Notes na 6 Tygodni nr 111

Katarzyna Przezwańskabez tytułu

2017

Praca powstała specjalnie dla NN6T

Katarzyna Przezwańska (ur. 1984)

W swoich pracach odnosi się do przyrody i architektury. Łączy oba te pola w dążeniu do poprawy jakości ludzkiego życia i próbach uczynienia sztuki użyteczną. Inspiruje ją zarówno architektura wernakularna, jak i klasycy XX wieku oraz fenomeny geologiczne i procesy wegetatywne roślin. Jest autorką interwencji architektonicznych, instalacji i obrazów, w których często wykorzystuje naturalne materiały: skały, minerały i rośliny. Brała udział w wielu wystawach w takich instytucjach sztuki jak Zamek Ujazdowski, Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Muzeum Narodowe w Warszawie czy Abteiberg Museum w Mönchengladbach. Jest reprezentowana przez Galerię Dawid Radziszewski, mieszka i pracuje w Warszawie.

katarzynaprzezwanska.tumblr.com

NN6T

NOTES NA 6 TYGODNI

nakład: 3 000 egz.

WYDAWCA

Fundacja Nowej Kultury Bęc Zmiana

www.beczmiana.pl

bec@beczmiana.pl

ADRES REDAKCJI

ul. Mokotowska 65/7, 00−533 Warszawa,

+48 22 827 64 62, +48 505 802 884

nn6t@beczmiana.pl

REDAKTORKA NACZELNA

Bogna Świątkowska, bogna@beczmiana.pl

REDAKTORKI DZIAŁU „ORIENTUJ SIĘ”

Ada Banaszak, ada@beczmiana.pl

Joanna Glinkowska, joanna@beczmiana.pl

REKLAMA I PATRONATY

Ela Petruk, ela@beczmiana.pl

REDAKCJA I KOREKTA

Justyna Chmielewska, justyna@beczmiana.pl

WERSJA ELEKTRONICZNA

Matylda Dobrowolska, matylda@beczmiana.pl

issuu.com/beczmiana

notesna6tygodni.pl

nn6t.pl

PRZYGOTOWANIE WYDANIA ELEKTRONICZNEGO

Michał Nakoneczny

88em.eu

BADANIA UCZESTNICTWA W KULTURZE

Jakub Supera, jakub@beczmiana.pl

PROJEKT / SKŁAD

LaszukK+S / HegmanK+S

Informacje i ilustracje w dziale „Orientuj się” pochodzą z materiałów prasowych promujących wydarzenia kulturalne. Drukujemy je dzięki uprzejmości artystów, kuratorów, galerii, instytucji oraz organizacji kulturalnych.

Kontakt z redakcją: nn6t@beczmiana.pl

PREZES ZARZĄDU

Bogna Świątkowska, bogna@beczmiana.pl

DEPARTAMENT PUBLIKACJI

Ada Banaszak, ada@beczmiana.pl

Justyna Chmielewska, justyna@beczmiana.pl

Matylda Dobrowolska, matylda@beczmiana.pl

Ela Petruk (członkini zarządu), ela@beczmiana.pl

DEPARTAMENT DYSTRYBUCJI

Paulina Pytel, paula@beczmiana.pl

zamówienia, kontakt z wydawcami i księgarniami:

+48 516 802 843

dystrybucja@beczmiana.pl

DEPARTAMENT KSIĘGARNI

Tomek Dobrowolski, tomek@beczmiana.pl

+48 22 625 51 24

Łukasz Bagiński, lukasz@beczmiana.pl

+48 22 629 21 85

BĘC KSIĘGARNIA INTERNETOWA

sklep.beczmiana.pl

BĘC SKLEP WIELOBRANŻOWY

Warszawa, ul. Mokotowska 65

pon.–pt. 11–19, sob. 12–18

+48 22 629 21 85

zamówienia@beczmiana.pl

ZNAK FNKBZ

Małgorzata Gurowska

NN6T teraz także na czytnikiwww.nn6t.plwww.beczmiana.pl/sklep

NN6T

nr 111 / MAJ-CZERWIEC 2017

AUTORZY

Ada Banaszak, Justyna Chmielewska, Helena Chmielewska-Szlajfer, Łukasz Drozda, Ewa Dyszlewicz, Maciej Frąckowiak, Joanna Glinkowska, Alek Hudzik, Simone De Iacobis, Iwona Kałuża, Jan Karow, Agnieszka Kowalska, Marek Krajewski, Marta Królak, Wojtek Kucharczyk, Małgorzata Kuciewicz, Kurzojady (Olga Wróbel, Wojciech Szot), Ewa Majewska, Andrzej Marzec, Antek Michnik, Agata Nowotny, Leszek Onak, Piotr Piotrowicz, Piotr Puldzian Płucienniczak, Aleksandra Przegalińska-Skierkowska, Stanisław Ruksza, Aga Sosnowska, Katarzyna Szymielewicz, Bogna Świątkowska, Andrzej Tobis, Jan Topolski, Kalina Zatorska, Jakub Zgierski

rss B0ys, N0B0dy, 2017#N0B0dy #suchy #mokry #nikt #zupełnie #tęcza #znanajakorainbow #wojownik #gasić #pragnienie #00 #nicto #pustostan #wolnepokoje #zawisło #wisi #butla +++ #nopalmoil #wyciąćszyszkę #resist[ globe emoji ] [ black fist emoji ] [ black dot emoji ] [ red dot emoji ] instagram.com/rss_b0ys

Viviane Sassen: Saint Louis, z cyklu Parasomnia.Materiały prasowe Fotofestiwalu. Czytaj więcej na s. 67

JUSTYNA CHMIELEWSKA DLA NN6T:

DIZAJN

#POLSKA

Gumowe łabędzie mieszkają w wielu polskich ogródkach, rzadko jednak osiągają tak imponujące rozmiary. Tego spotkałam w trasie, która wiodła do wsi Jeruzal (to miłe, móc powiedzieć: „Byłam na rowerze aż pod Jeruzalem”); oprócz pięknej nazwy znaleźć tam można malowany na błękitno i żółto sklep będący celem pielgrzymek z całego Mazowsza i nawet dalszych okolic, sądząc po numerach rejestracyjnych aut zaparkowanych na placyku przed kościołem. Zabawa polega na tym, by kupić w sklepie relatywnie tanie wino Mamrot i zrobić sobie na ławeczce selfie w pozie jak najbardziej zbliżonej do tych, jakie przybierają zwykle bohaterowie serialu „Ranczo”.

Fot. Justyna Chmielewska

Jarosław Kozakiewicz:Anarchitekton, 2013

ARCHITEKTURA I MIASTO

ZAWRÓT GŁOWY

EkspozycjaZawrót głowy zaprezentuje najnowsze prace Jarosława Kozakiewicza – artysty, który pracując na pograniczu rzeźby, nauki i architektury, bada związki ludzkiego ciała z otaczającą je przestrzenią. Na scenie międzynarodowej znany jest przede wszystkim z utopijnych i krytycznych projektów architektonicznych. W 2007 roku powstał Projekt Mars, masywna forma rzeźbiarska zlokalizowana w miejscu dawnej kopalni węgla brunatnego obok jeziora Baerwalde. Pracy utworzonej z usypanych wałów ziemnych artysta nadał formę gigantycznego ludzkiego ucha. Wśród nowych prac przygotowanych specjalnie na wystawę znajdzie się rzeźba zatytułowana Siedlisko – niewielki budynek skonstruowany we wnętrzu Zachęty. Zaprezentowane zostaną również rysunki kosmologiczne tworzone przez artystę przez cały okres trwania jego kariery, ale nigdy wcześniej niewystawiane, a także praca wideo Bezdomny umysł – portret wewnętrznego świata bezdomnego mężczyzny mieszkającego na peryferiach Warszawy.

