O sztuko! Człowiek do ciebie powraca / Jak do cierpliwej matki dziecię smutne / Lub marnotrawny syn, gdy życie skraca, / A słyszy Parek śpiew: «Utnę już - utnę!...» / O sztuko, wiecznej tęczo Jeruzalem, / Tyś jest przymierza łukiem po potopach / Historii, tobie gdy ofiary palem, / Wraz się jagnięta ...
Przegląd ebooków
Napisany w hołdzie zmarłemu rok wcześniej generałowi Józefowi Bemowu utwór, w podniosłym stylu opisujący jego ostatnią drogę. Ceremonia stylizowana jest na średniowieczny rycerski pogrzeb z elementami pogańskimi....
Poemat nawiązujący do zdewastowania przez wojska carskie pałacu Zamojskich na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie w 1863. Zniszczony wtedy został m.in. tytułowy fortepian, na którym Szopen grał, będąc w Warszawie....