Książka jest pierwszą w Polsce publikacją obejmującą kompleksową analizę prezentowanej problematyki. Książka zawiera szeroką analizę regulacji prawnych dotyczących zabezpieczeń technicznych przed dostępem i eksploatacją utworów oraz przedmiotów praw pokrewnych wynikających z konwencji międzynarodowy...
Dasz radę, Marcelko
5.00 / 5.00
- Wydawca:
- Wydawnictwo BIS
- Kategoria:
- Dla dzieci i młodzieży
- Język:
- polski
- ISBN:
- 978-83-7551-423-0
- Rok wydania:
- 2014
- Słowa kluczowe:
- dużo
- łatwo
- małego
- marcelka
- marcelko
- radę
- rehabilitacja
- sobie
- swojego
- żartami
- żeby
- znajduje
- mobi
- kindle
- azw3
- epub
Jeżeli nie widzisz powyżej porównywarki cenowej, oznacza to, że nie posiadamy informacji gdzie można zakupić tę publikację. Znalazłeś błąd w serwisie? Skontaktuj się z nami i przekaż swoje uwagi (zakładka kontakt).
Kilka słów o książce pt. “Dasz radę, Marcelko”
Marcelka po wypadku chodzi o kuli i musi dużo ćwiczyć, żeby wyzdrowieć. Nie jest jej łatwo, tym bardziej że jej klasę zdominowały dwie dziewczyny, które dokuczają jej i się z niej wyśmiewają. Dziewczynka marzy o tym, żeby mieć psa, ale mama mówi: „Nie ma mowy”, nawet kiedy ciocia znajduje na ulicy małego psiaka i musi go oddać do schroniska. Jednak pan doktor twierdzi, że taki psiak pomógłby Marcelce w leczeniu. I tak oto dziewczynka staje się panią psa Rozrabiaka i już nie jest samotna. A że dla swojego Rozrabiaka zrobi wszystko, poradzi sobie i z rehabilitacją, i z głupimi żartami niesympatycznych koleżanek.
Polecane książki
„Czas na biznes“ to seria mini-poradników dla rozważających założenie własnej działalności w konkretnej branży. Poznaj charakterystykę rynku i konkurencję w sektorze, który najbardziej Cię interesuje. Dowiedz się jakiej kadry potrzebujesz, w co musisz wyposażyć lokal, a co najważniejsze – ile to ws...
Czy masz czasem ochotę, żeby zajrzeć w oczy osie, która przylatuje do szklanki z sokiem? A może zastanawiasz się, po co muchy ganiają się pod lampą? Ta książka jest dla Ciebie!Nie lubisz owadów, boisz się ich, złoszczą Cię i denerwują? Ta książka jest dla Ciebie!Owady żyją wszędzie wokół nas, ale rz...
„Gniazda UFO” – to przełomowa praca w kwestii poznania tajemnicy kręgów i piktogramów zbożowych.
W książce został dogłębnie przedstawiony problem i synteza zjawiska w zupełnie innym świetle niż powszechnie się to przyjmuje. Autor prezentuje ciekawą faktologię, zwracając uwagę na anomalny wymiar ...
Poradnik do gry Testament Sherlocka Holmesa to dokładna solucja która pomoże Ci przebrnąć przez wszystkie wyzwania które napotkasz w trakcie rozgrywki. Opis przejścia został bogato zilustrowany, a szczegółowe ilustracje ułatwią rozwiązanie każdej zagadki.
Testament Sherlocka Holmesa - poradnik do gr...
Jacek Matarewicz adwokat, doradca podatkowy, sędzia sądu dyscyplinarnego w Oddziale Mazowieckim Krajowej Izby Doradców Podatkowych; zajmuje się bieżącą obsługą podmiotów z branży alkoholowej, energetycznej, tytoniowej oraz motoryzacyjnej; występuje jako pełnomocnik polskich i zagrani...
Poniżej prezentujemy fragment książki autorstwa Marcin Pałasz
Projekt okładki i ilustracje: Katarzyna Sadowska
Copyright © Marcin Pałasz
Copyright © Wydawnictwo BIS 2014
Książka, którą nabyłeś, jest dziełem twórcy i wydawcy. Prosimy, abyś przestrzegał praw, jakie im przysługują. Jej zawartość możesz udostępnić nieodpłatnie osobom bliskim lub osobiście znanym. Ale nie publikuj jej w internecie. Jeśli cytujesz jej fragmenty, nie zmieniaj ich treści i koniecznie zaznacz, czyje to dzieło. A kopiując jej część, rób to jedynie na użytek osobisty.
Szanujmy cudzą własność i prawo.