9.05 – 6.08

Warszawa, Zachęta,pl. Małachowskiego 3

zacheta.art.pl

Claes Oldenburg, Coosje van Bruggen: Giant Pool Balls (1977), Münster.Fot. Rüdiger Wölk, źródło: Wikipedia

ARCHITEKTURA I MIASTO

PROJEKT: RZEŹBA

Skulptur Projekte to wystawa rzeźb w przestrzeni publicznej, odbywająca się co dziesięć lat od 1977 roku. Podczas startującej w czerwcu czwartej edycji zaprezentowane zostaną prace między innymi Arama Bartholla, Jeremy’ego Dellera, Emeki Ogboh czy Thomasa Schüttego, a wykłady wygłoszą Hito Steyerl i Claire Bishop. Głównym celem przedsięwzięcia jest zwrócenie uwagi na znaczenie heterogeniczności przestrzeni publicznej dla budowania społeczno-kulturowej koegzystencji. Organizatorzy podkreślają, że przestrzenie miejskie nie mogą być podporządkowane interesom ekonomicznym. Podczas tegorocznej edycji specjalnie powołany zespół edukatorów artystycznych będzie oprowadzał po wystawie, co stanie się również okazją do dyskusji – nie tylko po niemiecku, ale także po arabsku, rosyjsku, kurdyjsku, persku, w języku dari i migowym. Wstęp na wszystkie wydarzenia jest bezpłatny.

10.06 – 1.10

Münster

skulptur-projekte.de

Karolina Grzywnowicz: kolaż promujący projekt Grün | Zielony

ARCHITEKTURA I MIASTO

PRZYRODA JAKO POMNIK

Grün | Zielony to tworzony przez Karolinę Grzywnowicz wirtualny katalog roślin, które w jakiś sposób budują tożsamość miasta, przywołują opowieści i przypominają historię Wrocławia i wrocławian. Zgromadzone w katalogu „osobiste pomniki przyrody” dla niewtajemniczonego oka są neutralną miejską zielenią – o nadaniu tego tytułu decyduje bowiem nie imponujący wygląd, wiek czy obwód pnia, ale związane z danym okazem osobiste wspomnienia albo rodzinne anegdoty. Artystka podkreśla, że rośliny często stanowią tło dla ważnych indywidualnych i zbiorowych wydarzeń, lecz w odróżnieniu od architektury, pomników czy inskrypcji na murach łatwo adaptują się do nowych warunków – co w przypadku burzliwej historii Wrocławia wydaje się niezwykle cenną umiejętnością. Na stronie internetowej projektu każdy chętny może zamieścić swoją opowieść związaną z jednym z wrocławskich drzew, tych nadal rosnących i tych już nieistniejących. Działanie jest częścią Eco Expanded City – projektu Centrum Sztuki WRO.

Wrocław

grun.wrocenter.pl

Audytorium Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego projektu Krystyny i Mariana Barskich. Fot. Małgorzata Kujda

ARCHITEKTURA I MIASTO

ROZWARSTWIENIE

Przegląd Sztuki SURVIVAL to przedsięwzięcie artystyczne realizowane w przestrzeni publicznej, poza instytucjami wystawienniczymi. Tegoroczna edycja odbędzie się w modernistycznym gmachu dawnego audytorium Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego projektu Krystyny i Mariana Barskich, nieczynnym od 2007 roku. Hasłem przeglądu będzie „rozwarstwienie” – termin używany w badaniach historyczno-sztucznych na określenie jednego z etapów tworzenia studium budynku. Jak sama nazwa wskazuje, polega ono na rozpoznaniu funkcji poszczególnych pomieszczeń, ustaleniu technik, technologii i konstrukcji budowlanych charakterystycznych dla wybranych epok oraz na wskazaniu etapów powstawania obiektu. Propozycją kuratorów 15. edycji SURVIVALU – Michała Bieńka, Anny Kołodziejczyk i Anny Stec – jest zapożyczenie tej praktyki badawczej w celu przeprowadzenia studium rozwarstwienia miasta. W tym ujęciu kolejne warstwy miejskiej tkanki mają stać się przyczynkiem do rozważań na temat przemian zachodzących w sferze społecznej, gospodarczej i kulturowej Wrocławia w ciągu minionych lat i stuleci. Projekty pokazywane w ramach przeglądu zostaną wyłonione na drodze open call.

23–27.06

Wrocław,ul. Fryderyka Joliot-Curie 14

survival.art.pl

SZTUKA I ŻYCIE

PAMIĘĆ WODY

Niemal wszyscy mieszkańcy dzisiejszej Bośni noszą w sobie wspomnienie wojny trwającej w latach 1992–1995. „Skażenie”, jakie pozostawił po sobie ten konflikt, obecne jest nie tylko w ludzkich umysłach, ale również w krajobrazie. Wysiłki, aby wymazać ten krwawy czas z pamięci, obejmują nie tylko przepisywanie historii kraju, ale również reorganizację przestrzeni. Miejsca, w których jeszcze niedawno dopuszczano się najgorszych okrucieństw, dziś są odnawiane i stają się budynkami użyteczności publicznej: urzędami, szkołami, przychodniami. W ramach projektu Makeshift fotograf Paweł Starzec dokumentuje zmiany zachodzące na terenie byłej Jugosławii, ukazując proces formowania nowej zbiorowej świadomości. Jego wystawa Pamięć wody zainauguruje działalność galerii Miejsce przy Miejscu w nowej siedzibie.

25.05 – 7.07

Wrocław, Miejsce przy Miejscu,

pl. Strzelecki 14

pawelstarzec.com

SZTUKA I ŻYCIE

PORADNIK DLA DRZEW

Poradnik dla drzew, przygotowany przez Andrzeja Tobisa, jest jego spontaniczną, wywołaną poczuciem bezsilności reakcją na tragiczne skutki wprowadzenia w życie Lex Szyszko. Poradnik, opublikowany na Facebooku i Instagramie, to kompilacja tych prac z cyklu A–Z (Gabloty edukacyjne), których bohaterami są drzewa. Jak mówi autor: „Po przeanalizowaniu zgromadzonego materiału doszedłem wniosku, że w Polsce może się czuć bezpiecznie jedynie Dąb Papieski. Los wszystkich pozostałych drzew jest niepewny, żadne z nich nie zna dnia ani godziny, każde może poczuć na swej korze chłód piły. Drzew nie postrzega się teraz jako dobra wspólnego. Drzewa to obecnie przeszkoda w inwestycji lub kilka metrów sześciennych drewna o określonej cenie. Nikt mi nie wmówi, że problem masowej wycinki to wykreowana przez media histeria. Jeżdżę po Polsce w ramach pracy nad cyklem A–Z i na własne oczy widzę skalę zjawiska. Mam wrażenie, że niektórzy rodacy wpadli w amok – rżną dla samej satysfakcji rżnięcia”. Wybrane ilustracje haseł ze słownika Bildwörterbuch Deutsch und Polnisch, wydanego w 1954 roku w NRD, zostały przez Tobisa opatrzone radami i przestrogami skierowanymi bezpośrednio do zagrożonych przedstawicieli polskiej flory.

aztobis.pl

facebook.com/Andrzej-Tobis

instagram.com/andrzej.tobis

Stań się filarem grupy badawczejPróba wytrzymałości z cyklu A-Z (Gabloty edukacyjne)

Bądź ostrożny jeśli ktoś proponuje ci wejście w skład ciekawego zespołuSkład drzewa ciętego z cyklu A-Z (Gabloty edukacyjne)

Bądź filarem, nie bądź deskąFotel klubowy z cyklu A-Z (Gabloty edukacyjne)

Bądź ostrożny jeśli ktoś proponuje, że uwieczni cię słowemDrewno z cyklu A-Z (Gabloty edukacyjne)

Andrzej Tobis:Poradnik dla drzew. Sposoby na przetrwanie (w Polsce)

Stań się stacją drogi krzyżowejZdjęcie plenerowe z cyklu A-Z (Gabloty edukacyjne)

