W kraju Celtów toczy się wojna. Cezar na czele legionów podbija kolejne plemiona, dzieli i rządzi, mianując się władcą Galii. Tymczasem Galvan podejmuje decyzję o zaciągnięciu się do armii rzymskiej, chcąc pod przykrywką złożenia hołdu Cezarowi poznać jego plany i taktykę. W Gergowii jednak zost...
Niezwykłe opowieści Podziomka Karolka
4.00 / 5.00
- Wydawca:
- Wydawnictwo e-bookowo
- Kategoria:
- Dla dzieci i młodzieży
- Język:
- polski
- ISBN:
- 978-83-7859-025-5
- Rok wydania:
- 2012
- Słowa kluczowe:
- dodatkową
- doskonale
- karolka
- klasy
- krótkich
- miesięcznik
- niezwykłe
- opowieści
- podziomka
- radości
- szkolny
- uniwersytetu
- wychowanie
- wydawnictwa
- mobi
- kindle
- azw3
- epub
Jeżeli nie widzisz powyżej porównywarki cenowej, oznacza to, że nie posiadamy informacji gdzie można zakupić tę publikację. Znalazłeś błąd w serwisie? Skontaktuj się z nami i przekaż swoje uwagi (zakładka kontakt).
Kilka słów o książce pt. “Niezwykłe opowieści Podziomka Karolka”
Książka dla dzieci w wieku 6-9 lat, opowiada o krasnalu Karolku – kronikarzu klasy IB, który opisuje zabawne historie uczniów klas pierwszych, ich naukę na lekcjach i wycieczkach. W formie krótkich opowiadań, przedstawiony jest w niej cały rok szkolny, aż po rozdanie cenzurek. Historia pełna radości i optymizmu. Dzieci powinny być zachwycone. A ponieważ uwielbiają zajęcia z komputerem i doskonale posługują się nim, czytanie powinno im sprawić dodatkową frajdę.
Dzieciaki!!! Zapraszam do zaczarowanego świata sympatycznego krasnala.
Niedźwiedzka Barbara (ur. 1952), pisarka, pseudonim Pliska. Ukończyła studia na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Łódzkiego. Z wykształcenia pedagog-filozof, specjalistka w zakresie wychowania przedszkolnego. Pracowała jako nauczycielka do 2002 roku. Jest autorką licznych artykułów publikowanych przez czasopisma: „Wychowanie na co dzień”, „Wychowanie w przedszkolu”, „Lider”, „Dylematy” – miesięcznik oświatowy województwa kaliskiego”.
W 2002 roku ukazała się jej książka „Wakacje Kamy”, w 2003 roku „Niezwykłe opowieści Podziomka Karolka”. W 2009 opublikowano powieść dla młodzieży „Na zakręcie”, w 2010 nakładem wydawnictwa Radwan ukazał się zbiór opowiadań dla dzieci „Przygody Agatki”.
Nakładem wydawnictwa Goneta ukazały się: „Życie w cieniu serca” ( 2011), „Pucuś” (2012), „W Wesołkowie” (2012).
Polecane książki
W publikacji przedstawiono dwanaście studiów przypadków, opisujących działania wybranych przedsiębiorstw z różnych branż w ramach ich marketingowej strategii internacjonalizacji. Autorzy omówili problemy strategii marketing-mix na rynkach zagranicznych, tj. doboru instrumentów marketingowych, ich ...
Założeniem prezentowanej monografii jest lepsze poznanie ekonomicznych konsekwencji posługiwania się przez prawodawcę instytucjami koncesji i zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej, jak również wypracowanie reguł i warunków służących minimalizacji społecznych kosztów regulowania newralgic...
Poradnik do gry FIFA 08 powinien pomóc przede wszystkim graczom początkującym. Materiał został podzielony na trzy części, omawiające kolejno możliwości trybów menadżerskiego i zostań gwiazdą, na koniec przechodząc do zagadnień sterowania. FIFA 08 - poradnik do gry zawiera poszukiwane przez graczy te...
Subiektywny portret dziewięciu wybitnych polskich operatorów: Jerzego Lipmana, Jerzego Wójcika, Witolda Sobocińskiego, Jana Laskowskiego, Mieczysława Jahody, Edwarda Kłosińskiego, Jacka Petryckiego, Piotra Sobocińskiego i Pawła Edelmana.
Autor pokazuje twórców, kt&o...
Seks, miłość, narkotyki. Krew, pot i łzy. A co facet, to chujek. Jak długo jeszcze tak można? Dominika Dymińska mówi nam wszystkim wielkie „Danke”. Druga książka laureatki Nagrody Warszawskiej Premiery Literackiej to pełna ironii i przenikliwości obserwacja życia dwudziestoletniej mieszkanki stolicy...
Poniżej prezentujemy fragment książki autorstwa Barbara Niedźwiedzka
Barbara Niedźwiedzka
Niezwykłe opowieści podziomka Karolka
© Copyright by Barbara Niedźwiedzka & e-bookowo
Projekt okladki: e-bookowo
ISBN 978-83-7859-025-5
Wydawca:
Wydawnictwo internetowe e-bookowo www.e-bookowo.pl
Kontakt:wydawnictwo@e-bookowo.pl
Wszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie, rozpowszechnianie części lub całości bez zgody wydawcy zabronione.
Patronat medialny:
twojakultura.pl
Witajcie moi kochani!
Mam na imię Karolek. Jestem krasnalem podziomkiem – kronikarzem, który opisuje przeróżne historie dzieci.
Moi dziadkowie i rodzice mieszkali pod ziemią (dlatego jestem krasnalem podziomkiem), a ja mieszkam na oknie w klasie IB. Przyznam się, że bardzo, bardzo tęsknię za domem rodzinnym. Przyrzekłem sobie, że odwiedzę go i moich krewnych w następne wakacje.
