Trajektorie obrazów. Strategie wizualne w sztuce współczesnej
- Wydawca:
- Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
- Kategoria:
- Humanistyka
- Język:
- polski
- ISBN:
- 978-83-7969-540-9
- Rok wydania:
- 2015
- Słowa kluczowe:
- dereka
- narracyjności
- obrazów
- obrazy
- postobrazy
- projekty
- ryszard
- rzeczą
- strategie
- świat
- sztuce
- trajektorie
- wizualne
- wizualnych
- współczesnej
- mobi
- kindle
- azw3
- epub
Jeżeli nie widzisz powyżej porównywarki cenowej, oznacza to, że nie posiadamy informacji gdzie można zakupić tę publikację. Znalazłeś błąd w serwisie? Skontaktuj się z nami i przekaż swoje uwagi (zakładka kontakt).
Kilka słów o książce pt. “Trajektorie obrazów. Strategie wizualne w sztuce współczesnej”
Książka jest kolejnym (po publikacjach: Perspektywy badań nad kulturą, red. Ryszard W. Kluszczyński, Anna Zeidler-Janiszewska; Katarzyna Prajzner, Tekst jako świat i gra. Modele narracyjności w kulturze współczesnej; Blanka Brzozowska, Spadkobiercy flâneura. Spacer jako twórczość kulturowa - współczesne reprezentacje; Kamila Żyto, Strategie labiryntowe w filmie fikcji; Dagmara Rode, Polityka w pierwszej osobie: twórczość Dereka Jarman; Trajektorie obrazów. Strategie wizualne w sztuce współczesnej, red. Ryszard W. Kluszczyński, Dagmara Rode) tomem serii SZTUKA - MEDIA - KULTURA pod red. prof. R. W. Kluszczyńskiego. Stanowi próbę przedstawienia strategii wizualnych w sztuce współczesnej. Zawiera m.in. rozważania w kręgu tezy, że „obraz nie jest rzeczą”; analizę sztuki nowych mediów (obrazy nomadyczne i postobrazy, transformacja, transgresja i hubrydyczność) i nowe (słowo-dźwięko-)obrazowe obrazy literackie; prezentację modeli fuzji gatunkowej w grach cyfrowych; zapowiedź autonomizacji obrazu elektronicznego (na marginesie twórczości wideo W. i S. Vasulków, 1974-1980); opis dominujących tendencji w sztuce nowomedialnego body-artu oraz bioobrazów w funkcji terapeutycznej (projekty D. Gromali i G. Khuta); poszukiwanie wspólnej płaszczyzny obrazów ciała i obrazów taśmy (Fuses C. Schneemann); definiuje obrazy hybrydowe (Ogród rozkoszy ziemskich L. Majewskiego) i przywołuje obrazy H. Farockiego (Oko / Maszyna); widzi obraz jako czynnik anachronistyczny.