ARCHITEKTURA I MIASTO

ŚMIECIOWY KAPITALIZM

Uwaga: nadciągają wiosenne hity wydawnictwa Bęc Zmiana! Śmieciowa przestrzeń (współwydawca: Centrum Architektury) to wybór tekstów Rema Koolhaasa – od lat 70. do naszych czasów. Znalazły się w nim przełomowe eseje architekta, takie jak Bigness, Miasto generyczne czy tytułowa Śmieciowa przestrzeń, a także zapisy wykładów oraz wywiad z autorem. Koolhaas nie boi się stawiać odważnych pytań o miejsce architektury w zglobalizowanej rzeczywistości, o świat poddawany ekspresowej urbanizacji i przesycony obrazami. Kontrowersyjnych tez nie unika również Kacper Pobłocki, autor książki Kapitalizm. Historia krótkiego trwania – opowieści o tym, jak praca, przestrzeń i pieniądz stały się filarami systemu, który na naszych oczach przechodzi do historii. To epokowe wydarzenie jest dla autora okazją do ponownego postawienia szeregu fundamentalnych pytań. Czy Zachód wynalazł, czy jedynie przywłaszczył sobie nowoczesność, demokrację i miejskość? Czy kapitalizm jest tak stary jak ludzkość? W którym momencie ludzie zamieszkujący tereny współczesnej Polski wkroczyli w nurt globalnych dziejów? Obie książki będą miały premierę na Warszawskich Targach Książki. Zapraszamy na stoisko Bęc Zmiany (nr 4/D1)!

18–21.05

Warszawa, PGE Narodowy, al. Poniatowskiego 1, stoisko 4/D1

targi-ksiazki.waw.pl

beczmiana.pl

DIZAJN

DLA SIEBIE I INNYCH

Make me!, organizowany w ramach Łódź Design Festival, to obecnie jeden z najpoważniejszych międzynarodowych konkursów dla projektantów młodego pokolenia. Adresowany jest nie tylko do profesjonalistów, ale również do studentów kierunków artystycznych i projektowych, których do twórczego działania motywuje impuls wywołany dostrzeżeniem potrzeby lub problemu. W tym roku twórca zwycięskiego projektu, wybrany przez jury w składzie: Agnieszka Jacobson-Cielecka, Czesława Frejlich, Jacek Ryń, Agata Kulik-Pomorska i Jacek Pomorski (MALAFOR) oraz Michał Piernikowski, otrzyma nagrodę pieniężną w wysokości 20 tysięcy złotych. W zeszłym roku laureatem został Jan Pfeifer za projekt instrumentu miejskiego – barierki, która spełnia wszystkie funkcje ochronne, a jednocześnie za pomocą dotyku można na niej grać melodie.

Zgłoszenia do 1.07

makeme.lodzdesign.com

DIZAJN

CAPITALICS

Z pasji do dobrej typografii grupa literników postanowiła połączyć siły i stworzyć autorską bibliotekę krojów pisma. Z inicjatywy Michała Jarocińskiego, Ludki Niezgody, Mateusza Machalskiego i Macieja Włoczewskiego powstało Capitalics Warsaw Type Foundry – nazwą nawiązujące i do stolicy, i do typografii (kapitalik to termin typograficzny), i do tradycji drukarstwa, czasów, kiedy litery odlewało się w formie czcionek ze stopu ołowiu (67 procent), antymonu (28 procent) i cyny (5 procent). „Rosnące oczekiwania projektantów i stale rozwijający się rynek graficzny wymagają specjalnego podejścia. Nasza oferta kierowana jest do świadomych twórców poszukujących oryginalnych i zaawansowanych technicznie fontów” – tłumaczą. Twórcy Capitalics WTF mają nadzieję, że legalne wykorzystanie krojów pisma kupionych u projektantów będzie rosło, zwłaszcza w branży reklamowej. Dla czytelników NN6T przygotowali kupon uprawniający do zniżki na pierwsze zakupy.

capitalics.wtf

DIZAJN

ŚLAD CZŁOWIEKA

Ten porcelanowy serwis nie jest na sprzedaż. Nosi nazwę Ślad człowieka i jest – estetycznie intrygującym – produktem ubocznym projektu badawczego, w którym antropologia łączy się z działaniem artystycznym, a to z kolei z krytycznym podejściem do procesu projektowego i wytwórczego. Pod nazwą Ludzie z fabryki porcelany antropolożka Ewa Klekot i ceramik Arkadiusz Szwed realizują projekt badawczy, którego tematem wiodącym jest wartość ludzkiej pracy i społeczne konstruowanie tej wartości. Naczynia zostały wyprodukowane w jednej z najstarszych fabryk ceramicznych w Polsce – zakład w Ćmielowie powstał w roku 1790, a od roku 1838 wyrabia się w nim porcelanę. Obecnie jest własnością spółki Polskie Fabryki Porcelany Ćmielów i Chodzież S.A. Niewidzialny dotyk pracowników, bez których pracy nie powstałyby porcelanowe naczynia, dzięki niewielkiej ingerencji badaczy zmienia się w widzialny ornament – podczas ostatniego etapu produkcji pracownicy mają na dłoniach rękawiczki zanurzone w kobalcie. Ślady pozostają niewidoczne aż do ostatniego stadium produkcji, kiedy obróbka termiczna ukazuje je na talerzach, filiżankach i dzbankach. Organiczny, nieregularny charakter ornamentu wprowadza zakłócenie, ale i czułą estetyzację przedmiotu. Chociaż proces badawczy nie został jeszcze zakończony, serwis już zdobywa międzynarodowe uznanie – prezentowany był podczas dni designu w Reykjaviku. Projekt finansowany jest z grantu przyznanego przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego w ramach Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki.

Fot. Arkadiusz Szwed

ARCHITEKTURA I MIASTO

ZAJĘCIE

Tematem 5. Biennale OUT OF STH będzie „Zajęcie”, rozumiane zarówno jako sposób spędzania wolnego czasu („Znajdź sobie jakieś zajęcie!”), jak i zaopiekowanie się przestrzenią, znalezienie sobie miejsca. Wśród artystów i aktywistów, którzy w ramach festiwalu zrealizują prace w przestrzeni publicznej Wrocławia, znaleźli się między innymi: Karolina Balcer, Karolina Freino, Dominika Łabądź i Joanna Synowiec, Grzegorz Łoznikow, Paraperformans (Dominika Borkowska i Kamila Wolszczak), Projektor (Paweł Borkowski i Joanna Jopkiewicz), Stowarzyszenie Akcja Miasto oraz Warstwy (Adam Martyniak, Michał Mejnartowicz i Karolina Włodek). Ambicją organizatorów jest stworzenie nie tyle kuratorskiego pokazu, ile możliwie szerokiego kongresu sił miejskich, który będzie owocem długo budowanych znajomości i przenikania się środowisk, tak niegdyś typowego dla wrocławskiej kontrkultury.

