Gdyby cała Afryka…

„W Afryce nie szukałem przygód, nie polowałem na słonie i nie kopałem diamentów – pisze Kapuściński we wstępie. – Byłem korespondentem Polskiej Agencji Prasowej i miałem pisać o tym, co tam na miejscu zasłyszałem czy zobaczyłem, o tym, co się tam działo. A działo się wtedy wiele. Spędziłem w Afryce blisko sześć lat w jej najbardziej burzliwym i niespokojnym okresie, zresztą pełnym dobrych – choć czasem za łatwych – nadziei. Był to przełom dwóch epok – kończył się kolonializm, zaczynała się niepodległość. Tę zmianę, ten przewrót, tę rewolucję starałem się opisywać”.
Pierwszy raz reportaże zostały wydane w 1969 r. Książka od razu zyskała uznanie czytelników, Ryszard Kapuściński otrzymał za nią „Srebrny Globus”, nagrodę miesięcznika „Widnokręgi”.
Wznowiona po ponad 40 latach, jest wzbogacona o fotografie – agencyjne i autorstwa Ryszarda Kapuścińskiego – ówczesnych przywódców afrykańskich.

„Dla kogoś, kto upodobał sobie reportaż, a dodatkowo jeszcze Afrykę, ta książka jest jak elementarz. Jest tu wszystko. Niezwykła wrażliwość i spostrzegawczość, a przede wszystkim charyzmatyczna poetyka opowieści o rewolucjach, upadających starych porządkach i narodzinach nowych, radosnej beztrosce nadziei, goryczy nieuniknionych rozczarowań i tęsknocie za tym, co bezpowrotnie przemija”.

Wojciech Jagielski