Mam długą siwą brodę, czerwoną czapkę i czerwony kubraczek. Jestem bardzo wesołym i uśmiechniętym podziomkiem. Niekiedy figluję i psocę… Tak jak zresztą dzieci, ale to się zdarza raczej rzadko. No i… Mam 150 lat. Jak na skrzata wcale nie tak wiele!
Siedzę sobie i obserwuję dzieci. To wszystko, co zobaczę i usłyszę, opiszę w mojej kronice.
Chciałbym, aby tę kronikę przeczytały wszystkie maluchy. Niech wszyscy dowiedzą się o przygodach dzieci z IB.
Życzę przyjemnych wrażeń
Skrzat Karolek
Pierwszy dzwonek
Ach! Piękną mamy pogodę, a tu koniec wakacji… Szkoda! Przyznam się, że trochę się denerwuję. Zaraz, zaraz… Ławek jest: jedna, druga, trzecia, czwarta. W tamtym rzędzie też są cztery, czyli zmieści się szesnaścioro dzieci.
Oj! Widzę dzieci i panią, która będzie uczyła IB. Schowam się. Ale gdzie? Hm, może… Nie, zostanę na oknie, będę mógł obserwować dzieci i przyrodę, jak się zmienia.
– Kochani, proszę zająć miejsca – powiedziała wychowawczyni.
Wyobraźcie sobie, co się działo. Konrad usiadł z Kornelem, Pela usiadła z Asią, a Karol sam w przedostatniej ławce. No, cóż! Tak wypadło.
A ci dwaj chłopcy? Nie znam ich. Ciekawe, jak mają na imię.
– Kajtek, usiądź ze mną – poprosił Lutek.
– Super! – odpowiedział uradowany chłopiec.
Sądzę, że ci dwaj chłopcy doskonale się znają. Usłyszałem również rozmowę dwóch dziewczynek z ostatniej ławki pod oknem.
– Mam na imię Danusia, a ty?
– Jestem Irka. Mam nadzieję, że zostaniemy koleżankami.
– Ja też! W razie czego, możesz na mnie liczyć – odpowiedziała Danka.
W przedostatniej ławce siedzą dwie dziewczynki. Jedna z nich, Ala, ma króciutkie włoski z grzywką na czole. Druga dziewczynka, Magda, ma włosy upięte w kucyk. Jak prosto siedzi! No, właśnie! Tak się powinno siedzieć, przynajmniej będzie miała prosty kręgosłup.
W drugiej ławce siedzą chłopcy. Jeden ma na imię Robert, a ten drugi to Jaś. Robert ma ciemne włosy, jest wysokim chłopcem. Mam wrażenie, że jest trochę przestraszony.
Jaś jest blondynem i śmiesznie przez gardło wypowiada „r”. Troszkę mnie to śmieszy! Z pewnością kiedyś się nauczy poprawnie wypowiadać tę trudną głoskę. No i jeszcze dwóch chłopców usiadło w pierwszej ławce. Piotrusia znam z „zerówki”, a ten drugi ma na imię… Ojej, zapomniałem. Na pewno sobie przypomnę.
Ach, wspaniałe dzieciaki! Mają figlarne oczy. Zapowiada się wspaniały rok.
Zmęczyłem się. Chyba się trochę zdrzemnę. Myślę, że wszystko zapisałem.
Pa, dzieciaczki! Do jutra!
O tym jak dzieci rysowały portrety
Dzisiaj od rana jest piękna pogoda. Słoneczko ciepłym pyszczkiem zagląda do okien klasy IB.
– Proszę pani! Będziemy rysować?
– Tak, Karolku, będziemy rysować.
– A co? – spytał zaciekawiony Konradek.
– Moi kochani! Będziemy rysować portrety.
Nagle Konradek wybuchnął śmiechem.
– Masz włosy pokręcone. Czy ty się czesałeś rano? – spytał zaciekawiony.
– Pewnie – burknął Karol.
Wszyscy zaczęli się śmiać. Najbardziej Jaś, z drugiej ławki spod okna.
– No dobrze, dosyć śmiechów! Proszę, aby każdy z was narysował swojego kolegę lub koleżankę z ławki – powiedziała wychowawczyni.
– Proszę pani, myśmy rysowali portrety w zerówce! – odezwał się Jaś.
– Zgadza się. Tym razem narysujecie portret kolegi z ławki – odpowiedziała.
Wszyscy zabrali się do pracy. Słychać było szelest kartek i stukanie kredkami. Spoglądałem ukradkiem na rysunki dzieci, ale nie mogłem zobaczyć rysunku Karola, więc się wychyliłem i…
– Proszę pani, krasnalek spadł z okna! – krzyknęła Danusia. – Na pewno chciał zobaczyć nasze rysunki. Chodź, kochany, posadzę cię na okno.
– O, tak! Tak! Chciałem zobaczyć… Oj, boli, boli, boczek. Wyprostuj mi nogę, bo wyglądam jak pajac!
Nagle podbiegł do mnie Konrad i wyprostował mi nóżkę, a ja mogłem zobaczyć rysunki, które poszły na wystawę. Pięknie wyglądały na płotku naszej klasowej galerii! Brawo, brawo!!!
Dzieci wyszły z klasy trochę się przewietrzyć.
– Jak myślisz, Karolku!? Udane portrety? – spytała mnie pani.
– Pewnie, że udane! – odpowiedziałem.
Pani spojrzała na mnie i uśmiechnęła się. Kto wie, może usłyszała moją odpowiedź.
Nieproszeni goście
Aa… Okropna