża Jana Pawła II,

w którym zajaśniała
Twoja ojcowska dobroć,

chwała krzyża Chrystusa
i piękno Ducha miłości.

On, zawierzając całkowicie
Twojemu miłosierdziu

i matczynemu
wstawiennictwu Maryi,

ukazał nam żywy obraz Jezusa Dobrego Pasterza,

wskazując świętość, która jest miarą życia chrześcijańskiego,

jako drogę dla osiągnięcia wiecznego zjednoczenia z Tobą.

Udziel nam, za jego przyczyną, zgodnie z Twoją wolą,

Tej łaski, o którą prosimy z nadzieją,

że Twój sługa papież Jan Paweł II

zostanie rychło włączony w poczet 

Twoich świętych.

Amen.

Dziękczynienie za życie bł. Jana Pawła II

Boże Jedyny w Trójcy Świętej, źródło i celu naszego istnienia, dziękuję za człowieka z tej naszej ziemi; za bł. Jana Pawła II, którego wpierw poznaliśmy jako Karola Wojtyłę.

Dziękujemy za jego całkowite zawierzenie Matce Zbawiciela i za wierne świadectwo tej synowskiej miłości wobec Kościoła i świata.

Dziękujemy za jego powołanie kapłańskie i przyjęcie biskupiej ­służby w Kościele powszechnym w duchu posłuszeństwa Dobremu Pasterzowi Jezusowi Chrystusowi.

Dziękujemy za jego świadectwo zaufania Twojemu Miłosierdziu.

Dziękujemy za jego odważne poddanie się woli Ducha Świętego w ojcowskiej posłudze następcy świętego Piotra.

Dziękujemy za jego rzymskie nauczanie i modlitwy, a także za wszystkie pielgrzymki apostolskie w duchu nowej ewangelizacji.

Dziękujemy za jego cierpienie w zamachach na życie i w cierpliwym znoszeniu chorób, aż do odejścia do niebieskiego domu.

Dziękujemy za jego troskę o chorych i najuboższych, za solidarność z najmniejszymi, za dialog pokoju i przyjaźni z różnymi religiami.

Dziękujemy za wszystkie beatyfikacje i kanonizacje jako wielką szkołę świętości dzieci Kościoła.

Dziękujemy za dzień 1 maja 2011 roku jako wielkie dziękczynienie za niego.

Dziękczynienie za wszystkich w życiu bł. Jana Pawła II

Boże, Ojcze miłosierny, Twój sługa, bł. Jan Paweł II, wielokrotnie wspominał z wdzięcznością swoich najbliższych i przyjaciół; nauczeni taką postawą i my dziękujemy za drogie mu w całym życiu osoby.

Dziękuję za jego cudownych rodziców, za mamę Emilię z Kaczorowskich Wojtyłową i tatę Karola Wojtyłę seniora.

Dziękuję za ukochane rodzeństwo – Edmunda i Oleńkę, którzy tak ­tajemniczo i boleśnie poprzedzili ich brata w drodze do nieba.

Dziękuję za duchowych przewodników i wychowawców, kapłanów i świeckich, a wśród nich szczególnie za niezłomnego Adama Kardynała Sapiehę.

Dziękuję za jego przyjaciół i współpracowników, za rodziny z krakowskiego środowiska i za kapłanów na wszystkich etapach powołania.

Dziękujemy za Ojca Świętego Benedykta XVI, przyjaciela, współpracownika i następcę papieża z Polski.

Dziękuję za wstawiennictwo bł. Jana Pawła w prośbach zanoszonych za jego przyczyną.

Dziękuję wreszcie za wszystkich ludzi, którym podał rękę i pobłogosławił, obdarzył różańcem i Chrystusem w Komunii Świętej, pouczył i umocnił Jan Paweł II, sługa Boży, błogosławiony i – ufamy – wkrótce święty.

Modlitwa
za pokolenie JP2

Każdy z was, młodzi przyjaciele, znajduje też w życiu jakieś swoje Westerplatte. Jakiś wymiar zadań, które trzeba podjąć i wypełnić. Jakąś słuszną sprawę, o którą nie można nie walczyć. Jakiś obowiązek, powinność, od której nie można się uchylić. Nie można zdezerterować. Wreszcie – jakiś porządek prawd i wartości, które trzeba „utrzymać” i „obronić”, tak jak to Westerplatte, w sobie i wokół siebie. Tak, obronić – dla siebie i dla innych.

Gdańsk, 12 czerwca 1987 r.

Boże miłosierny i wszechmocny, nazywają nas pokoleniem papieża z Polski, pokoleniem JP2. Pozwól nam, za jego modlitewnym wstawiennictwem przed Twoim obliczem, abyśmy byli godni tego imienia. Chcemy pamiętać jego nauczanie i czuwać wiernie w miejscach, gdzie żył i dokąd pielgrzymował. Pragniemy trwać w wierności obietnicom i ślubowaniom, szczególnie tym składanym na Jasnej Górze i we wszystkich sanktuariach Matki Zbawiciela. Daj nam, Ojcze iebieski, radość wysłuchania naszych błagań o potrzebne dary, które zanosimy do Ciebie za przyczyną naszego umiłowanego orędownika bł. Jana Pawła II. Amen.

Pacierz i Msza ŚwiętaPanie Jezu Chryste…

Panie Jezu Chryste, jedyny Pasterzu Kościoła, Tobie oddaję wszystkie owoce (…) mojej posługi wśród ludu, który mi powierzyłeś. Przebacz wszelkie zło, pomnażaj dobro – wszystko to Twoje dzieło i Tobie jednemu należy się chwała.

Ufny w Twoje miłosierdzie, Tobie powierzam braci i siostry, których przed laty oddałeś pod moją pasterską opiekę. Zachowaj ich w miłości, zgromadź w Twojej owczarni i nieustannie prowadź, aby nie ulegli rozproszeniu. Weź na ramiona słabych, ulecz poranionych, ochraniaj mocnych. (…)

Przez ręce Maryi, umiłowanej Matki, Tobie oddaję siebie, moją teraźniejszość i przyszłość, abym wypełnił moją posługę tak, jak Ty tego pragniesz.

Najwyższy Pasterzu, bądź przy nas, abyśmy u Twego boku mogli bezpiecznie zdążać do domu Ojca. Amen.

Watykan, 16 października 2003 r.

Powitanie dnia

Z