18.05 – 23.07

Wrocław

facebook.com/OutOfSth

SZTUKA I ŻYCIE

JEŻELI MOŻESZ,

PIJ WODĘ

Choć dostęp do wody pitnej jest warunkiem życia na Ziemi, tylko jedno państwo w Unii Europejskiej – Słowenia – w swojej konstytucji określa wodę jako prawo człowieka i dobro wspólne. Właściwościom tego życiodajnego, choć coraz trudniej dostępnego związku chemicznego (ponad miliard ludzi na świecie cierpi dziś z powodu braku dostępu do czystej wody) poświęcona jest wystawa Renaty Motyki All of your problems ever are because you’re not drinking enough water. W jej ramach przestrzeń galerii Henryk „zamieni się w sanatorium, a wizyta w nim złagodzi Wasze stany stresowe i nadmierną pobudliwość”. Polecamy wszystkim, którzy mają ciepłą wodę w kranie.

do 14.05

Kraków, Henryk, ul. Wrzesińska 4/1

henrykgallery.com

Renata Motyka: obrazy z cyklu Sanatorium

SZTUKA I ŻYCIE

PARLAMENT CIAŁ

Przegląd sztuki współczesnej documenta w tym roku zmienił formułę. Do tradycyjnej lokacji w Kassel dołączyła nowa – Ateny, a „studniowa wystawa” tym razem potrwa ponad 160 dni. W programie greckiej odsłony festiwalu, oprócz wystaw w czterech głównych ateńskich instytucjach (EMST, Athens Conservatoire, Muzeum Benaki i ASFA), znalazły się liczne działania w przestrzeni miejskiej, a także cotygodniowe emisje filmów w publicznej greckiej telewizji oraz audycje radia Every Time A Ear di Soun łączącego osiem stacji z całego świata (między innymi z Kolumbii, RPA i Libii). Szczególnie wart uwagi jest twór nazwany Parlamentem Ciał – struktura inspirowana eksperymentami pedagogicznymi, praktykami samoorganizacji i kooperacji. W jego skład wchodzą liczne grupy prowadzące eksperymenty w zakresie ekonomii (Społeczność Kooperatywnej Ekonomii), polityki (Bezpaństwowa Społeczność Politycznych Innych), sfery mentalnej (Społeczność Noosferyczna) czy działań interdyscyplinarnych (Społeczność Przyjaciół Ulisesa Carrióna). Wydarzenia, instalacje i wystawy, rozproszone w przestrzeni Aten i okolicznych miejscowości, tworzą nową topografię miasta. W tej niełatwej do ogarnięcia przestrzeni sztuki żadne działania ani prace nie wyróżniają się jako te najistotniejsze. Jest jednak kilka „momentów”, których nie można przeoczyć. Mocne wrażenia wywołują działania i instalacje w przestrzeni publicznej, usytuowane w pobliżu starożytnych obiektów, na przykład performance duetu Prinz Gholam na Agorze Ateńskiej, akcja Ibrahima Mahamy polegająca na zszywaniu pustych worków jutowych służących do eksportu towarów czy poruszająca marmurowa rzeźba przedstawiająca namiot – Biinjiya’iing Onji Rebekki Belmore. Wśród filmów prezentowanych na documenta znalazła się nowa praca Artura Żmijewskiego Glimpse zrealizowana między innymi w obozie dla uchodźców w Calais oraz film somniloquies Vérény Paravel i Luciena Castainga-Taylora będący portretem Diona McGregora, który słynął z tego, że mówił przez sen. Nie zabrakło także długofalowych projektów społecznych – Rick Lowe stworzył otwarty warsztat pracy twórczej przy placu Victoria, próbując zainicjować dialog między stałymi mieszkańcami i właścicielami lokalnych biznesów a grupami uchodźców i migrantów, którzy niedawno osiedlili się w tej dzielnicy. Na uwagę zasługuje także wystawa w EMST, gdzie przedstawiane są między innymi prace zmarłego niedawno Beau Dicka. Do tej pory nie zdradzono szczegółowego programu odsłony w Kassel, wiadomo tylko, że wezmą w niej udział ci sami artyści.

8.04 – 16.07, Ateny

10.06 – 17.09, Kassel

documenta14.de

Artur Żmijewski: Glimpse, 2016–2017.Dzięki uprzejmości artysty oraz Fundacji Galerii Foksal

SZTUKA I ŻYCIE

NIECH ŻYJE SZTUKA!

Kuratorka 57. Biennale Sztuki w Wenecji Christine Macel – na co dzień dyrektorka programowa paryskiego Centre Pompidou – zapowiada, że tegoroczna impreza pod hasłem „Viva Arte Viva” będzie fetą na cześć sztuki i artystów. Macel pragnie w ten sposób podkreślić niezwykłą rolę twórców w kształtowaniu współczesnej debaty oraz humanistyczny rys sztuki, która dziś jest „najważniejszym polem do refleksji, osobistej ekspresji, wolności i stawiania pytań fundamentalnych dla ludzkości”. Wystawa główna, prezentująca prace 120 artystów z całego świata, podzielona będzie na 9 części, poświęconych między innymi dobrom wspólnym, Ziemi, radości i lękom oraz szamanizmowi. W pawilonie polskim, którego kuratorką jest Barbara Piwowarska, pokazana zostanie praca Sharon Lockhart Mały przegląd. Amerykańska artystka poruszy temat dorastania i końca dzieciństwa, realizując film z udziałem uczennic młodzieżowych ośrodków socjoterapii w Polsce.

13.05 – 26.11

Wenecja

labiennale.org

SZTUKA I ŻYCIE

SYSTEMY ROBOCZE

„Draft Systems” („Systemy robocze”) – hasło 17. Międzynarodowego Biennale Sztuki Mediów WRO – odnosi się do zmienności, złożoności i niestabilności systemów porządkujących świat. Program biennale będzie obfitował w wystawy, pokazy, spotkania, performansy i koncerty. Warto zwrócić uwagę na pierwszą w Polsce prezentację projektu Suzanne Treister HFT The Gardener. Artystka za pomocą różnych środków wyrazu snuje wielowątkową opowieść o fikcyjnym maklerze Hillelu Fischerze Traumbergu, który pewnego dnia podczas obserwacji kursów giełdowych doznaje halucynacji. W swojej pracy Treister odwołuje się do zaawansowanych technik bankowych i rynkowych algorytmów, a także do szamańskich rytuałów, hebrajskiej numerologii i żydowskiej egzegezy, tworząc zaskakujące połączenia pomiędzy światowym kapitalizmem a ezoteryką. Biennale WRO to również platforma prezentacji eksperymentalnych działań polskich artystów. Paweł Janicki przedstawi projekt, w ramach którego bada artystyczne możliwości stosowania odwrotnej notacji polskiej – specyficznego zapisu wyrażeń arytmetycznych, polegającego na podawaniu najpierw argumentów, a potem operatorów (czyli np. zapis działania „2 + 3” w ONP wygląda tak: „2 3 +”).

17–21.05

Wrocław

wro2017.wrocenter.pl

Suzanne Treister: diagram Technology Hardware, Equipment, Telecommunications, Software and Computer Services Companies make up 66 of the top FT Global 500 Companies, z cyklu HFT The Gardener

SZTUKA I ŻYCIE

WARSZAWA–ZAKOPANE

Podążając śladami twórców, którzy z powodu swojej profesji, pasji lub upodobań towarzyskich krążyli lub krążą pomiędzy dwiema polskimi stolicami: polityczną i zimową, wystawa Relacja Warszawa–Zakopane opowie o silnej kulturotwórczej więzi łączącej te dwa miasta. W ramach ekspozycji zaprezentowane zostaną między innymi obrazy Zofii Stryjeńskiej, zielnik mchów tatrzańskich Tytusa Chałubińskiego, rysunki Witkacego, rzeźby szkoły zakopiańskiej, tkaniny i zabawki projektowane przez uczniów Antoniego Kenara, odważne modernistyczne projekty schroniska nad Morskim Okiem, kolaże Jana Dziaczkowskiego oraz nowe prace Zbigniewa Rogalskiego i Igora Omuleckiego. Wystawę otworzy fragment Panoramy Tatr – olbrzymiej kompozycji prezentowanej od 1896 roku w specjalnie zbudowanej rotundzie na warszawskich Dynasach. Zgodnie z dziewiętnastowieczną modą na panoramy przedłużeniem obrazu była iluzjonistyczna scenografia – aby wybudować sztuczne góry, do stolicy sprowadzono koleją kilka ton tatrzańskiego granitu. Jako że Panorama Tatr w swoim oryginalnym kształcie już nie istnieje, prezentacja w rotundzie pałacu w Królikarni będzie jej wielkim powrotem na salony.

do 6.08

Warszawa, Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego w Królikarni, ul. Puławska 113a

krolikarnia.mnw.art.pl

Jan Dziaczkowski: bez tytułu, z cyklu Góry dla Warszawy, 2009, kolaż, w ramach cyklu Ekspektatywa, Fundacja Bęc Zmiana, z kolekcji Grzegorza Piątka

SZTUKA I ŻYCIE

RYBIE OKO

Bałtycka Galeria Sztuki Współczesnej w Słupsku już po raz dziewiąty zaprasza artystów poniżej 35. roku życia do udziału w Biennale Sztuki Młodych „Rybie Oko”. Do konkursu stanąć mogą zarówno artyści profesjonalni, jak i dyplomanci studiów licencjackich oraz magisterskich wszystkich kierunków artystycznych uczelni wyższych w Polsce. Nagrodę główną – 25 tysięcy złotych oraz miesięczną rezydencję w Centrum Aktywności Twórczej w Ustce – przyzna jury w składzie: Sebastian Cichocki, Adam Mazur, Piotr Stasiowski oraz przedstawiciele organizatora Edyta Wolska i Roman Lewandowski.

