„Polska to mój kraj” jest wartościową książką skierowaną do dzieci w wieku przedszkolnym i szkół podstawowych klas 1-3. Treść napisana przez autorkę Gabrielę Błażejczyk - Ignatowską przekazuje podstawową wiedzę na temat trzech symboli narodowych: flaga, hymn, godło. Nauka poprzez zabawę jest wsp...
Nikt tylko Mickiewicz
5.00 / 5.00
- Wydawca:
- Słowo/obraz terytoria
- Kategoria:
- Humanistyka
- Język:
- polski
- ISBN:
- 978-83-7453-324-9
- Rok wydania:
- 2008
- Słowa kluczowe:
- autor
- giętkości
- mickiewicz
- motywu
- nieprzedstawialne
- oznaczającym
- przez
- radulphusa
- także
- tematykę
- tylko
- zjawisku
- mobi
- kindle
- azw3
- epub
Jeżeli nie widzisz powyżej porównywarki cenowej, oznacza to, że nie posiadamy informacji gdzie można zakupić tę publikację. Znalazłeś błąd w serwisie? Skontaktuj się z nami i przekaż swoje uwagi (zakładka kontakt).
Kilka słów o książce pt. “Nikt tylko Mickiewicz”
Gustaw i Konrad to kolejne wcielenia Nikogo – postaci, której pierwowzorami są Odys Homera i Nemo Radulphusa. Odwołując się do motywu rozwijanego między innymi przez Jörga Schana, Ulricha von Huttena, Williama Wordswortha, Jeana Paula, Ludwiga Tiecka i Achima von Arnim, autor skupia się na zjawisku znanym pod nazwą lusus de Nemine, oznaczającym grę z Nikim lub w Nikogo. Mickiewicz podejmował tę tematykę, aby przedstawić istoty nieprzedstawialne, będące negacją bytu. Badacz stawia pytania o granice języka, którym poeta opisywał owe skrajne formy istnienia. To książka o giętkości, ale także o przewrotności tego języka.
Polecane książki
Książka, wydana po raz pierwszy w 1929 roku, porusza wiele ważnych problemów dotyczących życia dziecka w domu, w szkole, grupie rówieśniczej. Refleksje na temat dojrzewania, zdolności, różnic między płciami, różnic społecznych przekazuje Korczak językiem prostym i obrazowym, odwołując się do wielu p...
Napisana w latach 70. XIX w., przez najwybitniejszego ówczesnego pozytywistę, czyli Henryka Sienkiewicza. Przedstawia historię, która zdarzyć się mogła w każdym czasie, problem niezwykle uniwersalny i istotny: nierówność społeczną, której ofiarami padają uzdolnione dzieci, pozbawione szans na rozwój...
Na tom składa się wybór artykułów literaturoznawców i teoretyków literatury związanych z zagadnieniem narracji i procesu opowiadania. Podzielone są one na cztery części: „Inny/Etyka”, „Narratologia”, „Nie tylko literatura”, „Gatunki/Kategorie”.„Tom ten kontynuuje prace zespołu Antropologia Opow...
Coś gorszego niż Arumianie przybyło do miasta...
Departament Obrony przysłał swoich ludzi. Jeśli tylko dowiedzą się, co potrafi Daemon i że jesteśmy połączeni, już jest po mnie. Podobnie jak i po nim. I jeszcze jest ten nowy chłopak w szkole, który ma własną tajemnicę. Wie, co mi się przydarzyło ...
BURTA - Jan Leonowicz, kolejny Żołnierz Niezłomny, którego bohaterskie losy przywołuje dla nas autor, to członek SZP-ZWZ-AK, działacz WiN, dowódca oddziału partyzanckiego na Lubelszczyźnie. Walczył przeciwko Ukraińskiej Narodowej Samoobronie i UPA, UB, MO i KBW. W r...
Poniżej prezentujemy fragment książki autorstwa Mikołaj Sokołowski
„Nikt” w literaturze romantycznej przed wystąpieniem MickiewiczaGustaw
Kim jest Gustaw?
Podejmując próbę pogrupowania interpretacji IV części Dziadów, można wyróżnić między innymi następujące trzy tendencje. Pierwszą z nich wypada określić jako uniwersalistyczną (np. Józef Tretiak, Andrzej Macko), gdyż zakłada, iż Mickiewicz – autor omawianego dramatu – nie wykraczał poza dogmatykę. Tendencja druga diametralnie różni się od poprzedniej. Józef Kallenbach, a także Stanisław Pigoń podkreślali, że poeta, tworząc kolejne wersje Dziadów kowieńsko-wileńskich, zastępował motywy chrześcijańskie wyobrażeniami charakterystycznymi dla kultów pogańskich. Tendencję tę można by nazwać „ludowo-pogańską”. Trzeci nurt interpretacji IV części Dziadów, zapoczątkowany przez Marię Janion i Marię Żmigrodzką, a twórczo rozwijany przez Zbigniewa Majchrowskiego, pokazuje Gustawa jako innego i radykalnie obcego. Jest to nurt egzystencjalny.
Pracą prezentującą w sposób niejako modelowy postawę pierwszą – uniwersalistyczną – jest monografia Tretiaka Młodość Mickiewicza. Opiera się ona na przekonaniu o moralnej wyższości księdza nad Gustawem oraz na wierze w istniejącą poza porządkiem ziemskim, wieczną i niezmienną miłość między dwoma duszami, chronioną i pielęgnowaną przez Boga.
Przyjęcie tych założeń doprowadziło do charakterystycznych rozstrzygnięć kwestii budzących ciągły niepokój badaczy i dotąd nierozwiązanych: kim jest główny bohater dramatu, czy istotnie popełnia samobójstwo?
Interpretację IV części Dziadów Tretiak rozpoczął od konstatacji, iż zrozumieć ten utwór można jedynie z perspektywy „drezdeńskiej”, to znaczy dopiero gdy uwzględni się taką kreację Mickiewiczowskiej wyobraźni, jaką jest Konrad z III części Dziadów. Mickiewicz miał obdarzyć swych bohaterów dwoma przeciwstawnymi uczuciami i dążeniami: „jeden prąd – to pragnienie szczęścia osobistego, egoistycznego, które najwyższego szczytu dobiega w posiadaniu ukochanej kobiety; drugi prąd – to żądza dźwignięcia narodu z przepaści klęsk i cierpień, kosztem wszystkich sił swoich, z zapomnieniem o własnem szczęściu”1. W ścieraniu się tych dążeń zawarła się, zdaniem Tretiaka, synteza życia poety i synteza jego twórczości2.
Dziś teza ta budzi wiele wątpliwości, pokazuje jednak, jak wielkie trudności stawiała przed dziewiętnastowiecznymi badaczami część IV Dziadów