Strona główna » Dla dzieci i młodzieży » Mój niesforny szczeniak. Dom dla Urwisa

Mój niesforny szczeniak. Dom dla Urwisa

5.00 / 5.00
  • ISBN:
  • 978-83-7895-406-4

Jeżeli nie widzisz powyżej porównywarki cenowej, oznacza to, że nie posiadamy informacji gdzie można zakupić tę publikację. Znalazłeś błąd w serwisie? Skontaktuj się z nami i przekaż swoje uwagi (zakładka kontakt).

Kilka słów o książce pt. “Mój niesforny szczeniak. Dom dla Urwisa

Gdy Ela nadaje nowemu szczeniakowi imię Urwis, nie zdaje sobie sprawy, że trafiła w sedno.
Nieposłuszeństwo Urwisa daje się wszystkim we znaki, więc mama i tata postanawiają, że pora zabrać go na szkolenie dla psów. Ela uważa, że pomysł jest genialny. Ale gdzie tylko pojawia się Urwis, zaczynają się kłopoty...

Wszystkich fanów książek Holly Webb i miłośników czworonogów zapraszamy na stronę:

www.zaopiekujsiemna.com.pl

Świetna zabawa dla wirtualnych opiekunów, forum i wiele konkursów!

Polecane książki

Od wieków ogromne znaczenie miały rośliny przedłużające młodość. Wiele jesteśmy w stanie zrobić aby starzeć się jak najwolniej i unikać chorób, które temu procesowi towarzyszą. Ten przewodnik zawiera opisy roślin, ich działanie lecznicze i wpływ na organizm. Dzięki nim nie tylko będziesz młodo się c...
Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition. „Kraina mgieł” jest trzecią z cyklu książką opowiadającą o perypetiach profesora Challengera, jego współtowarzysza dziennikarza Malone’a i miłośnika przygód lorda Roxtona, których można było wcześnie...
Poruszane w książce zagadnienia pomogą znaleźć Czytelnikowi odpowiedzi na wiele pytań dotyczących powiązań bankowo-ubezpieczeniowych. W tym kontekście szczególnie cenne wydają się być następujące obszary opracowania: uporządkowanie pojęć z zakresu połączeń instytucji finansowych, w tym zdefiniowanie...
W kwartalniku "Więź" 1/2015: Czy dzisiejszy uniwersytet to już tylko firma świadcząca usługi dla ludności? Jak uzdrowić szkoły wyższe chore na punktozę, grantozę i ankietozę? Kto dziś rządzi uczelnią: rektor czy algorytm? Pytanie „po co wierzącym polityka?” należy do tych, na któ...
Fragment: "Środowisko współczesnych operacji wojskowych jest wielowymiarowe oraz wieloaspektowe. Operacje reagowania kryzysowego z przełomu XX oraz XXI wieku przeprowadzone były na pograniczu cywilizacji europejsko — azjatyckiej oraz w jednorodnym cywilizacyjnie środowisku arabskim. Pogranicze cywil...

Poniżej prezentujemy fragment książki autorstwa Holly Webb

Mój Niesforny SzczeniakDom dla UrwisaDla Williama – H.W.Dla Mamy i Lucy – K.P.Magazyn HAU

Tytuł oryginału: My Naughty Little Puppy. A home for Rascal
Przekład: Jacek Drewnowski
Redaktor prowadząca: Sylwia Burdek
Korekta: Teresa Lachowska
Skład i łamanie: Bernard Ptaszyński

Copyright © for the Polish edition by
Wydawnictwo Zielona Sowa, Warszawa 2013
Wszystkie prawa zastrzeżone.
Text copyright © Holly Webb, 2010
Illustrations copyright © Kate Pankhurst, 2010, 2012

ISBN 978-83-7895-406-4

Wydawnictwo Zielona Sowa Sp. z o.o.
00-807 Warszawa, Al. Jerozolimskie 96
tel. 22 576 25 50, fax 22 576 25 51
www.zielonasowa.pl
wydawnictwo@zielonasowa.pl

Rozdział pierwszyWspaniałe wieści

– Naprawdę? Prawdziwego szczeniaka? – szepnęła Ela, uśmiechając się tak szeroko, że niemal zabolały ją usta. Prosiła o psa od wieków, a konkretnie od swoich szóstych urodzin, które były nieco ponad dwa lata temu. Ciocia Grażyna dała jej album o psach ze zdjęciami rozmaitych ras. Od tamtej pory Ela bardzo chciała mieć psa. Ale rodzice ciągle powtarzali zdania w stylu „chyba nie mamy dosyć miejsca” albo „musisz być starsza”. Więc była to dla niej absolutna niespodzianka.

Po tej ważnej deklaracji w kuchni zapanował taki rozgardiasz, że tata nawet nie słyszał, co mówi Ela, chociaż nie mógł nie zauważyć jej uśmiechu.

– Teraz musimy tylko zdecydować, jakiego psa chcemy – powiedział.

