Rotmistrz Witold Pilecki. Polscy superbohaterowie

Polscy Superbohaterowie. Rotmistrz Witold Pilecki

Małgorzata Strękowska-Zaremba

Copyright © 2017 Wydawnictwo RM
All rights reserved

Wydawnictwo RM, 03-808 Warszawa, ul. Mińska 25
rm@rm.com.pl, www.rm.com.pl

Żadna część tej pracy nie może być powielana i rozpowszechniana, w jakiejkolwiek formie i w jakikolwiek sposób (elektroniczny, mechaniczny) włącznie z fotokopiowaniem, nagrywaniem na taśmy lub przy użyciu innych systemów, bez pisemnej zgody wydawcy.

Wszystkie nazwy handlowe i towarów występujące w niniejszej publikacji są znakami towarowymi zastrzeżonymi lub nazwami zastrzeżonymi odpowiednich firm odnośnych właścicieli. Wydawnictwo RM dołożyło wszelkich starań, aby zapewnić najwyższą jakość tej książce, jednakże nikomu nie udziela żadnej rękojmi ani gwarancji.

Wydawnictwo RM nie jest w żadnym przypadku odpowiedzialne za jakąkolwiek szkodę będącą następstwem korzystania z informacji zawartych w niniejszej publikacji, nawet jeśli Wydawnictwo RM zostało zawiadomione o możliwości wystąpienia szkód.

ISBN 978-83-7773-614-2
ISBN 978-83-7773-796-5 (ePub)
ISBN 978-83-7773-797-2 (mobi)
ISBN 978-83-7773-798-9 (PDF)

Redaktor prowadzący: Agnieszka Trzebska-Cwalina
Redakcja: Mirosława Szymańska
Korekta: Artur Gotard
Nadzór graficzny: Grażyna Jędrzejec
Projekt okładki: Kasia Kołodziej
Projekt graficzny i skład książki: Maciej Jędrzejec
Ilustracje: Tomasz Łaz
Koordynacja produkcji wersji elektronicznej: Tomasz Zajbt
Opracowanie wersji elektronicznej: Marcin Fabijański
Weryfikacja wersji elektronicznej: Justyna Mrowiec

W razie trudności z zakupem tej książki prosimy o kontakt z wydawnictwem: rm@rm.com.pl

Spis tre­ści

Zie­wa­ją­ce zu­chy

To hoj­ror?

Opo­wieść gwoź­dzia

Ga­da­tli­we ob­ra­zy

Kró­lew­na Róż­no­li­ca

Ko­cia mu­zy­ka

Ta­niec z mio­tłą

Har­cerz szy­je i pru­je

Lot­nik na ro­we­rze

Owsian­ka czy żaba?

Nu­mer za­miast imie­nia

Umo­wa z Ka­la­re­pą

Noc­ne mar­ki

Ziewające zuchy

To mia­ło być pro­ste za­da­nie, To­lek, Ka­sia i jesz­cze kil­ka osób z dru­ży­ny har­cer­skiej zgło­si­li się na ochot­ni­ka. Uzna­li, że za­po­zna­nie naj­młod­szych zu­chów z lo­sa­mi pa­tro­na szko­ły Rot­mi­strza Wi­tol­da Pi­lec­kie­go nie spra­wi im kło­po­tów. Nie­ste­ty, pierw­sze spo­tka­nie Tol­ka i Kasi z zu­cha­mi nie wy­pa­dło tak, jak pla­no­wa­li.

– Wi­told Pi­lec­ki jest wiel­kim pol­skim bo­ha­te­rem – za­czął uro­czy­ście To­lek, po czym wy­li­czył bi­twy i bra­wu­ro­we ak­cje, w któ­rych wziął udział bo­ha­ter. Przy­po­mniał taj­ne or­ga­ni­za­cje, któ­re za­ło­żył. Wy­mie­nił me­da­le i od­zna­cze­nia… Nie, nie wy­mie­nił. Prze­rwa­ło mu gło­śne ziew­nię­cie.

– Aaa – zie­wa­ła sied­mio­let­nia zuch­na Róża, młod­sza sio­stra Tol­ka. Po­zo­sta­łe zu­chy po­szły w jej śla­dy, bo zie­wa­nie jest bar­dziej za­raź­li­we niż gry­pa.