Więcej nawww.legalnakultura.pl
Polska Izba Książki
ISBN 978-83-7551-423-0
Warszawa 2014
Wydawnictwo BIS
ul. Lędzka 44a
01-446 Warszawa
tel. 22 877-27-05, 22 877-40-33;
fax 22 837-10-84
e-mail: bisbis@wydawnictwobis.com.pl
www.wydawnictwobis.com.pl
Plik ePub przygotowała firma eLib.pl
al. Szucha 8, 00-582 Warszawa
e-mail: kontakt@elib.pl
www.eLib.pl
Marcelka wyszła ze szkoły prawie ostatnia. Jak zwykle. Pociągnęła nosem, rozejrzała się i ujrzała z ulgą, że czerwone auto mamy stoi na parkingu pod drzewami. Mama zaś, czujna jak zawsze, szła już w jej stronę.
– Jak było dziś w szkole? – spytała ciepło, biorąc od niej plecak z książkami i zeszytami.
Marcelka poprawiła kulę. Przez chwilę miała ochotę w końcu opowiedzieć mamie o tym wszystkim, co robiła w szkole Nikola, ale ostatecznie nie powiedziała niczego. Gdyby to zrobiła, to pewnie mama od razu poszłaby do pani wychowawczyni i wyszłoby na to, że Marcelka jest skarżypytą! A tego dziewczynka bardzo nie chciała.
– W porządku, mamo! – powiedziała więc tylko i powolutku, jak zwykle, poszły w stronę samochodu.
„Ach, żeby już był koniec tego leczenia!” – marzyła sobie, wyglądając przez okno, za którym przesuwały się budynki. Mama prowadziła samochód ostrożnie, jak to ona, i wcale nie wiedziała, o czym myśli teraz jej córeczka! A Marcelka wyobrażała sobie, jak to by było fajnie, gdyby znowu mogła chodzić tak jak kiedyś: bez kuśtykania, bez kuli… Chociaż babcia Aniela mówiła, że Marcelka nie powinna narzekać. Bo przecież jeszcze dwa lata temu jeździła na wózku inwalidzkim. Rok temu chodziła o dwóch kulach… a teraz już tylko o jednej! W dodatku pan doktor powiedział ostatnio – choć po cichutku, do mamy, i chyba zdawało im się, że Marcelka tego nie słyszy – że być może za pół roku w ogóle nie będzie potrzebowała kuli… Ależ byłaby szczęśliwa!
I wszystko byłoby dobrze, gdyby nie Nikola i jej PRZYJACIÓŁKI. Gdy tylko wszyscy spotkali się w pierwszej klasie, Nikoli od razu nie spodobała się Marcelka i jej kule (bo wtedy chodziła jeszcze o dwóch). Zaczęła wyśmiewać się z jej kuśtykania, a że była taką klasową królową, to jej przyjaciółki od razu zaczęły śmiać się z Marcelki razem z nią.
– Ooo, kto tam tak kuśtyka? – wołała na przerwie, wcześniej sprawdziwszy, czy żadnego nauczyciela nie ma w pobliżu. – Kuśtykaj prędzej, zaraz dzwonek na lekcję!
Albo:
– Marcelko, nie wychodź ze szkoły na przerwie! – wołała Nikola z udawaną troską. – Bo przecież gdy wyjdziesz z klasy po lekcji, nie zdążysz wrócić na następną!
Albo najgorsza sytuacja, gdy po prostu ją przezywały:
– Kuternoga idzie! Kuternoga…!
Nie wiedziała, skąd wzięły to staroświeckie przezwisko, ale bolało bardzo. A one wtedy znowu wszystkie się śmiały. Marcelka zaś, bohatersko powstrzymując łzy wstydu i złości, zaciskała usta i dzielnie kuśtykała na zewnątrz, by choć przez chwilę popatrzeć na trawę, drzewa i słońce.
Na początku mogła liczyć na Maćka i Wiktorię, którzy mieszkali prawie tam gdzie ona, bo w sąsiednim bloku. Tylko oni z nią rozmawiali i czasem pomagali jej w różnych rzeczach – a to nieść plecak, a to wejść po schodach do biblioteki, która była na pierwszym piętrze. Wiktoria szybko jednak przestała się do niej odzywać, gdy kilka razy znalazła swoje zeszyty oblane sokiem albo pomazane flamastrami. Maciek też zrobił się trochę inny, chociaż czasem odważył się z Marcelką chwilę porozmawiać. Ale tylko wtedy, gdy nikt nie widział; na szkolnym korytarzu zawsze stał kawałek dalej, wpatrzony w swój telefon, i nic nie mówił – nawet wtedy, gdy dziewczyny ją przezywały, a ona przełykała gorzkie łzy.
I nie wsiadał już razem z Marcelką i jej mamą do ich czerwonego samochodu, by wspólnie pojechać do domu, tylko szedł piechotą. Marcelka dobrze wiedziała, że było tak od czasu, gdy Nikola, pięknie wystrojona w swoje najnowsze supermodne dżinsy i bluzeczkę z kryształkami, krzyknęła pewnego razu:
– Patrzcie, narzeczona para znowu razem jedzie do domu!
Pewnie nie minie dużo czasu, a Maciek też przestanie się do Marcelki całkiem odzywać…
Po obiedzie niespodziewanie przyjechali ciocia Basia i wujek Marek. Ale szybko okazało się, że zjawił się z nimi jeszcze ktoś!
– Znaleźliśmy go