Zgłoszenia do 20.06

bgsw.pl

SZTUKA I ŻYCIE

PODRÓŻ NAD WISŁĘ

Prace finalistów 16. edycji konkursu Artystyczna Podróż Hestii, których lista zostanie ogłoszona 28 kwietnia, tradycyjnie będzie można oglądać w Muzeum Sztuki Nowoczesnej – w tym roku w jego nowej tymczasowej siedzibie nad Wisłą. Otwarcie wystawy będzie połączone z galą, podczas której poznamy nazwiska laureatów i dowiemy się, który ze studentów biorących udział w konkursie pojedzie na miesięczną rezydencję do Nowego Jorku.

27.06 – 7.07

Warszawa, Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Wybrzeże Kościuszkowskie 22

artystycznapodrozhestii.pl

SZTUKA I ŻYCIE

SOCJOLOGIA SZTUKI

Bezpośrednim impulsem do organizacji konferencji Sztuka jako przedmiot refleksji nauk społecznych – od inspiracji teoretycznych do badań empirycznych było powołanie w maju 2016 roku Sekcji Socjologii Sztuki w ramach Polskiego Towarzystwa Socjologicznego. Uczestnicy wydarzenia, dedykowanego zarówno badaczom, jaki i praktykom kultury, wezmą udział w wykładach dotyczących zagadnień związanych z edukacją artystyczną, rolą sztuki w życiu codziennym, społecznym zaangażowaniem twórców, wpływem nowych mediów na sztukę oraz ekonomicznymi uwarunkowaniami bycia artystą. Będzie to pierwsza z cyklu konferencji pod wspólnym tytułem Socjologia sztuki w Polsce: szkoły, paradygmaty, kierunki badań.

12–13.06

Warszawa, Auditorium Maximum UKSW, ul. Wóycickiego 1/3

pts.org.pl

SZTUKA I ŻYCIE

SKLEP INDYJSKI

Przygotowana przez Maxa Cegielskiego i Janka Simona wystawa Polish India Shop przedstawia i analizuje polityczne, ekonomiczne i kulturowe związki łączące PRL i Indie. Na wystawie zostaną zaprezentowane historyczne obiekty, zdjęcia, archiwalne i nowe nagrania wideo, książki, czasopisma oraz karykatury problematyzujące temat tych relacji oraz ich wpływu na kształt polskiego kapitalizmu po przemianach ustrojowych. Oficjalna przyjaźń pomiędzy „najweselszym barakiem w obozie komunistycznym” a krajem globalnych peryferii zaowocowała bowiem nie tylko wymianą myśli – pod egidą Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Indyjskiej skutecznie przemycano za żelazną kurtynę także idee spod znaku New Age – ale również, a może przede wszystkim, rozwojem nieoficjalnych kanałów wymiany towarów. Co więcej, wedle autorskiej interpretacji kuratorów ekspozycji owe relacje na linii wschodni Zachód – zachodni Wschód miały kluczowe znaczenie dla kształtu polskiego kapitalizmu po 1989 roku.

14.06 – 10.09

Warszawa, Muzeum Sztuki Nowoczesnej, ul. Pańska 3

artmuseum.pl

Hotel Prince Polonia,Pahargandż, New Delhi.Dzięki uprzejmości kuratorów wystawy

Maurycy Gomulicki, z serii Nightflight to Venus, 2016, metallic lambda, dibond, pleksi, 20 x 80 cm.Dzięki uprzejmości artysty i galerii LETO

SZTUKA I ŻYCIE

NOCNY LOT

Działalność galerii LETO pod nowym adresem zainauguruje prezentacja prac Maurycego Gomulickiego z cyklu Nightflight to Venus. „To wysoce skondensowany fotoreportaż z łóżka oświetlonego ultrafioletowym światłem, skupiony na formie będącej wehikułem koloru, który dla autora jest jednym z fundamentalnych elementów przeżywania rozkoszy” – pisała o cyklu Agnieszka Szewczyk na łamach czasopisma „Widok”, porównując przedstawiające kobiece ciało prace Gomulickiego do zdjęć podmorskiej fauny: „połyskujących pajęczych oczu, falujących niczym falbany ukwiałów czy neonowych wypustek jadowitych zapewne ślimaków”.

6.05 – 17.06

Warszawa, LETO, ul. Dzielna 5

leto.pl

SZTUKA I ŻYCIE

JEST TAK, JAK SIĘPAŃSTWU WYDAJE

Jest tak, jak się Państwu wydaje to wystawa o nieprzystawalności naszych wyobrażeń na temat rzeczywistości do niej samej. Używając jednego z najbardziej nieprecyzyjnych narzędzi komunikacji, jakim jest sztuka, z tym zagadnieniem zmierzą się Iza Tarasewicz, Alicja Bielawska, Piotr Łakomy, Gizela Mickiewicz, Wojciech Bąkowski, Witek Orski, Diana Lelonek, Piotr Bosacki, Paweł Bownik i Janek Simon. Na wystawie nie zabraknie eksperymentów na pograniczu nauki i plastyki, analiz wzruszeń i rozdrażnień oraz eksploracji codzienności w poszukiwaniu niesamowitości.

9.06 – 17.08

Białystok, Arsenał,ul. Mickiewicza 2

galeria-arsenal.pl

SZTUKA I ŻYCIE

CHWAŁA SUPERMANOM

Co łączy zombie z partiami socjaldemokratycznymi? Za jaką cenę geje kupili sobie akceptację? Co ma wspólnego Ragnar Lodbrok z Donaldem Trumpem? Dlaczego boimy się Mariusza Trynkiewicza? Czemu polskich żołnierzy w Afganistanie tak bardzo zajmuje kwestia aborcji? Ile wspólnego mają Cichociemni z Johnem Rambo? Jaką lekcję historii naprawdę przerabiamy, płacąc w sklepie za bułki? I co na to Batman? Te i inne pytania dotyczące związków popkulturowych fantazji z ideologią zadaje Przemysław Witkowski w swojej najnowszej książce Chwała Supermanom. Pozornie bezideowe programy rozrywkowe czy seriale okazują się bogatym złożem politycznych konceptów i struktur oraz ważną, sprawnie działającą częścią sieci aparatów, dzięki którym władza może reprodukować się w postaci przekonującej dla widzów opowieści o sobie samej.