– Może chce­cie o coś za­py­tać? – Ka­sia pró­bo­wa­ła ra­to­wać sy­tu­ację.

Z wy­jąt­kiem zu­cha Stef­ka, naj­lep­sze­go przy­ja­cie­la Ró­życz­ki, nikt nie prze­rwał zie­wa­nia. – Ja­kim sa­mo­cho­dem jeź­dził bo­ha­ter? – spy­tał zuch.

To­lek i Ka­sia nie byli przy­go­to­wa­ni na ta­kie py­ta­nie. – Chy­ba żad­nym. Uro­dził się po­nad sto lat temu. Lu­dzie jeź­dzi­li wte­dy kon­no, brycz­ka­mi, do­roż­ka­mi, po­wo­za­mi, po­cią­ga­mi. Nie­wie­le osób mia­ło sa­mo­chód – od­po­wie­dzia­ła Ka­sia.

– Waż­ne jest nie to, czym jeź­dził, tyl­ko co zro­bił dla oj­czy­zny – wtrą­cił To­lek. – Pi­lec­ki jest jed­nym z naj­od­waż­niej­szych kon­spi­ra­to­rów Eu­ro­py. Nie chce­cie się do­wie­dzieć, jak stał się su­per­o­dważ­nym, su­per­wy­trzy­ma­łym, su­per­bo­ha­te­rem?

– Wszy­scy wie­dzą, jak zmie­nić się w su­per­bo­ha­te­ra. Trze­ba dać się po­gryźć na­pro­mie­nio­wa­nym pa­ją­kom jak Spi­der­man – stwier­dził Ste­fek.

Ka­sia i To­lek onie­mie­li. Z ulgą od­da­li pro­wa­dze­nie zbiór­ki zuch­mi­strzo­wi, obie­ca­li spo­tkać się z zu­cha­mi in­nym ra­zem i wy­szli.

– Trze­ba im to ina­czej opo­wie­dzieć, tyl­ko jak? – za­sta­na­wiał się To­lek, ner­wo­wo czo­chra­jąc blond czu­pry­nę.

– Zro­bi­my bu­rzę mó­zgów, coś wy­my­śli­my – po­cie­sza­ła go Ka­sia.

Roz­mo­wę prze­rwa­ło dwo­je zu­chów, Ró­życz­ka i Ste­fek.

– Mamy taj­ne za­da­nie! Mo­że­my je ra­zem wy­ko­nać! – prze­krzy­ki­wa­ły się zu­chy. – Bo w Pra­wie Zu­cha jest na­pi­sa­ne, że wszyst­kim z zu­chem jest do­brze! I my zro­bi­my coś do­bre­go! I nie py­taj­cie co, bo to ta­jem­ni­ca!

Pulch­ne po­licz­ki zu­chów aż pa­ła­ły z emo­cji.

To­lek po­pa­trzył na sio­strę krzy­wo. Nie mógł jej wy­ba­czyć, że prze­rwa­ła mu waż­ną zbiór­kę zie­wa­niem. – Do domu, marsz! – wy­dał ko­men­dę. Ani on, ani Ka­sia nie wy­ka­za­li za­in­te­re­so­wa­nia taj­nym za­da­niem. Mie­li wła­sne za­da­nie do za­pla­no­wa­nia.

Wi­told Pi­lec­ki, pa­tron szko­ły Ró­życz­ki, zo­stał uzna­ny za jed­ne­go z sze­ściu naj­od­waż­niej­szych człon­ków ru­chu opo­ru dzia­ła­ją­cych w Eu­ro­pie w cza­sie dru­giej woj­ny świa­to­wej. Na jego po­mni­ku w Gru­dzią­dzu wid­nie­je na­pis „Ko­chaj wszyst­kich, wszyst­kim służ”. Nie­ła­twe to za­da­nie dla ko­goś, kto był tyl­ko czło­wie­kiem, a nie spi­der­ma­nem, bo nie ugryzł go na­pro­mie­nio­wa­ny pa­jąk.

To hojror?Opowieść gwoździaGadatliwe obrazyKrólewna RóżnolicaKocia muzykaTaniec z miotłąHarcerz szyje i prujeLotnik na rowerzeOwsianka czy żaba?Numer zamiast imieniaUmowa z KalarepąNocne marki