Algi i alginiany. Leczenie, zdrowie, uroda

Algi, makro i mikroalgi, glony, Algae, Phykos, wodorosty, Spirulina - z tymi wszystkimi nazwami spotykamy się na co dzień, łykając tabletkę, jedząc danie kuchni azjatyckiej lub polski deser, a nawet pielęgnując cerę lub lecząc rany. Tak więc zastosowania glonów rozciągają się między medycyną, farmacją, kosmetologią, aż do przemysłu spożywczego i nauk technicznych.

W książce przedstawiono ogólne informacje o algach, miejsca ich występowania, skład chemiczny oraz właściwości alg predestynujące je do zastosowań spożywczych, medycznych czy technicznych. Omówiono rodzaje współcześnie wytwarzanych biomateriałów alginianowych tj. włókna i nanowłókna, opatrunki aktywne, konstrukcje w inżynierii tkankowej i systemy kontrolowanego podawania leków. Makroalgi stosuje się także jako sorbenty metali ciężkich i źródło biopaliw, zaś do zastosowań specjalnych mikroalgi Spirulina produkuje się w tzw. farmach algowych.

Oddając do rąk Czytelnika książkę "Algi i alginiany - leczenie, zdrowie, uroda", chciałabym, aby niniejsza pozycja chociaż w części wypełniła lukę między ogólnie dostępnymi informacjami medialnymi, jak np. źródła internetowe i danymi specjalistycznymi mówiącymi głównie o alginianach.

Zastosowania glonów rozciągają się pomiędzy medycyną, farmacją, kosmetologią, aż do przemysłu spożywczego i nauk technicznych. Obecnie, tak samo intensywnie wykorzystywane są mikro i makroalgi, jak i produkty z nich pozyskiwane - alginiany.

Informacje zawarte w książce, w części są typowym przeglądem aktualnych zagadnień, będących przedmiotem bieżących badań na świecie i w Polsce, w znacznej części jednak, chodziło o przytoczenie, usystematyzowanie i uporządkowanie potocznych informacji rozproszonych. Wiele zagadnień przedstawiono w zarysie, odsyłając bardziej wymagającego Czytelnika do źródeł monograficznych.

Rozdziały wstępu, od 1 do 4, przedstawiają ogólne informacje o algach, w szczególności zaś podział glonów na brunatnice, krasnorosty i zielenice. Omówione są zagadnienia dotyczące miejsc ich występowania i składu chemicznego. Przedstawiono również właściwości alg predestynujące je do zastosowań w żywności, suplementach diet, farmaceutykach i kosmetykach.
Główne składniki polimerowe alg - alginiany oraz ich badania cząsteczkowe przedstawione zostały w rozdziale 5. Problematyka związana z alginianami wapnia i kwasem alginowym jest obecnie przedmiotem intensywnych badań przy użyciu nowoczesnych technik analitycznych. Metody magnetycznego rezonansu jądrowego NMR oraz spektroskopia w podczerwieni i ramanie znajdują praktyczne zastosowanie w wytwarzaniu biomateriałów.

W rozdziale 6 książki omówiono cztery rodzaje współcześnie wytwarzanych biomateriałów alginianowych: włókna i nanowłókna, opatrunki aktywne, konstrukcje stosowane w inżynierii tkankowej i systemy kontrolowanego dozowania leków. W nowoczesnych konstrukcjach biomateriałów wykorzystuje się kompatybilność tkankową alginianów oraz ich zdolność do biodegradacji.
Rozdział 7 omawia inne zastosowania alg: w ochronie środowiska jako biosorbenty metali ciężkich czy źródło biopaliw. Niezależnie od pozyskiwania naturalnych glonów morskich - makroalg, na świecie produkuje się także masowo w tzw. farmach algowych głównie mikroalgi Spirulina. W ostatnim 8 rozdziale przedstawiono przykłady produktów komercyjnych z alg, w tym leki, opatrunki, farmaceutyki, żywność, suplementy diet i kosmetyki. Mając świadomość interdyscyplinarności obszaru omawianych w książce zagadnień, nie roszczę sobie prawa do ich wyczerpującego omówienia, sądzę, jednak że na krajowym rynku wydawniczym brakuje opracowań, które ujmowałyby poruszaną tematykę całościowo.

Książka "Algi i alginiany - leczenie, zdrowie, uroda", jak sugeruje tytuł, nie jest podręcznikiem akademickim, dlatego mam nadzieję znajdzie Czytelnika, nie tylko wśród studentów kierunków przyrodniczych i technicznych, ale także w szerszym gronie odbiorców.

Autorka