Premiera: 26.04

monde-diplomatique.pl

Anna Orłowska, z cyklu Sunday Night Drama

FOTO I WIDEO

PODRÓŻ SENTYMENTALNA

W ramach wystawySunday Night Drama Anna Orłowska zastanawia się nad naturą sentymentu, analizując własną słabość do kostiumowych seriali z Wysp Brytyjskich, XIX-wiecznej literatury oraz filmów w stylu Gosford Park Roberta Altmana. Obiektem jej zainteresowania są jednak nie angielskie, lecz polskie zamki, które od kilku lat regularnie odwiedza i fotografuje. Ukryte elementy zamkowej i pałacowej architektury: klatki schodowe dla służby, korytarze i pomieszczenia kuchenne, będące negatywem prezentowanych dziś z dumą bogatych sal ekspozycyjnych, stają się przyczynkiem do rozważań nad dawnym i współczesnym stylem życia. Kolejną po Sunday Night Drama ekspozycją w Pekao Project Room będzie wystawa duetu Bracia (Aga Klepacka i Maciek Chorąży) pod kuratorską opieką Michała Grzegorzka.

do 28.05

Warszawa, CSW Zamek Ujazdowski, Pekao Project Room, ul. Jazdów 3

u-jazdowski.pl

EWA DYSZLEWICZ DLA NN6T:

FOTO I WIDEO

NIE PRZYGRYZAJ WARG

Jedną z nowości w jubileuszowym programie Miesiąca Fotografii (to już piętnaście lat!) jest odświeżona formuła poświęconej debiutantom sekcji Show Off. W tym roku, zamiast działań w podgrupach, grono kuratorskie (Krzysztof Pijarski, Szymon Rogiński, Katarzyna Sagatowska i Salvatore Vitale) zdecydowało się pójść o krok dalej, wypracowując wspólną koncepcję wystawy. Nie przygryzaj warg. Masz już krew na ustach to prezentacja prac, które – mimo różnorodnej tematyki – łączy pewien podskórny niepokój związany z percepcją codzienności. Osiem zwycięskich projektów wybrano spośród aż 619 zgłoszeń. Ich międzynarodowa proweniencja świadczy o rosnącej randze konkursu, który ma szansę otworzyć zupełnie nowy rozdział w swojej historii. (ED)

19.05 – 18.06

Kraków

photomonth.com

Lucie Khahoutian, z cyklu Z całą tą ciemnością wokół nie czuję się tak samotnie

FOTO I WIDEO

RELACJE

Związki Warszawy z fotografią dotychczas bywały raczej przelotne lub żadne, co wydaje się paradoksalne, skoro to właśnie tu żyje i pracuje większość artystów i kuratorów związanych z tym medium. Kolejne festiwale i galerie upadają, a instytucje z rzadka decydują się dźwignąć temat. Potrzeba jednak istnieje, o czym świadczy rozwijająca się od kilku lat inicjatywa Moniki Szewczyk-Witek i Katarzyny Sagatowskiej Wszyscy Jesteśmy Fotografami – cykl spotkań upowszechniający zagadnienia związane z fotografią dokumentalną i artystyczną z perspektywy zarówno praktycznej, jak i teoretycznej. Jego wiosenna odsłona koncentruje się na różnych typach relacji, jakie zawiązują się między osobami stojącymi po obu stronach obiektywu. Wśród zaproszonych gości znaleźli się między innymi Jacek Dehnel – literat i miłośnik starych zdjęć, które opisuje i udostępnia na stronie awers-rewers.pl, Zbigniew Libera, artysta często wykorzystujący performatywny charakter tego medium, czy Martin Kollar, jedna z najjaśniej świecących gwiazd współczesnego dokumentu. Warto na bieżąco śledzić stronę projektu, gdyż w jego ramach planowane są również inne działania, na przykład letnie kino plenerowe. (ED)

wszyscyjestesmyfotografami.pl

FOTO I WIDEO

ODMOWA

Kwestie polityczne – szczególnie dotyczące obecnej sytuacji w Polsce – dotychczas nie cieszyły się specjalnym zainteresowaniem ze strony rodzimych fotografów. Dlatego absolutnym must see powinna być indywidualna wystawa Rafała Milacha Odmowa. Jej tematyka krąży wokół zagadnień związanych z technikami manipulacji w państwie kontroli, ze szczególnym uwzględnieniem bloku wschodniego. Obok nowych prac (jak cykl Rekonstrukcja podejmujący wątek pamięci o katastrofie smoleńskiej) pojawią się fotografie z serii Winners, znane widzom z książki fotograficznej pod takim samym tytułem, ale po raz pierwszy eksponowane w przestrzeni galerii. (ED)

12.05 – 18.06

Łódź, Atlas Sztuki,ul. Piotrkowska 114/116

atlassztuki.pl

Rafał Milach, z cyklu Odmowa

Martin Kollar, z cyklu Provisional Arrangement

FOTO I WIDEO

DASZ WIARĘ?

Tematem przewodnim tegorocznej edycji Fotofestiwalu pod hasłem „Dasz wiarę?” będą wymyślone światy, fałszywe biografie i równoległe rzeczywistości. W ramach wystawy głównej zaprezentowane zostaną między innymi prace mistrza artystycznej mistyfikacji Joana Fontcuberty, fotografie tropiciela absurdów Martina Kollara, a także surrealistyczne interwencje w pejzaż, czyli instalacje Noémie Goudal. Aby zupełnie nie odlecieć i chociaż opuszkami palców pozostawać w kontakcie z ziemią, organizatorzy festiwalu zaprosili również fotoreporterów i dokumentalistów z agencji NOOR, która w tym roku świętuje swoje dziesięciolecie. Warto wybrać się również na wystawę prac finalistów konkursu prezentującego najciekawsze zjawiska we współczesnej fotografii, czyli Grand Prix Fotofestiwalu 2017, a także przestudiować program wystaw towarzyszących – znajdziecie w nim między innymi ekspozycje Viviane Sassen, Pszemka Dzienisa i Rafała Milacha.

1–11.06

Łódź

fotofestiwal.com

Lisa Barnard: Amerykańska flaga, z cyklu Nie uczyć się od niczego.© Lisa Barnard, dzięki uprzejmości artystki

FOTO I WIDEO

ZEWNĄTRZ WEWNĄTRZ

Temat przewodni tegorocznej edycji Miesiąca Fotografii – „Zewnątrz wewnątrz” – określa ambiwalentną pozycję fotografa wobec przedstawianego tematu. Zwykle jest on bowiem zarówno uczestnikiem, jak i ukrytym za obiektywem obserwatorem oraz interpretatorem wydarzeń. W ramach programu głównego, którego kuratorem jest Gordon MacDonald, zaprezentowane zostaną prace balansujące na pograniczu prawdy i fikcji, będące jednocześnie kreacją i twardym dowodem (tak, w fotografii to jest możliwe – twierdzi MacDonald). Wystawa Nierozstrzygający moment zgromadzi materiały z UFO Photo Archives dotyczące pobytu Obcych na Ziemi. Z kolei ekspozycja Wojna, jaką widzimy skonfrontuje nas z pytaniem o to, jak konflikty oglądane za pośrednictwem obrazów poruszają nasze emocje i co nas z nimi łączy. Ciekawie zapowiada się również prezentacja prac Susan Lipper, amerykańskiej artystki, która w ramach cyklu Grapevine przygląda się życiu mieszkańców małej miejscowości w Zachodniej Wirginii, odchodząc jednak od tradycyjnej fotografii dokumentalnej na rzecz kreacji.