Starszy brat Eli, Maks, krzyczał i podskakiwał.

– Musimy mieć bardzo dużego psa! Takiego, z którym będzie można biegać w parku.

A jej starsza siostra Lilka ciągnęła tatę za rękaw.

– Setera irlandzkiego. One są śliczne i mają rudą sierść, taką jak moje włosy!

Ela zmarszczyła brwi. To było podobne do Lilki – chce psa po to, by ładnie z nim wyglądać, jakby pies to była nowa bransoletka czy coś w tym rodzaju! Tak czy owak, Lilka i tak była piękna. Wiele osób mających rude włosy wcale ich nie lubi, a inni ich wyśmiewają – wszyscy chłopcy w szkole Eli nazywali ją Rudzielcem, ale Lilki nikt nie przezywał. Nikt nie miał odwagi.

– Porozmawiamy o tym, kiedy wrócę z pracy – oświadczył tata. – Muszę już iść, bo się spóźnię. Cześć wszystkim! Nie grajcie mamie na nerwach!

– Dopiero kończył się pierwszy tydzień ferii, a mama Eli już żartowała, że nie może się doczekać, kiedy dzieci znów pójdą do szkoły.

Ela popatrzyła na rysunek, nad którym pracowała. Na okładce jej magazynu o psach widniał piękny Jack Russell Terrier i próbowała go narysować. Szkoda, że zarówno Lilka, jak i Maks chcieli mieć dużego psa.  Ela wolałaby psiaka, którego łatwo przytulić. Małego, żeby dało się go podnieść. Może nawet spałby na skraju jej łóżka? A seter irlandzki z trudem zmieściłby się w jej maleńkim pokoiku!

Lilka zaczęła grzebać w piórniku Eli.

– Proszę, narysuj mi setera irlandzkiego. Zobacz, jeśli użyjesz razem pomarańczowej i brązowej kredki, uzyskasz odpowiedni kolor.

– Nie pamiętam, jak one wyglądają – mruknęła Ela.

– Wiem, że umiesz narysować wszystko! Jesteś taka mądra! – Lilka uśmiechnęła się do siostry. – Proszę! Mogę ci opisać takiego psa. Hmm… Ma długą sierść i kudłaty ogon.

Ela zaczęła rysować psa, który w zasadzie nie przypominał żadnej konkretnej rasy.

– Nie, sierść jest bardziej kasztanowa – Lilka złapała się za kucyk. – Prawie takiego samego koloru, zobacz.

Maks zerknął na rysunek.

– Bardzo ładnie, Elu. Ale nie chcemy takiego kudłatego psa. Pomyślcie tylko o ciągłym wyczesywaniu sierści!

Lilka westchnęła.

– Niektórzy z nas nie mają nic przeciwko czesaniu włosów. Tylko ty nie wiesz, jak wygląda grzebień.

Ela przestała zwracać na nich uwagę, gdy zaczęli się kłócić. Między Lilką a Maksem był tylko rok różnicy i bez przerwy się sprzeczali, chociaż sytuacja trochę się poprawiła, odkąd Lilka poszła do gimnazjum. Ela dalej rysowała, choć nadal miała wrażenie, że jej wyobrażenie setera irlandzkiego nie jest do końca właściwe. Później sprawdzi to w książce o psach. Mimo wszystko rysunek najwyraźniej podobał się Lilce, która wzięła go i przypięła do korkowej tablicy w swoim pokoju.

Nagle rozległ się donośny łoskot i skrobanie w drzwi wejściowe. Ela przebiegła przez przedpokój, wołając do mamy, schowanej w kąciku pod schodami, gdzie miała miejsce do pracy.

– To chyba Krysia, mamo. Mogę iść na spacer z nią i z Berkiem?

Berek to duży złoty labrador Krysi – najlepszej przyjaciółki Eli. Prawie każdego poranka podczas ferii Ela chodziła z nimi do parku. Mama wychyliła głowę zza drzwi i posłała jej uśmiech.

– Pewnie, że możesz. Tylko pomyśl: już niedługo będziesz mogła zabierać z sobą naszego psa!

Dziewczynka odpowiedziała uśmiechem. Będzie naprawdę wspaniale!

Rozdział drugiIdealny pies

Ela niemal tańczyła z radości, gdy z Krysią ruszyły w drogę. Park znajdował się niedaleko od jej domu. Krysia zaś mieszkała tuż za rogiem, więc mogła chodzić na spacery z Berkiem sama albo z przyjaciółką.

– Co u ciebie? – spytała Krysia.

– Będziemy mieć psa! – oznajmiła rozpromieniona Ela.

– Naprawdę?! To super! – Krysia stanęła jak wryta, niechcący szarpiąc smycz, więc pies także się zatrzymał. Podniósł na nią wzrok, był wyraźnie zdezorientowany.

– Wiem! Sama nie wierzę, że w końcu się zgodzili!

– Jaki to będzie pies? – spytała Krysia. – Labrador, jak Berek?

– Jeszcze