Nasze dzieje zasypuje lawina objawień. We wszystkich miejscach świata pojawia się z przesłaniem z Nieba. Maryja. Dlaczego Ona? Dlaczego wokół nas jest Jej tak wiele? Znamy odpowiedź: Matka Najświętsza przychodzi, by nauczyć nas, jak przeciwstawić się mocy Szatana, który jest dziś przerażająco skutec...
Nikt tylko Mickiewicz
5.00 / 5.00
- Wydawca:
- Słowo/obraz terytoria
- Kategoria:
- Humanistyka
- Język:
- polski
- ISBN:
- 978-83-7453-324-9
- Rok wydania:
- 2008
- Słowa kluczowe:
- autor
- giętkości
- mickiewicz
- motywu
- nieprzedstawialne
- oznaczającym
- przez
- radulphusa
- także
- tematykę
- tylko
- zjawisku
- mobi
- kindle
- azw3
- epub
Jeżeli nie widzisz powyżej porównywarki cenowej, oznacza to, że nie posiadamy informacji gdzie można zakupić tę publikację. Znalazłeś błąd w serwisie? Skontaktuj się z nami i przekaż swoje uwagi (zakładka kontakt).
Kilka słów o książce pt. “Nikt tylko Mickiewicz”
Gustaw i Konrad to kolejne wcielenia Nikogo – postaci, której pierwowzorami są Odys Homera i Nemo Radulphusa. Odwołując się do motywu rozwijanego między innymi przez Jörga Schana, Ulricha von Huttena, Williama Wordswortha, Jeana Paula, Ludwiga Tiecka i Achima von Arnim, autor skupia się na zjawisku znanym pod nazwą lusus de Nemine, oznaczającym grę z Nikim lub w Nikogo. Mickiewicz podejmował tę tematykę, aby przedstawić istoty nieprzedstawialne, będące negacją bytu. Badacz stawia pytania o granice języka, którym poeta opisywał owe skrajne formy istnienia. To książka o giętkości, ale także o przewrotności tego języka.
Polecane książki
Publikacja prezentuje mało znane w Polsce założenia teoretyczne oraz praktykę stosowania programów sprawiedliwości naprawczej. Przybliża poszczególne programy oraz wskazuje, w jaki sposób należałoby je wdrożyć do polskiego systemu prawnego. Książka w dużej mierze poświęcona jest mediacji jako...
„Aktualności księgowe” to wyczerpujący przegląd zmian i aktualności ważnych w pracy księgowego i specjalisty kadrowo-płacowego wraz ze wskazaniem konsekwencji planowanych zmian dla działalności firmy, natychmiastowy wgląd do najważniejszych orzeczeń NSA oraz wojewódzkich sądów administracyjnych doty...
Spisana pięknym prostym językiem prawdziwa historia życia ponadsześćdziesięcioletniej obecnie kobiety – życia pozornie bardzo zwyczajnego, ale zarazem fascynującego a równocześnie bliskiego czytelniczkom. Los nie rozpieszczał bohaterki: niezbyt dostatnie dzieciństwo, wczesne zamążp&oacu...
„W minionych latach często myślałem o problematyce narodów. Sprzyjało temu przeżycie przemiany w naszym rejonie świata. Także moje wieloletnie zainteresowanie Trzecim Światem, praca nad historią migracji, kwestiami Polonii, czy też zagadnieniami diaspory żydowskiej. Sprzyjało jednak także – nie ...
„Fundusze unijne w pytaniach i odpowiedziach” to miesięcznik dla każdego, kto pozyskał lub chce pozyskać dotacje z budżetu europejskiego. Opisane w miesięczniku sytuacje faktycznie przydarzyły się jego Czytelnikom. Dzięki temu znajdziesz w nim tylko i wyłącznie informacje z życia wzięte i poznasz sy...
Poniżej prezentujemy fragment książki autorstwa Mikołaj Sokołowski
„Nikt” w literaturze romantycznej przed wystąpieniem MickiewiczaGustaw
Kim jest Gustaw?
Podejmując próbę pogrupowania interpretacji IV części Dziadów, można wyróżnić między innymi następujące trzy tendencje. Pierwszą z nich wypada określić jako uniwersalistyczną (np. Józef Tretiak, Andrzej Macko), gdyż zakłada, iż Mickiewicz – autor omawianego dramatu – nie wykraczał poza dogmatykę. Tendencja druga diametralnie różni się od poprzedniej. Józef Kallenbach, a także Stanisław Pigoń podkreślali, że poeta, tworząc kolejne wersje Dziadów kowieńsko-wileńskich, zastępował motywy chrześcijańskie wyobrażeniami charakterystycznymi dla kultów pogańskich. Tendencję tę można by nazwać „ludowo-pogańską”. Trzeci nurt interpretacji IV części Dziadów, zapoczątkowany przez Marię Janion i Marię Żmigrodzką, a twórczo rozwijany przez Zbigniewa Majchrowskiego, pokazuje Gustawa jako innego i radykalnie obcego. Jest to nurt egzystencjalny.
Pracą prezentującą w sposób niejako modelowy postawę pierwszą – uniwersalistyczną – jest monografia Tretiaka Młodość Mickiewicza. Opiera się ona na przekonaniu o moralnej wyższości księdza nad Gustawem oraz na wierze w istniejącą poza porządkiem ziemskim, wieczną i niezmienną miłość między dwoma duszami, chronioną i pielęgnowaną przez Boga.
Przyjęcie tych założeń doprowadziło do charakterystycznych rozstrzygnięć kwestii budzących ciągły niepokój badaczy i dotąd nierozwiązanych: kim jest główny bohater dramatu, czy istotnie popełnia samobójstwo?
Interpretację IV części Dziadów Tretiak rozpoczął od konstatacji, iż zrozumieć ten utwór można jedynie z perspektywy „drezdeńskiej”, to znaczy dopiero gdy uwzględni się taką kreację Mickiewiczowskiej wyobraźni, jaką jest Konrad z III części Dziadów. Mickiewicz miał obdarzyć swych bohaterów dwoma przeciwstawnymi uczuciami i dążeniami: „jeden prąd – to pragnienie szczęścia osobistego, egoistycznego, które najwyższego szczytu dobiega w posiadaniu ukochanej kobiety; drugi prąd – to żądza dźwignięcia narodu z przepaści klęsk i cierpień, kosztem wszystkich sił swoich, z zapomnieniem o własnem szczęściu”1. W ścieraniu się tych dążeń zawarła się, zdaniem Tretiaka, synteza życia poety i synteza jego twórczości2.
Dziś teza ta budzi wiele wątpliwości, pokazuje jednak, jak wielkie trudności stawiała przed dziewiętnastowiecznymi badaczami część IV Dziadów