19.05 – 18.06

Kraków

photomonth.com

ANDRZEJ MARZEC DLA NN6T:

FOTO I WIDEO

24 TYGODNIE

Tytułowe 24 tygodnie to czas trwania ciąży Astrid (w tej roli znakomita Julia Jentsch), głównej bohaterki filmu Anne Zohry Berrached. Gdy kobieta dowiaduje się, że jej drugie dziecko urodzi się z poważnymi wadami serca i zespołem Downa, stara się zaakceptować ten stan rzeczy i pogodzić z losem. Z czasem jednak zaczyna kwestionować swój wybór w kontekście przyszłości zarówno chorego dziecka, jak i własnej. W szóstym miesiącu ciąży Astrid decyduje się na aborcję, co w Niemczech jest legalne, jeżeli płód posiada wady genetyczne. Na konferencji prasowej w Berlinie Berrached oświadczyła, że sama poddała się zabiegowi usunięcia ciąży – być może bazując na własnych doświadczeniach, w 24 tygodniach wnikliwie przygląda się rozterkom matki oraz przedstawia aborcję jako trudne, lecz w pewnych przypadkach nieuniknione preludium do okresu żałoby. (AM)

Premiera: 12.05

FOTO I WIDEO

MARTWE WODY

Po niewątpliwym sukcesie miniserialu Mały Quinquin (2014) Bruno Dumont postanowił wejść jeszcze głębiej w otchłań kina absurdu, czarnego humoru i niczym nieskrępowanej ekscentryczności. Akcja jego nowego filmu Martwe wody toczy się w 1910 roku na francuskiej prowincji, czyli w ulubionej przestrzeni reżysera, obfitującej w koślawe, niezgrabne, niezręczne, a jednocześnie urocze postacie, bez których trudno wyobrazić sobie jego osobliwe obrazy. Dumont zestawia ze sobą wykwintne życie oraz wysublimowane dylematy pogrążającego się w dekadencji, arystokratycznego rodu Van Peteghem z przaśnymi, by nie powiedzieć grubiańskimi, zwyczajami rybaków z rodziny Bréfort, którzy trudnią się przeprawianiem ludzi przez pobliski kanał. Francuski reżyser na różne sposoby stara się zasypać klasową przepaść dzielącą te dwa rody. Każdy z bohaterów Martwych wód bez względu na pochodzenie prześciga się z innymi w ekspresji dziwactwa i groteskowości, które koniec końców niwelują nierówności społeczne oraz doprowadzają widzów do spazmatycznego śmiechu. (AM)

Premiera: 12.05

Kadr z filmu Yuriego Ancarani Wyścig. Antropologia współczesnej pustyni

FOTO I WIDEO

WBREW GRAWITACJI

W tym roku o tytuł najlepszego filmu dokumentalnego na festiwalu Docs Against Gravity ubiegać się będą między innymi: nominowany do Oscara Nie jestem twoim murzynem (I am Not Your Negro) Raoula Pecka, opowiadający historię prześladowań i walki o równouprawnienie Afroamerykanów w USA, Beuys Andresa Veiela, a także dwa filmy problematyzujące zagadnienia związane z byciem turystą: Austerlitz Siergieja Łoźnicy – obserwacja osób zwiedzających muzea w byłych obozach zagłady, oraz Safari Ulricha Seidla – portret austriackich myśliwych korzystających z „uroków” polowań w afrykańskim rezerwacie. W programie nie zabraknie również filmów dotyczących aktualnych konfliktów zbrojnych (Ostatni w Aleppo poświęcony pracy Białych Hełmów) oraz ich następstw (Obcy w raju – szeroko dyskutowany film o obecnej sytuacji uchodźców w Europie). Spektakularnie zapowiada się Wyścig. Antropologia współczesnej pustyni – dokument Yuriego Ancarani, który z kamerą towarzyszył sokolnikom w przygotowaniach do zawodów na pustyni w Katarze. Oprócz projekcji filmów w programie festiwalu jak co roku znalazły się liczne dyskusje oraz warsztaty mistrzowskie z dokumentalistami.

12–26.05

Warszawa, Wrocław, Bydgoszcz,Gdynia, Lublin

docsag.pl

Rinko Kawauchi: bez tytułu, z cyklu Illuminance, 2009. © Rinko Kawauchi, dzięki uprzejmości artystki

FOTO I WIDEO

TERAPIA

Estetykaà la Rinko Kawauchi jeszcze niedawno cieszyła się dużą popularnością wśród adeptów fotografii, bez wytchnienia poszukujących choć krzty magii we fragmentach własnej codzienności. Liryczny charakter jej prac okazał się niezwykle nośną inspiracją i choć tego typu poetyka może dziś lekko trącić myszką (w końcu autorka zadebiutowała ponad piętnaście lat temu), z pewnością odegrała ona niebagatelną rolę we współczesnej historii fotografii. Warto zatem zwrócić uwagę na pierwszy w Polsce solowy pokaz artystki, w ramach którego zaprezentowana zostanie seria Illuminance z 2011 roku. WystawaMoment odbywa się w ramach cyklu Kreatywne ćwiczenie oka, dla którego punktem wyjścia jest refleksja nad sposobami percepcji obrazów w dobie ich nadprodukcji. W tym kontekście kontemplacyjne spojrzenie Rinko Kawauchi może nabrać wręcz terapeutycznego wymiaru dla odbiorców zmęczonych natłokiem wizualnych komunikatów. (ED)

18.05 – 16.07

Poznań, Galeria Fotografii pf,ul. Święty Marcin 80/82

facebook.com/galeriapf

Anna Zagrodzka, z cyklu Kolekcja

FOTO I WIDEO

KOLEKCJA

Anna Zagrodzka – absolwentka biotechnologii na Uniwersytecie Łódzkim oraz fotografii w Filmówce – w swoich pracach bada związki między nauką i sztuką. W Kolekcji zgłębia metodykę nauczania zagadnień z historii sztuki w oparciu o barwne diapozytywy, przyglądając się slajdom ze zbioru utworzonego w latach 70. przez wykładowców. Bada również aparaturę wykorzystywaną podczas zajęć. Analizowana przez Zagrodzką kolekcja liczy obecnie około 20 tysięcy reprodukcji i obejmuje całokształt wiedzy o sztuce przekazywanej studentom. Artystka analizuje przemiany barwne zachodzące w strukturze najwcześniej wykonanych diapozytywów, podpatruje zachowania opiekunów kolekcji i prezentuje materiał wizualny z dwóch wybranych wykładów przygotowanych na bazie tego zbioru.

13.06 – 2.07

Warszawa, Fundacja ArcheologiaFotografii, ul. gen. Andersa 13

faf.org.pl

Maria Magdalena Kozłowska: Ah Mio Cor, 2017. Fot. Witek Orski

RUCH I DŹWIĘK

OPERA BLOKOWA

Maria Magdalena Kozłowska – wokalistka i kompozytorka muzyki teatralnej, znana między innymi ze spektakli Twerk like a teen spirit czy Zrób siebie – w swojej nowej pracy wideo połączyła dwa pozornie odległe światy: muzykę poważną i życie w blokowisku. „Ah mio cor jest świadectwem potrzeby znalezienia miejsca dla opery w codzienności – tłumaczy artystka. – Świat bloków wydaje się szczególnie wrażliwy, podatny na totalizowanie emocji. Stanowi coś w rodzaju zbiorowej nieświadomości, gdzie żyje się motywami mitologicznymi i plemiennymi, panoramą rywalizacji, ekspozycji siebie wobec innych, histeriami na papierosie pod śmietnikiem”. Tytułową arię z barokowej opery Haendla Alcina w wideo Kozłowskiej wykonuje sopranowa śpiewaczka Karolina Karpińska. Zrozpaczona po zdradzie bohaterka jedzie windą ubrana w dres z lampasami, dzierżąc w ręku worek śmieci, a wyśpiewywane przez nią słowa opowiadają uniwersalną i ponadczasową historię nieszczęśliwej miłości. Zdjęcia do filmu zrobił fotograf Witek Orski, a montażem zajęła się artystka Maria Toboła.

vimeo.com/207154896

Anne Imhof: Falcon Stand (HOLE), 2016, widok wystawy w Kunsthalle Basel, 2016. Dzięki uprzejmości artystki i galerii Buchholz, Berlin/Kolonia/Nowy Jork.

Fot. Philipp Hänger

AGNIESZKA SOSNOWSKA DLA NN6T:

RUCH I DŹWIĘK

ZWIĘDŁE CIAŁO PERFORMERA

Mårten Spångberg wyrobił sobie opinię zarazem pioniera w eksperymentalnej choreografii i radykalnego krytyka. Doprowadził do perfekcji strategie przewrotnego wprowadzania widowni w konceptualny wymiar tańca. W nowej produkcji Gerhard Richter, une pièce pour le théâtre, przygotowanej dla jednego z najlepszych europejskich festiwali sztuk performatywnych – Kunstenfestivaldesarts – Spångberg współpracuje z dziewięcioma znanymi tancerzami, którzy w zasadzie powinni byli już „wypaść z obiegu”. Wszyscy są po czterdziestce i czas, gdy osiągali szczyty formy fizycznej, dawno minął. Tematem pracy staje się więc sam zawód tancerza i skomplikowana relacja tańca z procesem starzenia się oraz z ciałem performera, które traci młodzieńczą sprawność i urodę. Ciągle nie wiemy jednak, co wspólnego ma z tym przywołany w tytule Gerhard Richter. (AS)

11–14.05

Bruksela

kfda.be

RUCH I DŹWIĘK

STRACH NA PODIUM

Anne Imhof weszła do świata sztuki przebojem. Tak szybkie i błyskotliwe kariery nie zdarzają się często. W 2015 roku wygrała prestiżowy konkurs Nationalgalerie Prize for Young Art. Zaledwie rok później otworzyła składającą się z kilku części wystawę Angst, która pokazywana była w trzech instytucjach: Kunsthalle w Bazylei, Hamburger Bahnhof w Berlinie i Musée d’Art Contemporain w Montrealu. W tym roku Imhof reprezentuje Niemcy w pawilonie narodowym podczas Biennale w Wenecji. Jej prace to intrygująco złożone performanse, intymne badania ruchu i gestu. Działania odbywają się zazwyczaj w milczeniu i są rozciągnięte w czasie. (AS)

13.05 – 26.11

Wenecja

labiennale.org

RUCH I DŹWIĘK

POKÓJ I PÓŁ

Pokój i pół to pierwsza w Polsce indywidualna wystawa brazylijskiej artystki Laury Limy. W przestrzeniach galeryjnych buduje ona scenografie oraz sytuacje, w których następnie na cały czas trwania ekspozycji umieszcza żywych performerów. Jej praktyka artystyczna wymaga zawieszenia codziennych oczekiwań względem otaczającej rzeczywistości oraz odrzucenia schematów związanych z interakcją z drugim człowiekiem. Projekty Limy mają wyraźnie performatywny rys, lecz mimo to, mówiąc o swojej twórczości, artystka uparcie unika takich określeń jak „performans” czy „instalacja”, uznaje je bowiem za ograniczające. Równolegle z warszawską prezentacją Lima otworzy solową wystawę w Fondazione Prada w Mediolanie.

24.06 – 1.10

Warszawa, CSW Zamek Ujazdowski,ul. Jazdów 2

u-jazdowski.pl

Laura Lima: Ascenseur. Dzięki uprzejmości artystki

Ewa Doroszenko i Jacek Doroszenko: Soundreaming

RUCH I DŹWIĘK

SEN O MIEŚCIE

Nadrzędną ideą projektu Ewy Doroszenko i Jacka Doroszenko Soundreaming jest poszukiwanie powiązań otoczenia dźwiękowego z krajobrazem. Autorzy, zainspirowani badaniami pejzażu dźwiękowego oraz współczesnymi narracjami na temat miasta, dokumentują i przetwarzają efemeryczne elementy wybranych obszarów. W albumie otwierającym serię, który w maju ukaże się nakładem wydawnictwa Audiobulb, można usłyszeć kompozycje oparte na terenowych i archiwalnych nagraniach z Barcelony. Projekt dostępny jest również w formie internetowego archiwum, w którym można obejrzeć wybrane prace graficzne uzupełnione muzycznymi notatkami.

soundreaming.org

Materiały wytwórni Pointless Geometry

ANTEK MICHNIK DLA NN6T:

RUCH I DŹWIĘK

GEOMETRIA NIEZALU

W ostatnim miesiącu funkcjonowania w obecnym kształcie jednego z najważniejszych miejsc w historii polskiego niezalu odbędzie się showcase wytwórni, która właśnie w Eufie miała swój początek. Pointless Geometry charakteryzuje połączenie kwaśnych, acidowo-hauntologicznych brzmień z noise’ową bezpośredniością oraz konceptualnymi eksperymentami, na przykład wydawaniem materiałów na kasetach VHS. Podczas showcase’u wystąpią zarówno ci, którzy niedawno wydali materiał w wytwórni: Justyna Banaszczyk/FOQL, Jarosław Grzelak/RNA2, Tomasz Popakul/ASTMA, OSTY (Biblical Times), czy Wrong Dials (Unnecessary But True), jak i artyści, którzy dopiero album wydadzą, jak Mikołaj Tkacz. Zagra również znany z licznych projektów (Grupa Etyka Kurpina, Ojun czy ZXSinclair) Adam Frankiewicz, który zaprezentuje nowy materiał pod szyldem DOLBY.

6.05

Warszawa, Eufemia, ul. Krakowskie Przedmieście 5

facebook.com/klub.eufemia

RUCH I DŹWIĘK

DYM NA HORYZONCIE

Gorzowska wytwórnia DYM Records organizuje dwudniowy festiwal muzyki niezależnej w ramach obchodów 760-lecia miasta. DYM w krótkim czasie stał się jednym z najciekawszych rodzimych wydawców działających na pograniczu mrocznego techno, ambientu oraz noise’u, albumami Mef, Zumi, Wrong Dials czy Tutti Harp dając nowy impuls dla rozwoju niezależnej sceny. Na festiwalu, oprócz wspomnianych twórców z katalogu DYMu, pojawi się silna reprezentacja różnych środowisk rodzimego elektronicznego niezalu: od słodko-kwaśnej tanecznej Poly Chain i odwołującej się do różnych nurtów postpunku Niemocy, przez konceptualno-hauntologiczną elektronikę Mchów i Porostów i postvaporwave’owe eksperymenty Jakuba Lemiszewskiego, po wszechstronnych Lutto Lento, Micromelancolié oraz RRRKRTA. Impreza DYMu ma szansę stać się ważnym środowiskowym wydarzeniem. Miejmy nadzieję, że na trwałe wpisze się w krajobraz niezależnych festiwali rodzimej niezależnej elektroniki. (AM)

12–13.05

Gorzów Wielkopolski,Miejskie Centrum Kultury

facebook.com/Dym-Festival-668853956648314

RUCH I DŹWIĘK

JAZZ XXI WIEKU

Thundercat, Dorian Concept, Jameszoo oraz Flying Lotus odwiedzą stolicę w ramach showcase’u wytwórni Brainfeeder. Wszystkich muzyków wydających albumy pod tą egidą łączą poszukiwania nowych sposobów łączenia różnych jazzowych tradycji z językiem niezależnej elektroniki. Ponieważ autorów Cosmogrammy (wciąż moja ulubiona płyta FlyLo) oraz Drunk (jeśli jeszcze nie słuchaliście tego albumu Thundercata, koniecznie musicie nadrobić zaległości) pewnie nikomu nie trzeba przedstawiać, warto przyjrzeć się europejskim reprezentantom wytwórni. Oliver Thomas Johnson, czyli Dorian Concept, tworzy muzykę lokującą się na przecięciu szeroko rozumianego jazzu z eksperymentalną elektroniką. Mitchell van Dinther ukrywający się pod pseudonimem Jameszoo odwołuje się do podobnych brzmień, jednak znajdziemy u niego znacznie więcej wpływów europejskiej jazzowej awangardy lat 60. i 70. – w szumach, podejściu do perkusji czy rytmach. Jego wydana w zeszłym roku przez Brainfeeder płyta Fool to w pewnym sensie najbardziej radykalny materiał w katalogu tej wytwórni, a niewątpliwie najbardziej ironiczny. Jeśli niegdysiejszy tag #nowebrzmienia coś jeszcze znaczy, to Brainfeeder jest tego esencją. (AM)

20.06

Warszawa, Progresja,ul. Fort Wola 22

facebook.com/brainfeederrecords